Καθώς οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου συνεχίζονται, ο Βλαντιμίρ Πούτιν εντείνει τις επιχειρήσεις για την κατάληψη εδαφών στην Ουκρανία, επιδιώκοντας να βελτιώσει τη διαπραγματευτική του θέση πριν από μια πιθανή συμφωνία.
Στην πρώτη γραμμή του μετώπου, που εκτείνεται σε περίπου 1.200 χιλιόμετρα, ο ρωσικός στρατός εφαρμόζει νέες τακτικές. Αντί για μεγάλες μηχανοκίνητες επιθέσεις που εντοπίζονται εύκολα από drones, προωθεί μικρές ομάδες πεζικού δύο έως τεσσάρων ανδρών. Αυτές επιχειρούν να περάσουν απαρατήρητες, διεισδύουν στις ουκρανικές γραμμές, ανασυντάσσονται και επιτίθενται, επιτυγχάνοντας βραδεία αλλά σταθερή προώθηση.
Στις αρχές Αυγούστου σημειώθηκαν μικρά ρωσικά κέρδη κοντά στo Ποκρόβσκ, στο ανατολικό Ντονέτσκ. Ουκρανικές ενισχύσεις κατάφεραν να αναχαιτίσουν την προέλαση και να σταθεροποιήσουν το μέτωπο, ωστόσο οι μάχες παραμένουν σφοδρές.
Ο αρχηγός των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Ολεξάντρ Σύρσκι, δήλωσε ότι οι ρωσικές δυνάμεις εντείνουν τις επιθέσεις τόσο βόρεια όσο και προς τo Ποκρόβσκ.
Η Ρωσία κατέχει περίπου το 20% της Ουκρανίας, κυρίως εδάφη που κατέλαβε το 2014 (Κριμαία, τμήματα του Ντονμπάς) και τους πρώτους μήνες της εισβολής, το 2022. Η φετινή εαρινή επίθεση της Μόσχας απέφερε διπλάσια εδαφικά κέρδη σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα. Παρά τις επιτυχίες αυτές, το ουκρανικό στράτευμα αντέδρασε, όμως οι πιο έμπειρες ταξιαρχίες έχουν εξαντληθεί. Στo Ποκρόβσκ μετακινήθηκαν μονάδες όπως η Αζόφ, η 33η και η 59η, με στρατιώτες που πολεμούν συνεχώς από το 2022 και αρκετοί ακόμη από το 2014.
Ο Πούτιν επιμένει ότι ολόκληρο το Ντονμπάς «ανήκει στη Ρωσία». Στη συνάντησή του με τον Ντόναλντ Τραμπ στην Αλάσκα, φέρεται να τον έπεισε ότι η Ουκρανία πρέπει να παραχωρήσει ολόκληρη την περιοχή για να υπάρξει ειρήνη.
Ο Τραμπ έχει παρουσιάσει τις πρόσφατες συναντήσεις του με τον Πούτιν, τον Ζελένσκι και Ευρωπαίους ηγέτες ως επιτυχία, υποσχόμενος στον Ουκρανό πρόεδρο ότι η χώρα του θα απολαμβάνει «προστασία τύπου Aρθρου 5 του ΝΑΤΟ», χωρίς όμως να μπει σε λεπτομέρειες. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, ωστόσο, παραμένουν δύσπιστοι απέναντι στις προθέσεις του Πούτιν για πραγματική ειρήνη.
«Επιθέσεις διείσδυσης»
Η Μόσχα ελέγχει τα τρία τέταρτα του Ντονέτσκ. Στην ουκρανική πλευρά του δυτικού Ντονέτσκ, κοντά στο Ντομπροπίλια, οι ρωσικές μικρές ομάδες βρήκαν κενά στις γραμμές άμυνας. Η προέλαση, ωστόσο, είχε περιορισμένο στρατηγικό αποτέλεσμα.
Ο ανθυπασπιστής Βιτάλιι Πιασέτσκιι της 93ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας μίλησε για «επιθέσεις διείσδυσης», που εκμεταλλεύονται την αδυναμία των ουκρανικών γραμμών. Ο λοχίας Ολεξάντρ Καρπιούκ σημείωσε ότι τα ουκρανικά επιθετικά drones «Μπάμπα Γιάγκα», που άλλοτε άντεχαν 70 αποστολές, σήμερα καταρρίπτονται ύστερα από λιγότερες από 10.
Στο πεδίο της μάχης, η Ρωσία κερδίζει ελάχιστα μέτρα τη φορά, αλλά επιδιώκει να τα μετατρέψει σε πολιτικό κεφάλαιο στις διαπραγματεύσεις. Για την Ουκρανία, η υπεράσπιση ακόμη και μικρών χωριών σημαίνει ότι δεν θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει εδάφη έπειτα από έντεκα χρόνια πολέμου.
Πώς αλλάζει ο χάρτης της Ουκρανίας
Η απαίτηση του Βλαντιμίρ Πούτιν να παραδώσει η Ουκρανία το σύνολο του Ντονμπάς πριν από οποιαδήποτε παύση των εχθροπραξιών αναδεικνύει το κεντρικό ερώτημα κάθε διαπραγμάτευσης: πού μπορεί να χαραχθεί ένα σύνορο, το οποίο μπορεί να γίνει αποδεκτό και από τις δύο πλευρές.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι απέρριψε αμέσως την πρόταση, επικαλούμενος το Σύνταγμα της Ουκρανίας που ορίζει την εδαφική ακεραιότητα ως «αδιαίρετη και απαραβίαστη».
Η εικόνα στο Ντονμπάς σήμερα
Η Ουκρανία έχει διακηρύξει ότι στόχος της παραμένει η αποκατάσταση των συνόρων πριν από την πρώτη ρωσική εισβολή, το 2014. Ο Πούτιν, από την άλλη, δεν έχει δείξει καμία διάθεση να εγκαταλείψει την επιδίωξη κατάληψης όλου του Ντονμπάς.
Η συζήτηση για μια νέα γραμμή συνόρων σημαίνει πρακτικά την επισημοποίηση ενός μετώπου μήκους 1.200 χιλιομέτρων, που εδώ και χρόνια μετακινείται βίαια — άλλοτε προς όφελος της Ουκρανίας και άλλοτε προς όφελος της Ρωσίας.
Η σύγκρουση ξεκίνησε με την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, έπειτα από ένα δημοψήφισμα που η διεθνής κοινότητα δεν αναγνώρισε. Την ίδια χρονιά, ρωσόφιλοι αυτονομιστές κατέλαβαν περίπου το ένα τρίτο του Ντονμπάς, διακηρύσσοντας «λαϊκές δημοκρατίες».
Η γραμμή του μετώπου παρέμεινε σχεδόν σταθερή έως το 2022, όταν η Μόσχα εξαπέλυσε τη γενικευμένη εισβολή.
Τον πρώτο μήνα της εισβολής, η Ρωσία κατέγραψε τις μεγαλύτερες κατακτήσεις: κατέλαβε έναν χερσαίο διάδρομο που συνέδεε την Κριμαία με το Ντονμπάς, κινήθηκε απειλητικά προς το Κίεβο και προχώρησε βαθύτερα στην ανατολική Ουκρανία.
Ωστόσο, η αδυναμία κατάληψης της πρωτεύουσας ανάγκασε τη Μόσχα να αναδιπλωθεί.
Μέσα στο 2022, ο ουκρανικός στρατός με δύο μεγάλες αντεπιθέσεις ανέκτησε τον έλεγχο σχεδόν όλης της περιοχής του Χάρκοβο και απώθησε τους Ρώσους πέρα από τον Δνείπερο, οδηγώντας στην ανακατάληψη της Χερσώνας.
Εκτοτε, το μέτωπο σταθεροποιήθηκε, με τη Ρωσία να επιδιώκει σταδιακές προωθήσεις κατά μήκος όλης της γραμμής.
Το καλοκαίρι του 2025 σημείωσε τα μεγαλύτερα κέρδη της από το 2022, καταλαμβάνοντας περισσότερα από 500 τ. χιλιόμετρα, κυρίως με τακτικές μικρών ομάδων πεζικού που κινούνται με μοτοσικλέτες ή πεζή.
Παρά την πρόοδο, η Ρωσία απέχει ακόμη από τον πλήρη έλεγχο του Ντονμπάς: έχει καταλάβει σχεδόν όλο το Λουγκάνσκ, αλλά η Ουκρανία εξακολουθεί να διατηρεί περισσότερα από 6.500 τ. χιλιόμετρα στο Ντονέτσκ.
Η περιοχή αυτή είναι μία από τις πιο οχυρωμένες του μετώπου και περιλαμβάνει τις πόλεις Σλοβιάνσκ και Κραματόρσκ, που από το 2014 αποτελούν βασικό κέντρο επιχειρήσεων για τον ουκρανικό στρατό.
Μια ενδεχόμενη ουκρανική αποχώρηση θα σήμαινε απώλεια κρίσιμων αμυντικών θέσεων και εκτόπιση τουλάχιστον 200.000 αμάχων που εξακολουθούν να ζουν εκεί.
Πηγή: New York Times
