Πόσοι τίτλοι χωράνε δίπλα στο όνομα ενός ανθρώπου; Στην περίπτωση του Σαμ Χολ, πολλοί. Ασημένιος Ολυμπιονίκης στις καταδύσεις, πρωταθλητής σε πολλά αθλήματα, φιλόζωος με δράση σε τέσσερις ηπείρους, διασώστης ανθρώπων που κινδύνευαν από τυφώνες και τσουνάμι, εθελοντής πυροσβέστης, φιλάνθρωπος και πολλά άλλα. Οι Σαντινίστας τον συνέλαβαν και τον χαρακτήρισαν κατάσκοπο. Ο ίδιος είπε ότι είναι μόνο ένας «εθελοντής αντιτρομοκράτης». Ο Αμερικανός Σαμ Χολ έφυγε από τη ζωή στις 11 Αυγούστου 2014, σε ηλικία 77 ετών.
Στις 12 Δεκεμβρίου του 1986, μέλη του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου των Σαντινίστας ανακοίνωσαν ότι συνέλαβαν έναν κατάσκοπο που ονομάζεται Σαμ Χολ. Ο ίδιος αρνήθηκε αυτόν τον χαρακτηρισμό και δήλωσε ότι είναι συγγραφέας. Μέσα στην κάλτσα που φορούσε υπήρχε ένας χάρτης. Οταν ρωτήθηκε για αυτό, απάντησε πως έχει πλατυποδία και ότι ο χάρτης αποτελούσε στήριγμα της ποδικής καμάρας. Στη συνέχεια, ανέφερε ότι ήταν το μόνο μέλος που είχε απομείνει από μια ιδιωτική αντιτρομοκρατική ομάδα που ονομαζόταν «Τάγμα του Φοίνικα». Εμεινε, σχεδόν, δύο μήνες στη φυλακή και ύστερα απελευθερώθηκε.
Ο Σαμ Χολ γεννήθηκε στο Ντέιτον του Οχάιο και ο πατέρας του διετέλεσε δήμαρχος. Από την παιδική ηλικία είχε δείξει ότι διαθέτει χαρακτήρα με ροπή προς την περιπέτεια και τον αθλητισμό. Ως μαθητής λυκείου πέτυχε ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ. Στο πανεπιστήμιο υπήρξε ένας από τους δημοφιλέστερους φοιτητές με εντυπωσιακές επιδόσεις σε αθλήματα. Πρωταγωνιστούσε στη γυμναστική, στο ποδόσφαιρο, στον στίβο (επί κοντώ, ακόντιο), στις καταδύσεις κ.α. Με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης να πλησιάζουν, ο νεαρός αθλητής σκέφτηκε να διεκδικήσει μία θέση στην αμερικανική ομάδα στίβου. Ομως, ύστερα από ώριμη σκέψη, κατάλαβε ότι μόνο στις καταδύσεις είχε πιθανότητες να κατακτήσει ένα μετάλλιο. Και ο Σαμ Χολ, σε ό,τι έκανε, ήθελε ρόλο πρωταγωνιστή…
Ο Αμερικανός αθλητής επικεντρώθηκε στις καταδύσεις. Στη διοργάνωση της Ρώμης «έπεσε» από τον βατήρα 3 μ. και βγήκε από την πισίνα με ένα ασημένιο μετάλλιο στο στήθος. Ηταν η πρώτη και η τελευταία μεγάλη αθλητική διάκρισή του. Ακόμα και το ευρύ πεδίο του αθλητισμού έμοιαζε… στενό για τον παράτολμο Σαμ Χολ.
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, ο Σαμ Χολ κατετάγη στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Ενας τραυματισμός στο γόνατο τον ώθησε σε πρόωρη αποστράτευση. Από το 1964 μέχρι και το 1966 υπήρξε μέλος στη Βουλή των Αντιπροσώπων του Οχάιο. Τα επόμενα χρόνια ασχολήθηκε με οικογενειακές επιχειρήσεις ενώ διετέλεσε και πρόεδρος του συμβουλίου στρατολόγησης της κομητείας του Μοντγκόμερι, στο Οχάιο. Βέβαια, για εκείνη την περίοδο δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τη ζωή του.
Ο Ολυμπιονίκης θα έρθει και πάλι στο προσκήνιο τον Μάρτιο του 1985 όταν προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τις γνωριμίες του για να βοηθήσουν τους ιθαγενείς Μισκίτο, οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή όπου έμεναν στη Νικαράγουα εξαιτίας των Σαντινίστας. Αυτοπροσδιορίστηκε ως «Ταγματάρχης Σαμ Χολ, διοικητής των ανταρτών Μισκίτο της Κεντρικής Αμερικής». Εστειλε εκατοντάδες επιστολές και ζητούσε χρήματα προκειμένου να βοηθήσει για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ιθαγενών. Μιλούσε για αυτούς με μεγάλη αγάπη και τους αποκαλούσε «αδέλφια εξ αίματος». Υστερα από περίπου ενάμιση χρόνο, οι Σαντινίστας τον συνέλαβαν με την κατηγορία του κατασκόπου. Ο ίδιος το αρνήθηκε αλλά φυλακίστηκε για, σχεδόν, δυο μήνες. Ο αδελφός του και βουλευτής με τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ Τόνι Χολ θα βοηθήσει για να αποφυλακιστεί.
Μετά την απελευθέρωσή του, ο Ολυμπιονίκης έγραψε την πρώτη του αυτοβιογραφία «Ο Αντιτρομοκράτης». Σε αυτήν αναφέρει ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση αποτελούσε την τελευταία από μία σειρά παραστρατιωτικών δράσεων σε μέρη όπως η Μοζαμβίκη, ο Λίβανος και η Ζιμπάμπουε. Ανάμεσα στις, φερόμενες, δράσεις του περιλαμβάνονταν, όπως αναφέρει, δολοφονίες Αράβων τρομοκρατών, πτώση με αλεξίπτωτο στην Αγκόλα για διάσωση αιχμαλώτων από τον Καναδά και εκπαίδευση ιθαγενών της Νότιας Αμερικής στον ανταρτοπόλεμο. Στο βιβλίο του πρώην αθλητή δεν υπάρχουν ιδιαίτερες λεπτομέρειες και ονόματα, κάτι που έθεσε τα λεγόμενά του σε αμφισβήτηση. «Δεν θεωρώ τον Σαμ Χολ τρελό. Μπορεί να είναι λίγο επιπόλαιος», δήλωσε, εκείνη την εποχή, στην εφημερίδα «Chicago Tribune» ο πρώην επικεφαλής του αντιτρομοκρατικού προγράμματος του Ναυτικού, Γουίλιαμ Χάμιλτον. Το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ και η CIA απέρριψαν οποιαδήποτε σχέση με το «Τάγμα Φοίνιξ». «Αυτό θα έπρεπε να κάνουν», ανέφερε ο πρώην αθλητής σε μία ραδιοφωνική συνέντευξή του. Ο πρόεδρος της Νικαράγουα Ντανιέλ Ορτέγκα τον είχε χαρακτηρίσει «ψυχικά ασταθή». Βέβαια, στο διαβατήριό του υπήρχαν βίζες εισόδου στο Ισραήλ, στη Νότια Αφρική και στο Ελ Σαλβαδόρ όπου, όπως ισχυρίστηκε, είχε πραγματοποιήσει αποστολές.
Στο πλούσιο βιογραφικό του Χολ συμπεριλαμβάνεται ακόμα ένα βιβλίο με τίτλο «Ο μαθητής του Κινδύνου». Και ο κίνδυνος αποτελούσε μέρος της ζωή του. Εσωσε βοοειδή που είχαν παγιδευτεί σε χιονοθύελλες, προσπάθησε να εμποδίσει ανθρώπους που έσφαζαν νεογέννητες φώκιες κοντά στον Βόρειο Πόλο και βοήθησε στην κατάσβεση τουλάχιστον 14 δασικών πυρκαγιών. Η δράση του όμως δεν σταμάτησε σε αυτά. Βοήθησε στη διάσωση επιζώντων από σεισμούς, τυφώνες και τσουνάμι. Την 11η Σεπτεμβρίου 2001, παρά τα 64 του χρόνια, ήταν από τους πρώτους που βρέθηκαν στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου για να βοηθήσει στους απεγκλωβισμούς. «Κάθε φορά που άκουγα ότι σε κάποιο μέρος του κόσμου υπήρχε κάποια πλημμύρα, σεισμός ή τσουνάμι τον ρωτούσα να μου πει τι ώρα φεύγει με το αεροπλάνο για εκεί», είπε στην κηδεία του η σύζυγος του, Μελίντα.
