Ενα από τα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά της Ιαπωνίας είναι πως, σε αντίθεση με άλλες χώρες, δεν υπάρχουν αδέσποτα ζώα στους δρόμους.
Κι όμως, οι λεγόμενες «kagi neko» ή «omagari neko», οι κολοβές γάτες δηλαδή, θεωρούνται καλότυχες και, τουλάχιστον στο Ναγκασάκι, βρίσκονται παντού.
Εχουν τη δική τους πολυπληθή κοινότητα θαυμαστών, αλλά και έναν αφιερωμένο σ’ αυτές σιντοϊστικό ναό.
Οι ουρές τους έχουν λογής σχήματα. Είναι καμπυλωτές, σε σχήμα «γάντζου» ή σαν πιασμένος κότσος, εξηγεί ο Καζούγια Χιντεσίμα, εργαζόμενος στο Omagari Neko Shrine και μέλος του Nagasaki Cat Society.
Οι γάτες πιστεύεται ότι έφτασαν στην Ιαπωνία από την Κίνα τον 6ο αιώνα μαζί με βουδιστές μοναχούς, οι οποίοι τις αξιοποιούσαν για το κυνήγι των τρωκτικών και την προστασία των θρησκευτικών γραφών στα πλοία.
Παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι οι κολοβές αποτελούσαν σχεδόν το 80% των γατών στο Ναγκασάκι, δηλαδή διπλάσιο ποσοστό από οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ιαπωνίας.
Οι kagi neko του Ναγκασάκι έχουν τις ρίζες τους στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες, σε μία εποχή που η πόλη του ιαπωνικού νότου ήταν η μόνη πύλη εισόδου ξένων προϊόντων στην κλειστή Ιαπωνία του 17ου έως τον 19ο αιώνα. Κυνηγούσαν αρουραίους για να προστατεύουν τα φορτία στα δρομολόγιά τους από τη Νοτιοανατολική Ασία προς την Ιαπωνία, σύμφωνα με αξιωματούχους του Ναγκασάκι.
Προφανώς και η κομμένη ουρά των συγκεκριμένων γάτων δεν είναι αποτέλεσμα βασανισμού από τους ανθρώπους. Σύμφωνα με τον Σοσίν Γιαμαμότο, κτηνίατρο και ειδικό στις γάτες, ο μεγάλος πληθυσμός των bobtails στο Ναγκασάκι οφείλεται πιθανότατα σε μία γενετική μετάλλαξη που αναπτύχθηκε σε ένα σχετικά απομονωμένο περιβάλλον όταν το έθνος ήταν κλειστό.
Πηγή: Associated Press
