Εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ, του μαύρου Αμερικανού που δολοφονήθηκε από αστυνομικό ο οποίος τον πατούσε επί ώρα στον λαιμό στην πολιτεία της Μινεάπολης τον Μάιο του 2020.
Η υπόθεση γέννησε ένα κίνημα που απαιτεί μεγαλύτερη λογοδοσία για την αστυνομία και φυλετική δικαιοσύνη. Εταιρείες πλήρωσαν μεγάλα χρηματικά ποσά ώστε να δοθεί δημοσιότητα στο θέμα των συστημικών διακρίσεων, ενώ ο δομικός ρατσισμός επέστρεψε ξανά στον δημόσιο διάλογο.
Ωστόσο, ακριβώς πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία Φλόιντ, οι ΗΠΑ βιώνουν μια σημαντική μεταστροφή στη στήριξη των αγώνων για φυλετική ισότητα. Υποσχέσεις που δόθηκαν από στελέχη του αμερικανικού επιχειρηματικού και πολιτικού κατεστημένου έχουν αθετηθεί ή παρθεί πίσω. Οι διάφορες πολιτικές για την προώθηση της ισότητας και της συμπερίληψης δεν αποτελούν επ’ ουδενί προτεραιότητα για την κυβέρνηση Τραμπ.
Η ξαδέλφη του Φλόιντ, Σαριντά ΜακΓκι, δήλωσε ότι η δολοφονία του ήταν μια «ύστατη θυσία» και πρόσθεσε πως «εάν δημιουργηθούν οι ευκαιρίες ώστε οι άνθρωποι να πάρουν ένα μάθημα από αυτό, τότε σημαίνει ότι ο θάνατός του δεν ήταν μάταιος». Μιλώντας σε μια εκδήλωση στη μνήμη του, που έλαβε χώρα στο Χιούστον του Τέξας, η ίδια τόνισε ότι είναι απογοητευμένη, αλλά δεν εκπλήσσεται από την απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης να περιορίσει ξανά τον έλεγχο στην αστυνομία που είχε αυξηθεί συνεπεία της δολοφονίας του Φλόιντ.
Ανθρωποι που συμμετείχαν ενεργά στο κίνημα υποστηρίζουν σήμερα πως η πανεθνική προσπάθεια για φυλετική δικαιοσύνη συνεχίζεται παρά τις δυσκολίες. Αναγνωρίζουν όμως ότι ο δρόμος που απλώνεται μπροστά είναι ανηφορικός, σχολιάζοντας ότι αυτή τη στιγμή φαίνεται να υπάρχει μια έντονα αρνητική διάθεση απέναντι σε ζητήματα όπως η συμπερίληψη και τα πολιτικά δικαιώματα.
«Ο Τζορτζ Φλόιντ οδήγησε πολλούς να συνειδητοποιήσουν το ζήτημα της μεταχείρισης των μαύρων ανθρώπων, ιδιαίτερα των μαύρων ανδρών, σε αυτή τη χώρα εκ μέρους της αστυνομίας», είπε ο πρόεδρος της Εθνικής Ενωσης για την Ανάπτυξη των Εγχρωμων Ανθρώπων (NAACP), Ντέρικ Τζόνσον. «Η άλλη πλευρά αυτής της ιστορίας, ωστόσο, είναι ότι υπάρχει κόπωση σε αυτή τη χώρα».
Οι ειδικοί λένε ότι οι περίοδοι στασιμότητας δεν είναι καινούργιες. Σε όλη την αμερικανική ιστορία, μεταξύ άλλων και μετά το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, το έθνος έχει βιώσει περιόδους «φυλετικής κόπωσης» ή δυσαρέσκειας μετά την πρόοδο που σημειώθηκε προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης δικαιωμάτων για περιθωριοποιημένες ομάδες.
«Το να βλέπουμε την αναστολή ενός κινήματος για φυλετική ισότητα σε λιγότερο από πέντε χρόνια, όταν χρειάστηκαν 12 χρόνια και αρκετές εθνικές εκλογές για να φτάσουμε στην περίοδο του Τζιμ Κρόου, το ναδίρ της πολιτικής εναντίον των μαύρων, σημαίνει ότι κινηθήκαμε πολύ γρήγορα αυτή τη φορά», επισήμανε η Νάντια Μπράουν, καθηγήτρια Διακυβέρνησης στο Τζορτζτάουν και πρόεδρος του Προγράμματος Σπουδών Γυναικών και Φύλου.
Ερευνα του Pew Research Center της 7ης Μαΐου κατέγραψε ότι το 72% των ενηλίκων το 2025 αναφέρει ότι η εστίαση στη φυλετική ανισότητα δεν οδήγησε σε αλλαγές που βοήθησαν τους μαύρους Αμερικανούς. Διαπίστωσε επίσης ότι το 67% των μαύρων Αμερικανών αισθάνεται αμφιβολία πως το έθνος θα επιτύχει ποτέ φυλετική ισότητα. «Υπάρχει αυξανόμενος σκεπτικισμός τα τελευταία πέντε χρόνια», δήλωσε η Τζουλιάνα Χόοβιτς, συντάκτρια της μελέτης και αναπληρώτρια διευθύντρια της Pew Research. «Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή αλλαγή».
