Στις ΗΠΑ, στην πολιτεία του Νέου Μεξικό, κάθε Μεγάλη Παρασκευή τηρείται μια μοναδική παράδοση του Πάσχα. Χιλιάδες καθολικοί προσκυνητές περπατούν μέσα στην έρημο για να φτάσουν σε έναν ιερό τόπο, το Santuario de Chimayó ή το Ιερό του Τσιμαγιό, ένα πλίθινο εκκλησάκι, όπου πιστεύεται ότι γίνονται θαύματα.
Πουθενά αλλού στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ανάλογο προσκύνημα, σαν αυτό που κάνουν για πολλές γενιές οι κάτοικοι της κοιλάδας του Ανω Ρίο Γκράντε. Ξεκινούν μέρες πριν για να φτάσουν Μεγάλη Παρασκευή στον ναό αυτό, πολλές φορές ακόμη και με δυσχερείς καιρικές συνθήκες.

Ο λόγος είναι ότι στον περίβολο του ναού υπάρχει ένα πηγάδι με άμμο, που οι πιστοί θεωρούν ότι έχει θεραπευτικές δυνάμεις. Ως απόδειξη των θαυμάτων, της θεραπείας τους, οι πιστοί αφήνουν εκεί πατερίτσες, μπαστούνια, αναπηρικά καροτσάκια, παιδικά παπούτσια, γράμματα που περιγράφουν τι τους συνέβη.

Οταν φτάνουν στον ναό, εισέρχονται σε μια στενή πλίθινη αίθουσα, όπου βρίσκεται ο βωμός με τον Εσταυρωμένο, τον Κύριο της Εσκιπούλας, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε στην τοποθεσία στις αρχές του 1800. Ενας ολόιδιος σταυρός βρίσκεται στη Βασιλική της Εσκιπούλας, πόλη στη Γουατεμάλα.

Ο ναός βρίσκεται μέσα στο Τσιμαγιό, μια μικρή πόλη γνωστή για τα χειροποίητα υφαντά της και την καλλιέργεια της πιπεριάς τσίλι. Εχει χτιστεί σε σημείο που και οι αυτόχθονες Ινδιάνοι της περιοχής θεωρούσαν ιερό και έχει χαρακτηριστεί Εθνικό Ιστορικό Ορόσημο στις ΗΠΑ, διότι ο ναός είναι διακοσμημένος με είδη ισπανικής λαϊκής τέχνης του 19ου αιώνα, θρησκευτικές νωπογραφίες και αγίους σκαλισμένους σε ξύλο, γνωστούς ως bultos.

Οι άνθρωποι του χωριού, που κατοικούσαν στην περιοχή πολύ πριν από τους Ισπανούς αποίκους, πίστευαν ότι τα θεραπευτικά πνεύματα είχαν τη μορφή θερμών πηγών. Οταν αυτές οι πηγές στέγνωσαν, οι θεραπευτικές δυνάμεις αποδόθηκαν στην άμμο που έμεινε στη θέση τους.
Την ίδια ώρα, το Ιερό του Τσιμαγιό συμβάλλει και στην τοπική οικονομία: υπαίθριοι πωλητές προσφέρουν θρησκευτικά αναμνηστικά, καφέ και λιχουδιές για τους προσκυνητές που κάνουν αυτό το δύσκολο ταξίδι. Αν όμως τους ρωτήσει κανείς, αν άξιζε η ταλαιπωρία, λένε ότι στη διαδρομή οι σκέψεις τους στρέφονται στον Ιησού Χριστό, αλλά και στα βάσανα της οικογένειας, των φίλων και των γειτόνων και προσεύχονται.
Πηγή: Associated Press

