Ο αριθμός των ατόμων στην Ολλανδία που υποβλήθηκαν σε ευθανασία αυξήθηκε κατά 10% το 2024, με τις αρμόδιες εποπτικές αρχές να ζητούν από τους γιατρούς να είναι «πολύ προσεκτικοί», ιδίως σε περιπτώσεις που οι αιτούντες αντιμετωπίζουν ψυχικές νόσους.
Η ολλανδική νομοθεσία επιτρέπει στους γιατρούς να τερματίσουν τη ζωή ενός ατόμου, εάν «υποφέρει αφόρητα, χωρίς προοπτική βελτίωσης», κατόπιν συναίνεσης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν τη Δευτέρα στη δημοσιότητα, ο αριθμός των ατόμων που υποβλήθηκαν σε ευθανασία αυξήθηκε σε 9.958 το 2024, έναντι 9.068 το 2023.
Το 86% αντιμετώπιζε ασθένειες όπως ο καρκίνος, σε προχωρημένο στάδιο.
Σε ανακοίνωσή τους μετά την ανακοίνωση των στοιχείων, οι αρμόδιες Αρχές προτρέπουν τους γιατρούς να επιδεικνύουν «μεγάλη προσοχή» στις περιπτώσεις που τα άτομα που επιθυμούν ευθανασία επικαλούνται λόγους ψυχικής υγείας.
Συστήνουν δε, οι γιατροί να απευθύνονται σε εξειδικευμένους ψυχιάτρους. «Ο γιατρός πρέπει πάντα να επικαλείται ψυχιατρική εμπειρογνωμοσύνη για αυτούς τους ασθενείς», σημειώνεται στην ανακοίνωση. «Στόχος είναι ο γιατρός να είναι καλά ενημερωμένος».
Σε έξι περιπτώσεις ευθανασίας το 2024, προέκυψε πως οι ασθενείς δεν έλαβαν τη δέουσα προσοχή από τους γιατρούς. Μεταξύ άλλων, πρόκειται για μία 70χρονη, η οποία ζήτησε να υποβληθεί σε ευθανασία ύστερα από ένα κάταγμα στη σπονδυλική στήλη. Ο τραυματισμός δεν της επέτρεπε να πραγματοποιεί εργασίες καθαριότητας, ανάγκη, όμως, που κρίθηκε «εμμονική» ή «ψυχαναγκαστική».
Ανησυχίες
Παράλληλα, ορισμένοι ερευνητές εκφράζουν ανησυχίες σχετικά με τις περιπτώσεις που αφορούν σε νέους ανθρώπους. «Αν και οι απόλυτοι αριθμοί είναι χαμηλοί, υπάρχει μια πρόσφατη, μεγάλη αύξηση αιτημάτων ευθανασίας από ασθενείς με ψυχολογικό υπόβαθρο, ιδίως νέοι κάτω των 30 ετών», τονίζει ο καθηγητής ψυχιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Αμστερνταμ, Ντάμιαν Ντένις.
«Πώς μπορεί κανείς να προσδιορίσει με βεβαιότητα ότι ένα νεαρό άτομο, με έναν εγκέφαλο που βρίσκεται ακόμη σε ανάπτυξη, θέλει οπωσδήποτε να πεθάνει, ότι η ζωή βιώνεται ως απελπιστική και χωρίς προοπτικές και ότι έχουν ήδη δοκιμαστεί όλες οι θεραπείες;», διερωτάται.
Η Ολλανδία νομιμοποίησε την ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, με ιατρική συνδρομή, το 2002. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, ένας γιατρός μπορεί να τερματίσει τη ζωή κάποιου ασθενούς μόνο εφόσον πληρούνται διάφορες προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων το αίτημα να είναι εκούσιο και να μην υπάρχει «καμία λογική εναλλακτική λύση».
Πηγή: The Guardian
