Αν εξετάσει κανείς τους ανθρώπους-κλειδιά της διοίκησης Τραμπ στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής, της άμυνας και της κατασκοπείας, θα διαπιστώσει την ασταθή συνύπαρξη δύο πολύ διαφορετικών ρευμάτων. Από τη μία έχουμε τυπικά «γεράκια», ρεϊγκανικής κοπής, όπως ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Μάικ Γουόλτς – κατά σύμπτωση (;) τους δύο ανθρώπους που έκλεισαν τη συμφωνία της Τζέντας με τους Ουκρανούς. Γόνος Κουβανέζων μεταναστών ο πρώτος, υποστήριξε σθεναρά τους πολέμους στο Ιράκ, το 2003, και στη Λιβύη, το 2011, ενώ κράτησε πολύ σκληρή γραμμή εναντίον του Πούτιν και των φίλα προσκείμενων προς τη Ρωσία αριστερών κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική. Αξιωματικός των τεθωρακισμένων και των ειδικών δυνάμεων ο Γουόλτς, χρημάτισε βοηθός του νεοσυντηρητικού υπουργού Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ.
Σε διαφορετικό μήκος κύματος συντονίζονται οι εκπρόσωποι της τραμπικής MAGA. Σάρκα από τη σάρκα των ελίτ, ο υπουργός Αμυνας Πιτ Χέγκσεθ (σπούδασε στο Πρίνστον και στο Χάρβαρντ προτού υπηρετήσει σε Ιράκ και Αφγανιστάν, για να εξελιχθεί σε τηλεοπτικό αστέρα) ταυτίζεται με τον αντιπρόεδρο Τζέι Ντι Βανς στη λογική ότι η κύρια απειλή για τις ΗΠΑ δεν βρίσκεται στη Ρωσία ή την Κίνα, αλλά στον «εσωτερικό εχθρό». Στο βιβλίο του «Αμερικανική σταυροφορία», που κυκλοφόρησε το 2020, έγραψε ότι «οι αριστεροί περικυκλώνουν τους Αμερικανούς πατριώτες για να σκοτώσουν τους ιδρυτές μας, τη σημαία μας, τον καπιταλισμό» και προέβλεψε ότι αν νικούσαν στις επόμενες εκλογές οι Δημοκρατικοί, θα προκαλούνταν εμφύλιος πόλεμος. Στο πρώτο του ταξίδι στις Βρυξέλλες, πριν από ένα μήνα, προειδοποίησε τους Ευρωπαίους ότι η δική τους άμυνα δεν αποτελεί πλέον βασική προτεραιότητα της Αμερικής, η οποία είναι υποχρεωμένη να στραφεί στον Ινδοειρηνικό λόγω Κίνας.
Η εμμονή του Τραμπ να εμφανίζεται ότι επιβάλλει τις επιλογές του από θέση ισχύος τον αφήνει ευάλωτο στη ρυμούλκηση από όσους θα τον ήθελαν να μετατοπίζεται στη ρεϊγκανική γραμμή «Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται».
Στην ίδια λογική της αμερικανικής αναδίπλωσης κινείται ο Ελμπριτζ Κόλμπι, που προορίζεται για υφυπουργός Αμυνας. Απόφοιτος του Χάρβαρντ και του Γέιλ, εγγονός ενός πρώην διοικητή της CIA και θρύλου της αμερικανικής κατασκοπείας, ο Κόλμπι συμμερίζεται τη βασική ιδέα του ιστορικού Πολ Κένεντι στο σημαντικό έργο του «Ανοδος και πτώση των Μεγάλων Δυνάμεων»: ότι η «ιμπεριαλιστική υπερεπέκταση», πέρα από τα όρια των οικονομικών της δυνατοτήτων, απειλεί να έχει και για την Αμερική τις μοιραίες συνέπειες που είχε για τη Ρωμαϊκή ή τη Βρετανική Αυτοκρατορία, επομένως η αναδίπλωση από την Ουκρανία, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή είναι αναγκαία. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η γενική διευθύντρια των μυστικών υπηρεσιών Τούλσι Γκάμπαρντ, η οποία προέρχεται από τους Δημοκρατικούς, ενώ είχε ασκήσει αυστηρή κριτική στις προσπάθειες διαδοχικών κυβερνήσεων να ανατρέψουν τον Ασαντ στη Συρία και να εντάξουν στο ΝΑΤΟ την Ουκρανία.
Οσο για τον ίδιο τον Τραμπ, τα πολιτικά του ένστικτα τον φέρνουν κοντά στους θιασώτες της αναδίπλωσης, αλλά η εμμονή του να εμφανίζεται ότι επιβάλλει πάντα τις δικές του επιλογές από θέση ισχύος τον αφήνει ευάλωτο στη ρυμούλκηση από όσους θα τον ήθελαν να μετατοπίζεται στη ρεϊγκανική γραμμή «Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται». Με αυτά τα δεδομένα, το μόνο που μπορούμε να προβλέψουμε με σιγουριά για την Αμερική, την Ουκρανία και την Ευρώπη το επόμενο διάστημα είναι ότι δεν θα πλήξουμε.
