Ο ευρωπαϊκός Τύπος επιχειρεί σήμερα, Δευτέρα, να χαρτογραφήσει τα νέα νερά που ανοίγονται μπροστά στο καράβι της Γηραιάς Ηπείρου, ύστερα από την ευθυγράμμιση καθεστώτων και κομμάτων με αυταρχικά χαρακτηριστικά πλάι και πίσω από τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, με αφορμή τη νεοπαγή στάση της Ουάσιγκτον στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Ακροβατώντας ανάμεσα στην Ιστορία και τη μελλοντολογία, πολλά ΜΜΕ της Ευρώπης προσπαθούν να αναλύσουν τη νέα στάση των ΗΠΑ έναντι των παραδοσιακών τους συμμάχων αλλά και έναντι της Μόσχας, διακρίνοντας ότι το… άδειασμα των Ευρωπαίων και της Ουκρανίας είναι μόνο η αρχή.
Αρκετές εφημερίδες μιλούν για σαφή πλέον διάκριση μεταξύ αυταρχισμού, στον οποίο κατά κάποιους προσχώρησε η αμερικανική ηγεσία, και φιλελευθερισμού που θυμίζει τη δεκαετία του 1930. Πρόκειται για έναν παραλληλισμό που ευνοεί η σύμπτωση του ότι η διάσκεψη του Μονάχου έγινε την περασμένη εβδομάδα στην ίδια πόλη με εκείνη του 1938, 11 μήνες πριν από το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
«Οταν αρχίζεις να διευθετείς τη μοίρα μιας χώρας χωρίς την παρουσία αυτής της χώρας και χωρίς να την έχεις συμβουλευτεί», δήλωσε στη γαλλική εφημερίδα Le Monde ο ειδικός στις διεθνείς σχέσεις Φρανσουά Χάισμπουργκ, «αυτό λέγεται Διάσκεψη του Μονάχου, έκδοση του 1938, όπου αντί της Τσεχοσλοβακίας τότε έχουμε την Ουκρανία τώρα».
Η γερμανική κρατική ραδιοτηλεόραση Deutsche Welle προβάλλει τη θέση του Λιθουανού προέδρου Γκιτάνας Ναουσέντα ότι «ο Πούτιν δεν πρόκειται να σταματήσει στην Ουκρανία» και αποτελεί «μακροπρόθεσμη απειλή» για τις ευρωπαϊκές χώρες, που πρέπει να επιδείξουν ένα πιο ενωμένο μέτωπο για την αντιμετώπιση της απειλής αυτής.
Μεταξύ κατευνασμού και πυγμής
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ ακροβατεί μεταξύ… Τσάμπερλεν και Τσόρτσιλ (μένοντας πάντα στον παραλληλισμό με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) λέγοντας από τη μία ότι θέλει να αποτελέσει «τη γέφυρα» των Ευρωπαίων προς τον Τραμπ, γράφουν οι Times, και από την άλλη διατρανώνοντας την ετοιμότητά του να στείλει βρετανικό στρατό στην Ουκρανία. Κατά την ίδια εφημερίδα, ο Εργατικός πρωθυπουργός «πιστεύει ότι η Βρετανία έχει μοναδική δυνατότητα να επηρεάσει τον Αμερικανό πρόεδρο».
Σε αυτό το πλαίσιο διεξάγεται σήμερα, Δευτέρα, στο Παρίσι η έκτακτη διάσκεψη κάποιων Ευρωπαίων ηγετών για την αντιμετώπιση της κατάστασης, και η ερμηνεία που δίδεται από τη γερμανική Die Zeit για ποιον λόγο δεν εμπλέκονται άμεσα όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες. αλλά μόνο συγκεκριμένοι, σχετίζεται με το ότι επιλέχθηκε ίσως να μείνουν εκτός κάποιοι φιλορώσοι ηγέτες, όπως εκείνοι της Ουγγαρίας (Βίκτορ Ορμπαν) και της Σλοβακίας (Ρόμπερτ Φίτσο).
Προκύπτει έτσι και εδώ ένας διαχωρισμός μεταξύ φιλελεύθερων και αυταρχικών ηγετών, που είναι πιθανόν να έχει και αντίκτυπο στις γερμανικές εκλογές της ερχόμενης Κυριακής, στον απόηχο του τηλεοπτικού ντιμπέιτ των τεσσάρων υποψήφιων καγκελαρίων την Κυριακή, αφού ο κεντροδεξιός Φρίντριχ Μερτς (CDU/CSU) αποφάσισε να κρατήσει σοβαρή απόσταση πλέον από το ακροδεξιό AfD, όπως λέει η ίδια εφημερίδα.
Οι προσδοκίες από τη σημερινή σύνοδο των Παρισίων είναι αρκετά χαμηλές, κατά τον ευρωπαϊκό Τύπο, και ούτε καν οι γαλλικές εφημερίδες αναμένουν πολλά, από μια «Ευρώπη κατάπληκτη και κακώς προετοιμασμένη» κατά την ολλανδική De Telegraaf.
Το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων DPA προβλέπει απλώς χάραξη κοινής στρατηγικής χωρίς δημόσιες ανακοινώσεις για συγκεκριμένες αποφάσεις: «Στην καλύτερη περίπτωση, οι Ευρωπαίοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα συμφωνήσουν σε μια κοινή στρατηγική για την αντιμετώπιση της νέας αμερικανικής κυβέρνησης και των ιδεών της για μια λύση στον πόλεμο της Ουκρανίας. Συγκεκριμένα, πιθανότατα θα αφορά ποιες προσφορές μπορούν να γίνουν στον Τραμπ – και ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές. Ωστόσο, δεν αναμένονται δημόσιες ανακοινώσεις, για παράδειγμα για το πιθανό μέγεθος ενός ευρωπαϊκού στρατεύματος για την Ουκρανία».
Δεδομένα, λοιπόν, συμπληρώνει η Le Monde, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι αισθάνεται πλέον «μεγάλη μοναξιά» ύστερα από σειρά σφαλμάτων και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Στην ισπανική El Mundo o ηγέτης της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης Αλμπέρτο Φεϊχό –που βλέπει την ενίσχυση που παρέχει εμμέσως στο ακροδεξιό κόμμα Vox η πλευρά Τραμπ-Μασκ στις ΗΠΑ– λέει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να μιλήσει ως ίση προς ίση με την Ουάσιγκτον, προσθέτοντας ότι η Ισπανία δεν μπορεί να μείνει με τα χέρια σταυρωμένα.
Με πληροφορίες από DW, Die Zeit, Le Monde, El Pais, El Mundo, The Times, The Guardian, De Telegraaf, Le Monde, DPA
