Τον Δεκέμβριο του 2024, η γαλλική Δικαιοσύνη καταδίκασε τον Ντομινίκ Πελικό σε 20 χρόνια φυλάκισης για κατ’ εξακολούθηση βιασμούς, από τον ίδιο και δεκάδες άλλους άνδρες, της ναρκωμένης συζύγου του, Ζιζέλ Πελικό.
Η δίκη, η οποία συγκλόνισε τη διεθνή κοινότητα και μετέτρεψε τη Ζιζέλ σε σύμβολο δύναμης και θάρρους, ολοκληρώθηκε σε πρώτο βαθμό, όμως οι Αρχές ερευνούν το ενδεχόμενο η Ζιζέλ να μην ήταν το πρώτο και μοναδικό θύμα του Πελικό. Ενας από τους δικηγόρους της, μάλιστα, ανέφερε πως «η Ζιζέλ Πελικό φοβάται πως η ίδια ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου».
Υπενθυμίζεται πως το διάστημα που ο Πελικό βρισκόταν ήδη προφυλακιστέος, οι Αρχές εντόπισαν DNA του που τον συνέδεε με την υπόθεση βιασμού μιας 19χρονης στο Παρίσι το 1999. Επειτα από πολύωρες ανακρίσεις, ο Πελικό παραδέχτηκε ότι εμπλεκόταν στην εν λόγω υπόθεση.
Εκτός αυτού, όμως, ο ίδιος ερευνάται και για την υπόθεση βιασμού και δολοφονίας μιας 23χρονης το 1991. Ο Πελικό έχει αρνηθεί κάθε εμπλοκή του, αλλά η Δικαιοσύνη τού απήγγειλε κατηγορίες και για αυτό το συμβάν, το οποίο θεωρείται παραπλήσιο με εκείνο του 1999.
Οπως αναφέρουν οι New York Times, και στις δύο περιπτώσεις τα θύματα ήταν νεαρές γυναίκες που εργάζονταν ως μεσίτριες, ενώ ο τόπος του εγκλήματος ήταν και στις δύο περιπτώσεις το Παρίσι. Και οι δύο γυναίκες δέχτηκαν άγρια επίθεση και ναρκώθηκαν, ενώ και στις δύο περιπτώσεις τα παπούτσια των θυμάτων εντοπίστηκαν παραταγμένα επιμελώς στον τόπο του εγκλήματος. Για την ώρα, πάντως, δεν έχει οριστεί ημερομηνία δίκης που να αφορά τις εν λόγω υποθέσεις.
Σημειώνεται πως ο Πελικό το 1991 εργαζόταν σε εταιρεία real estate στο Παρίσι, ενώ το 1999 εργαζόταν ως πωλητής. Η γυναίκα που δολοφονήθηκε το 1991 εργαζόταν για ένα μήνα ως μεσίτρια.
Το βράδυ της 4ης Δεκεμβρίου 1991, ο εργοδότης της εντόπισε τη σορό της σε διαμέρισμά του που είχε παρουσιάσει σε έναν πελάτη νωρίτερα εκείνο το πρωί. Η αστυνομία υποπτεύεται ότι ο πελάτης ήταν ο Πελικό, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει ψεύτικο όνομα. Οι έρευνες των Αρχών στη συνέχεια αποκάλυψαν μια βάναυση υπόθεση βιασμού και δολοφονίας. Ο τόπος του εγκλήματος ήταν μάλιστα ακατάστατος, εκτός από μια λεπτομέρεια: τα επιμελώς τοποθετημένα παπούτσια του θύματος.
Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1999, μια 19χρονη μεσίτρια συναντούσε έναν πιθανό πελάτη σε ένα διαμέρισμα στην περιοχή του Παρισιού. Ο πελάτης, που κατά τις υποψίες των Αρχών ήταν ξανά ο Πελικό με ψευδώνυμο, επιτέθηκε άγρια και νάρκωσε τη γυναίκα, φροντίζοντας, όμως, να βγάλει τα παπούτσια του θύματος και να τα τοποθετήσει προσεκτικά σε μια γωνία. Οι έρευνες των Αρχών για χρόνια δεν οδηγούσαν πουθενά μέχρι να συνδεθούν με τη δολοφονία του 1991.
Το 2004 οι Αρχές είχαν ήδη εντοπίσει στοιχεία που συνέδεαν τα δύο εγκλήματα, όμως τα συστήματα ανάλυσης και εντοπισμού DNA ήταν ακόμη σε πρωτόλεια μορφή.
Ο Πελικό θα συλλαμβανόταν για πρώτη φορά το 2010, όταν βιντεοσκόπησε κρυφά μια γυναίκα σε ένα κατάστημα γυναικείων ρούχων. Τελικώς, αφέθηκε ελεύθερος πληρώνοντας ένα υποτυπώδες πρόστιμο. Το 2020 συνελήφθη για παρόμοιο συμβάν, όμως, έπειτα από παρότρυνση των Αρχών, το θύμα προχώρησε σε καταγγελία κατά του Πελικό. Τότε, οι Αρχές αντιλήφθηκαν ότι το DNA που εντοπίστηκε στην υπόθεση του 1999 ήταν το ίδιο με του Πελικό. Επειτα από συνεχείς ανακρίσεις, ο Πελικό ομολόγησε μερικώς τον βιασμό του 1999, χωρίς να παραδεχτεί πτυχές που του αποδίδονταν.
Η δικηγόρος του Πελικό έχει δηλώσει χαρακτηριστικά: «Αναγνωρίζει την πιθανότητα να την νάρκωσε, αλλά δεν αναγνωρίζει ότι έφερε μαχαίρι και εξηγεί πως για ό,τι συνέβη αρχική του πρόθεση δεν ήταν ο βιασμός».
Γαλλικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για ακόμα δύο παραπλήσιες υποθέσεις που έλαβαν χώρα το 1995 και το 2004. Μέχρι αυτή τη στιγμή, οι Αρχές δεν έχουν ανακρίνει τον Πελικό για τα εν λόγω περιστατικά. Οσο δε για τη δολοφονία του 1991, ο Πελικό συνεχίζει να αρνείται κάθε εμπλοκή.
Πηγή: New York Times
