Ο Μπιλ Γκέιτς είχε ανοσία στα… ξόρκια του μεγάλου αντιπάλου του, Στιβ Τζομπς. Στο νέο βιβλίο του, Source Code, μεταξύ άλλων αποκαλύπτει μία σειρά από άγνωστες στιγμές με τον έτερο «μάγο» – δύο προσωπικότητες που πρωταγωνίστησαν στην τεχνολογική επανάσταση στα τέλη του περασμένου αιώνα κι εν πολλοίς έβαλαν τις βάσεις για τη μετέπειτα πορεία της ανθρωπότητας.
Στο βιβλίο του, που κυκλοφορεί στις 4 Φεβρουαρίου, ο Γκέιτς αναφέρεται στις πρώτες μέρες της βιομηχανίας υπολογιστών, αποκαλύπτοντας ενδιαφέροντα στιγμιότυπα από την εποχή που ο ίδιος και ο Τζομπς διασταυρώνονταν για πρώτη φορά.
Σε συνέντευξή του στο Axios, ενόψει της έκδοσης, αποπνέει σεβασμό για τον άλλοτε μεγάλο του αντίπαλο, ωστόσο δεν στρογγυλεύει τη γλώσσα του για τα -τότε- αισθήματά του απέναντι στον δημιουργό της Apple.
«Θα έπρεπε να ήταν ηθοποιός. Διαχειρίστηκε το πεδίο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας όπως κανένας άλλος», λέει και μνημονεύει τι είχε πει ο ίδιος στον ανταγωνιστή του: «Πάντα έλεγα στον Στιβ: “κοίτα, είμαι ένας μικρός μάγος. Εσύ είσαι ένας μεγάλος μάγος. Μπορείς να κάνεις ξόρκια που εγώ δεν μπορώ να κάνω, αλλά επειδή είμαι ένας μικρός μάγος, τα ξόρκια σου δεν λειτουργούν σε μένα. Βλέπω τις μπούρδες σου, ότι απλά υπνωτίζεις αυτούς τους ανθρώπους».
Steve Jobs and Bill Gates, 1991. Photograph by G Lange. pic.twitter.com/rV1WEiWRjQ📷
— Museum Facts (@museumfacts) June 16, 2016
Η σχέση Γκέιτς με Τζομπς
Το βιβλίο προσφέρει μια συναρπαστική ματιά στις αλληλεπιδράσεις αυτών των δύο προσωπικοτήτων. Παρά τις διαφορές και τις προσεγγίσεις τους, η κοινή τους ιστορία -γεμάτη με σεβασμό και αντιπαλότητα- έχει αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στον κόσμο της τεχνολογίας.
Σύμφωνα με τον Γκέιτς, η μαγνητική προσωπικότητα του Τζομπς είχε τη δύναμη να μαγεύει τους γύρω του, ενώ του αναγνωρίζει την εξαιρετική ικανότητα να επηρεάζει τους ανθρώπους: μπορούσε -λέει- να κατασκευάζει ένα «πλασματικό πεδίο πραγματικότητας».
Steve Jobs y Bill Gates hablando en 1991. pic.twitter.com/ka9Bc844Yy
— Historia.com (@HistoriaDiceQue) October 13, 2014
Ο υπολογιστής NeXT
Η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο ήταν εμφανής στις συζητήσεις τους για την τεχνολογία, όπως αποκαλύπτονται στο βιβλίο ο Γκέιτς.
Θυμάται να επικρίνει τον υπολογιστή NeXT του Τζομπς, ο οποίος κυκλοφόρησε μετά την αποχώρηση του από την Apple.
«Αυτό το πράγμα είναι ένας αργός, ακριβός υπολογιστής με υπερτιμημένο μαύρο περίβλημα», είχε χαρακτηρίσει τον υπολογιστή, περιγράφοντας μια σχετική συζήτηση με τον Τζομπς.
The new book “Becoming Steve Jobs” (http://t.co/QG52u6B30g) has me thinking of my old friend. A true visionary. #TBT pic.twitter.com/SpSXXRUTLD
— Bill Gates (@BillGates) March 26, 2015
Μεσσιανική Δύναμη
Ο Γκέιτς επαινεί τον Τζομπς για τη δεξιότητά του στο μάρκετινγκ και στη ηγεσία, υπογραμμίζοντας την ικανότητά του να εμπνέει τους γύρω του σχεδόν με «μεσσιανικό» τρόπο.
Ωστόσο, σημειώνει ότι ο Τζομπς δεν είχε τεχνικές γνώσεις, κάτι που τον διαφοροποιούσε από τον συνιδρυτή της Apple, Στιβ Βόζνιακ, ο οποίος ήταν ο πραγματικός μηχανικός πίσω από τα πρώτα προϊόντα της εταιρείας.
«Τα επιτεύγματα του Στιβ είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά όταν ξέρεις ότι δεν μπορούσε να κοιτάξει έναν κώδικα και να καταλάβει τι είναι», λέει ο Γκέιτς και συμπληρώνει: «Δεν ήταν ποτέ μηχανικός. Ο Βοζ ήταν πραγματικός μηχανικός – εννοώ, σκληροπυρηνικός μηχανικός».
Παρά τις διαφορές τους, ο Γκέιτς αναγνωρίζει ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο Τζομπς είχαν μια μοναδική ικανότητα να κινητοποιούν και να βγάζουν εξαιρετική απόδοση από τους ανθρώπους τους.
«Προφανώς, είχε τόσες ικανότητες που εγώ δεν είχα, αλλά και οι δύο μας ήταν σαν να έχουμε έναν μαγικό αυλό που έκανε τους ανθρώπους να δουλεύουν ατελείωτες ώρες», παραδέχεται ο Γκέιτς.
Steve Jobs of Apple answers a question while sitting next to Bill Gates of Microsoft at an interview in New York, 1984 pic.twitter.com/TMorHMfbJ2
— History Calendar (@historycalendar) November 29, 2022
Οταν η Microsoft έσωσε την Apple
Το 1997, η Microsoft έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη διάσωση της Apple από την πτώχευση, επενδύοντας στην εταιρεία και προσφέροντας κρίσιμη υποστήριξη.
Ο Γκέιτς αναλογίζεται αυτήν την κίνηση, χωρίς να μετανιώνει. «Hταν καλό που η Apple ανέκαμψε», αναφέρει. «Μόλις φτάνουμε στην εποχή των κινητών, τότε η Apple γίνεται εξίσου σημαντική με τη Microsoft. Μέχρι τότε, ήταν περισσότερο μια εξειδικευμένη εταιρεία».
Ο Γκέιτς αναγνωρίζει ότι η Microsoft έκανε ένα κρίσιμο λάθος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου: πούλησε το ποσοστό της στην Apple.
«Εύχομαι να είχαμε διατηρήσει το 5% της μετοχής» λέει και προσθέτει: «Ηταν ανοησία να το πουλήσουμε, αλλά ανησυχούσαμε για διάφορα ζητήματα ανταγωνισμού – το πουλήσαμε για κάτι που τώρα φαίνεται σαν τίποτα».
«Ο Τζομπς ήταν ένας μάγος στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας»
Η εποχή της AI
Η συζήτηση με το Axios έφτασε και στο πεδίο της ΑΙ. «Αν και οι υπολογιστές που υποστηρίζονται από τεχνητή νοημοσύνη γίνονται εξαιρετικοί στον προγραμματισμό, αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν χρειάζονται τις δεξιότητες αυτές». Υποστηρίζει δε ότι οι γνώσεις μαθηματικών και προγραμματισμού βοηθούν στην κατανόηση του τρόπου λειτουργίας της τεχνητής νοημοσύνης.
«Είναι κάπως σαν να λέμε, δεν πρέπει να μάθεις να πολλαπλασιάζεις, απλώς επειδή οι υπολογιστές είναι πολύ καλοί σε αυτό».
«Αν θέλεις να καταλάβεις τι είναι ο πολλαπλασιασμός ή πώς λειτουργούν οι αριθμοί, πρέπει να παίξεις πολύ μαζί τους, ακόμα κι αν για κάποιες από τις λεπτομέρειες θα αφήσεις τον υπολογιστή να το κάνει», σημειώνει, τονίζοντας ότι το κλειδί για την κατανόηση της τεχνητής νοημοσύνης είναι η κατανόηση των μαθηματικών.
«Λυπάμαι τους προγραμματιστές που δεν έχουν μαθηματικό υπόβαθρο. Πάντα πίστευα ότι πρέπει να κατανοείς καλά τα θεμέλια, ακόμα κι αν τα εργαλεία μπορούν να σε βοηθήσουν αυτόματα», επισημαίνει και προσθέτει: «Τώρα, αν η τεχνητή νοημοσύνη γίνει απεριόριστα έξυπνη, εντάξει, τότε είναι εντελώς ασαφές τι πρέπει να κάνεις, αλλά το να γνωρίζεις τα ενδότερα της AI σε βοηθά να καταλάβεις γιατί είναι τόσο απίστευτα έξυπνη κάποιες φορές και τόσο απίστευτα ηλίθια άλλες».
Η τεχνητή νοημοσύνη θα επηρεάσει τις παραδοσιακές μεθόδους αξιολόγησης της εκπαιδευτικής προόδου, αλλά ο Γκέιτς υποστηρίζει ότι υπάρχουν τρόποι να μετρηθεί η μάθηση, ακόμα κι αν οι μαθητές χρησιμοποιούν chatbots τεχνητής νοημοσύνης ως μέρος της δουλειάς τους.
«Ο Σαλ Καν γράφει στο βιβλίο του ότι αυτό που πρέπει να παραδώσει ο μαθητής δεν είναι η τελική εργασία, αλλά το log της συνεδρίας με την AI, έτσι ώστε ο δάσκαλος να μπορεί να πει στην AI: “Εντάξει, πόσα απ’ αυτά έκανε ο μαθητής;”».
«Και φυσικά, θα πρέπει να εξετάσουμε τους ανθρώπους χωρίς πρόσβαση στον υπολογιστή» προσθέτει, αναφέροντας ωστόσο ότι η απαγόρευση της τεχνητής νοημοσύνης στα σχολεία θα ήταν «άκαρπη και αντιπαραγωγική για την παραγωγή της επόμενης γενιάς εργαζομένων, δεδομένου ότι στην εργασία που θα κάνουν τελικά, η ΑΙ θα είναι διαθέσιμη σε αυτούς».
Ο Γκέιτς μιλάει ανοιχτά για τον αυτισμό
Στις τελευταίες σελίδες του Source Code, ο Γκέιτς αναγνωρίζει κάτι: Αν μεγάλωνε σήμερα, θα είχε τη διάγνωση για ότι βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού.
Μιλώντας στο Axios, εκφράζει την ελπίδα ότι παιδιά σαν εκείνον να μπορέσουν επωφεληθούν από το γεγονός ότι μοιράζεται αυτό το κομμάτι του εαυτού του.
«Νομίζω ότι τα παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα, θα πρέπει να το θεωρούν ως δύναμη και κάτι που πρέπει να το αναγνωρίσουν στον εαυτό τους και να σκεφτούν», είπε και συμπλήρωσε: «Νομίζω ότι ο κόσμος γίνεται λίγο καλύτερος σε αυτό. Ισως πριν από 10 ή 15 χρόνια, δεν ήταν τόσο καλός, αλλά νομίζω ότι η αναγνώριση αυτών των στοιχείων μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους».
Ηξερε πως διέφερε από τους συνομηλίκους του, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν λέξεις για να το περιγράψουν. «Πάντα ήμουν διαφορετικός με τρόπους που μπερδεύανε τους ανθρώπους, όσον αφορά στο επίπεδο της ενέργειας και την ένταση, όπως επίσης το να απομακρύνομαι και να μελετάω πράγματα», τόνισε.
«Και είναι λίγο μπερδεμένο όταν είσαι παιδί, ότι είσαι διαφορετικός, ή όταν οι άνθρωποι αντιδρούν προς εσένα με κάποιους τρόπους ή προς τις κοινωνικές σου δεξιότητες, όταν κάνεις λάθη σε διάφορα πράγματα».
Ο Γκέιτς πιστώνει στη μητέρα του το ότι τον ώθησε να αναπτύξει τις κοινωνικές του δεξιότητες και να τον ενθαρρύνει να μιλάει με ενήλικες. «Θυμάμαι ότι δεν το ήθελα ιδιαίτερα, αλλά εκείνη ήθελε να το κάνω».
Πιστεύει ότι ήταν τυχερός, καθώς «δεν με περιθωριοποίησαν με κανέναν τρόπο», σημειώνοντας ότι οι γονείς του το έκαναν ακούσια, «γιατί δεν υπήρχε διάγνωση, αλλά ο τρόπος που εξηγούσαν τα πράγματα ή με πίεζαν να κοινωνικοποιηθώ, ήταν πολύ βοηθητικός».
Αποκαλύπτει, πάντως, ότι δεν ενθουσιάστηκε την πρώτη φορά που του τέθηκε το ερώτημα αν ενδέχεται να είναι αυτιστικός.
«Θυμάμαι την πρώτη φορά που κάποιος με ρώτησε: “Είσαι στο φάσμα;”». Και συνεχίζει τη διήγηση γελώντας: «Ηταν περίπου πριν από 25 χρόνια και θυμάμαι να σκέφτομαι: “Τι στο καλό, αφού διοικώ μια αναθεματισμένη εταιρεία!”. Και μετά συνειδητοποίησα, ότι στην πραγματικότητα είναι πιθανό να είναι αλήθεια. Οπως και να το κάνουμε, το όλο θέμα του φάσματος είναι λίγο μπερδεμένο».
Με πληροφορίες από το Axios
