Το σχέδιο για την αναδόμηση της αμερικανικής διοίκησης, με πρόσωπα που θα είναι πιστά στον πρόεδρο Τραμπ, φωτίζει ο πιστός σύμμαχος του νέου προέδρου και «αρχιτέκτονας» του συντηρητικού μανιφέστου «Project 2025», Πολ Ντανς. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ», ο δικηγόρος, που είχε εργαστεί και για την πρώτη κυβέρνηση Τραμπ και επί δύο έτη επέβλεπε την κατάρτιση του 900σέλιδου προγράμματος για τη δεύτερη διακυβέρνηση, διαμηνύει ότι όσοι εργαστούν σε θέσεις-κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν το «προοδευτικό καθεστώς» που κυριάρχησε στις ΗΠΑ τα προηγούμενα χρόνια. Ο Ντανς είχε αποχωρήσει τον περασμένο Ιούλιο, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, από τη διεύθυνση του «Heritage Foundation», της συντηρητικής δεξαμενής σκέψης που είχε αναλάβει να συντάξει το πρόγραμμα «Project 2025». Ο Τραμπ φερόταν τότε να επιθυμεί την αποστασιοποίησή του από τις προτάσεις που περιελάμβανε το πρόγραμμα. Στις δύο πρώτες εβδομάδες, όμως, της επιστροφής του στον Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος φαίνεται να εφαρμόζει κατά γράμμα, όπως διαπιστώνει και ο Ντανς, εκείνη την ατζέντα.
– Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, και οι δύο πλευρές έδωσαν έμφαση στο «Project 2025», τι αντιπροσωπεύει το, για πολλούς, ριζοσπαστικό σχέδιο;
– Νομίζω ότι οι Δημοκρατικοί προσπάθησαν να το παρουσιάσουν ως ριζοσπαστικό. Είναι μια μεταρρύθμιση, μια μαζική αλλαγή και στην πραγματικότητα σηματοδοτεί το τέλος της «προοδευτικής εποχής» και την επιστροφή της αμερικανικής κυβέρνησης πίσω στη συνταγματική της μορφή, που τέθηκε σε ισχύ πριν από σχεδόν 250 χρόνια. Αυτό λοιπόν που ζητάμε είναι η αποκατάσταση της δημοκρατίας, όχι το λεγόμενο «τέλος της δημοκρατίας» που οι φίλοι μας στην Αριστερά προσπάθησαν να το παρουσιάσουν έτσι. Και το «Project 2025» επιτυγχάνει τώρα τον στόχο του, ο οποίος ήταν πάντα να διασφαλιστεί ότι ο επόμενος πρόεδρος θα μπορούσε να πιάσει δουλειά από την πρώτη μέρα με μια σειρά πολιτικών και προσωπικού, και αυτό ακριβώς κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ.
– Ο πρόεδρος Τραμπ προσέφερε πακέτα εθελουσίας εξόδου σε ομοσπονδιακούς υπαλλήλους για να παραιτηθούν. Για πολλούς ο Τραμπ εφαρμόζει το «πρόγραμμα F». Τι ακριβώς είναι αυτό το πρόγραμμα και πόσο κρίσιμο είναι για τη νέα κυβέρνηση να έχει τους ανθρώπους της σε κρατικές θέσεις;
– Το «πρόγραμμα F» αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης μεταρρύθμισης του προσωπικού, η ουσία της οποίας είναι να επαναφέρει τους Αμερικανούς στην κυβέρνησή τους. Αυτό που συνέβη τα τελευταία 100 χρόνια είναι μια προοδευτική κυβέρνηση που διοικείται από ελίτ που δεν λογοδοτούν. Ετσι έχουμε μόνιμους γραφειοκράτες στην Ουάσιγκτον που δεν μπορούν να απομακρυνθούν.
Oταν σχηματίστηκε η δημόσια διοίκηση πριν από 100 χρόνια, το 10% των θέσεων εργασίας δικαιούνταν αυξημένη εργασιακή ασφάλεια. Σήμερα, το 99,7% των θέσεων εργασίας είναι σε αυτήν την κλίμακα και έτσι έχουμε μια ελίτ που είναι αποσυνδεδεμένη από τους πολίτες.
H ουσία του «προγράμματος F» και γενικότερα των μεταρρυθμίσεων του προσωπικού είναι να διασφαλιστεί ότι οι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται σε θέσεις που καθορίζουν την πολιτική δεν θα εμποδίζουν τον πρόεδρο να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του, επομένως θα πρέπει να μπορεί να απομακρύνει έναν «ανυπότακτο γραφειοκράτη» από τη θέση του προκειμένου να τοποθετήσει κάποιον που είναι ευθυγραμμισμένος και θα μπορεί να βοηθήσει στην υλοποίηση της πολιτικής. Ουσιαστικά είναι η κατά βούληση τοποθέτηση υπαλλήλων σε θέσεις πολιτικής που η δουλειά τους θα εξαρτάται από την απόδοση των στόχων που θέτει το αφεντικό τους για αυτούς.
– Ακούμε από τα κυβερνητικά στελέχη τη φράση οι «κατάλληλοι άνθρωποι (“the right people”)» που μπορούν να υπηρετήσουν στη νέα διοίκηση Τραμπ. Κατά τη γνώμη σας, ποιοι είναι οι «κατάλληλοι άνθρωποι» και ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχουν;
– Πρέπει να είναι ανθεκτικοί, να είναι δημιουργικοί και να έχουν αγάπη για την Αμερική και πίστη σε αυτό το μεγάλο αμερικανικό «πείραμα». Πιστεύουμε ότι υπάρχει ένα μεγαλείο σε αυτή τη γη, και έχουμε θυσιάσει αμέτρητες γενιές για να φτάσουμε στο επίπεδο που βρισκόμαστε τώρα. Οπότε το άτομο που βρίσκεται σε αυτή τη θέση πρέπει βασικά να αγαπάει τη χώρα. Οι άνθρωποι που θα εργαστούν για τον πρόεδρο Τραμπ πρέπει να είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν το «status quo» και πρέπει να είναι πρόθυμοι να δεχτούν λίγη «πίεση» για να το κάνουν αυτό, διότι θα δεχτούν αρκετή κριτική από τους φίλους μας στην Aριστερά.
– Υπάρχει, λοιπόν, η πρόβλεψη παρακολούθησης των λογαριασμών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ώστε να δείτε αν αγαπούν πολύ την Αμερική;
– Νομίζω ότι αυτό είναι μέρος του ελέγχου του ιστορικού ενός υποψηφίου. Οι περισσότεροι άνθρωποι πλέον έχουν κατεβάσει πολλά από τα tweets τους που θα μπορούσαν να τους εκθέσουν. Ωστόσο, ξέρετε, το Διαδίκτυο δεν ξεχνά ποτέ. Και οι άνθρωποι που επέκριναν τον Τραμπ στο παρελθόν και ίσως κάλυψαν τα ίχνη τους, πρέπει να είναι λίγο επιφυλακτικοί, γιατί ο δρόμος θα γίνει πιο ανώμαλος όσο προχωράμε.
Ο Φάουτσι και το βαθύ κράτος Ο «πρίγκιπας» του «βαθέος κράτους», Αντονι Φάουτσι, είναι ένας αριστοτεχνικός γραφειοκράτης. Δεν είναι σπουδαίος επιστήμονας ή γιατρός, αλλά έχει καταφέρει να μολύνει τις ζωές μας, όχι μόνο με την τραγωδία της COVID, αλλά και με κρίσεις δημόσιας υγείας τα τελευταία 40 χρόνια.
– Ο Τραμπ έχει δεσμευτεί να γκρεμίσει το «βαθύ κράτος». Πώς αντιλαμβάνεστε την έννοια του «βαθέος κράτους»;
– Το «βαθύ κράτος» είναι μια διασταύρωση των συμφερόντων της ελίτ, των οικονομικών συμφερόντων και αυτό συνδυάζει τον Τύπο, τους ακαδημαϊκούς και τη Wall Street. Και λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο μέσω του συστήματος της δημόσιας διοίκησης. Για παράδειγμα ο «πρίγκιπας» του «βαθέος κράτους», Αντονι Φάουτσι, είναι ένας αριστοτεχνικός γραφειοκράτης ο οποίος από μόνος του δεν έχει κανένα μεγάλο ταλέντο εκτός από το να δουλεύει μυστικά. Δεν είναι σπουδαίος επιστήμονας ή γιατρός, αλλά έχει καταφέρει να μολύνει τις ζωές μας, όχι μόνο με την τραγωδία της COVID, αλλά και με κρίσεις δημόσιας υγείας τα τελευταία 40 χρόνια.
Για να φτάσουμε στο «βαθύ κράτος» σημαίνει ότι πρέπει να αποσυνδέσουμε πολλά από τα γρανάζια του στη διοίκηση. Αν πρόκειται να κυνηγήσει (ο Τραμπ) το «βαθύ κράτος» είναι πολύ σημαντικό να πάρουμε πίσω το υπουργείο Δικαιοσύνης και να αποκαταστήσουμε την υπόσχεση της ίσης δικαιοσύνης βάσει του νόμου, δηλαδή να απαλλαγούμε από την «οπλοποιημένη» διοίκηση.
– Στην ορκωμοσία του Τραμπ είδαμε, μεταξύ άλλων, τον Ελον Μασκ, τον Μαρκ Ζούκερμπεργκ και τον Τζεφ Μπέζος. Θα προσπαθήσει ο Τραμπ να δημιουργήσει το δικό του «βαθύ κράτος»;
– Δεν ξέρω. Υπάρχει πάντα ο φόβος όταν άνθρωποι με τόσο μεγάλη εξουσία και χρήματα εμπλέκονται στην κυβέρνηση. Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν ομαδοποιούμε όλους αυτούς τους ανθρώπους μαζί. Βλέπω τον Ελον Μασκ ως έναν πολύ σημαντικό ηγέτη, ο οποίος είναι, κατά βάθος, αφοσιωμένος στην ελευθερία του λόγου. Ωστόσο θα ήμουν πολύ επιφυλακτικός στο να επαναφέρουμε ανθρώπους σαν τον κ. Ζούκερμπεργκ στο μαντρί, καθώς άνθρωποι σαν κι αυτόν θα πρέπει να επανορθώσουν για όσα έκαναν στο παρελθόν.
Επομένως, νομίζω ότι ο Τραμπ επικεντρώνεται στην αποδόμηση του «βαθέος κράτους» και τι σχηματίζεται στη θέση του προηγούμενου χώρου θα πρέπει να το δούμε. Ωστόσο, όπως υπενθυμίζει ο πρόεδρος Ρέιγκαν, «είμαστε πάντα μια γενιά μακριά από την τυραννία» και έτσι, πρέπει να είμαστε ενεργοί στο να διατηρήσουμε την κυβέρνηση μικρή και αποδυναμωμένη προκειμένου να αποφύγουμε τη δημιουργία ενός νέου «βαθέος κράτους».
– Με την υπογραφή των πρώτων εκτελεστικών διαταγμάτων από τον πρόεδρο Τραμπ, πιστεύετε ότι το «Project 2025» εξακολουθεί να είναι ενεργό υπό τη νέα διοίκηση;
– Νομίζω ότι είναι παντού στη νέα κυβέρνηση. Με το σχέδιό μας έχουμε φυτέψει σπόρους σε όλους τους τομείς και μια μέρα θα έρθει η «μεγάλη συγκομιδή». Ετσι τώρα, καθώς ο Τραμπ εισάγει αυτές τις μεγάλες αλλαγές, είχαμε προετοιμάσει τους ανθρώπους για την αλλαγή και τώρα την αποδέχονται πιο θετικά. Τα σχέδια πάνω στα οποία εργάστηκαν χιλιάδες άνθρωποι, κυριολεκτικά τίθενται σε εφαρμογή με ποσοστό πάνω από 65%. Και σίγουρα υπάρχουν πολλές σπουδαίες ιδέες που προέρχονται από το στρατόπεδο του Τραμπ, αλλά η βάση των ιδεών τους βρίσκεται στο «Project 2025», το οποίο ήταν ένα «μενού» για κάθε συντηρητικό πρόεδρο.
– Μεταξύ των πρώτων διαταγμάτων ήταν η κατάργηση των προγραμμάτων για τη συμπερίληψη. Παράλληλα, κεντρικός πυλώνας στο «Project 2025» είναι η πολιτική για τα φύλα. Πιστεύετε ότι η «woke κουλτούρα» αποδυνάμωσε την κοινωνική συνοχή;
– Αυτό είναι το νόημα αυτής της κουλτούρας, δηλαδή να μας καταστρέψει εκ των έσω. Ο «ριζοσπαστικός τρανσεξουαλισμός» είναι παράλογος εκ πρώτης όψεως και είναι παραβίαση του φυσικού νόμου. Είναι τελικά ένα από τα συμπτώματα των πολλών βλαβών που έχει προκαλέσει η προοδευτική Αριστερά για την αποδόμηση της κοινωνίας μας και νομίζω ότι πλέον εξαλείφεται στις ΗΠΑ. Αυτό που θα δούμε με τον πρόεδρο Τραμπ και τη νέα κυβέρνηση είναι η επαναβεβαίωση αυτής της δέσμευσης για δικαιοσύνη βάσει του νόμου, ιδιαίτερα για τις γυναίκες που έχουν υποφέρει κάτω από αυτό το πραγματικά γελοίο είδος επίθεσης κατά της βιολογικής τους φύσης.
Επίσης, στη Δύση αντιμετωπίζουμε μεγάλες προκλήσεις όσον αφορά τον πληθυσμό και τη δημογραφική απίσχνανση. Επομένως, πρέπει να φροντίσουμε περισσότερο τις οικογένειες και να υποστηρίξουμε όλους τους γονείς και τα παιδιά. Ετσι, πραγματικά πιστεύω ότι αυτές οι ιδέες είχαν σκοπό να μας διχάσουν και ο πρόεδρος Τραμπ θα είναι ενωτικός.
– Τι απαντάτε στις ανησυχίες ότι ο Τραμπ μπορεί να μετατραπεί σε δικτάτορα;
– Αυτή είναι μια παράλογη φράση «κινδυνολογίας». Το αντίθετο ισχύει και έχετε τα πρώτα τέσσερα χρόνια της κυβέρνησης Τραμπ ως απόδειξη. Η πραγματικότητα είναι ότι επιβιώσαμε από μια δικτατορία, ένα πραξικόπημα υπό τον Μπάιντεν, όπου οι απόψεις μας ελέγχονταν στο Διαδίκτυο, οι άνθρωποι φιμώνονταν και οι πολιτικοί αντιφρονούντες συλλαμβάνονταν και ρίχνονταν στη φυλακή χωρίς δίκη.
Ετσι, ο κόσμος θα πρέπει να αγκαλιάσει τη νέα κυβέρνηση Τραμπ και αυτό που έχουμε είναι μια ευκαιρία για μια «χρυσή εποχή της Αμερικής» και κατ’ επέκταση ολόκληρου του ελεύθερου κόσμου. Και νομίζω ότι όσοι έχουν καταπιεστεί σε όλο τον κόσμο, όπως στη Δυτική Ευρώπη, πρέπει να αποκαταστήσουν τα πράγματα που έκαναν τη Δυτική Ευρώπη μεγάλη.
___________________________________________________________________
Κεντρική φωτό: Το είδωλο του Ντόναλντ Τραμπ αντανακλάται κατά την άφιξή του στην αίθουσα Τύπου του Λευκού Οίκου. Η εικόνα, πάντως, που έχει ο Πολ Ντανς για τη δεύτερη διακυβέρνηση Τραμπ περιγράφεται ως «μια ευκαιρία για μια “χρυσή εποχή της Αμερικής” και κατ’ επέκταση ολόκληρου του Ελεύθερου Κόσμου». [Doug Mills/The New York Times]
