Οκτώ ημέρες πριν από την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, ο επί δύο δεκαετίες πολιτικός αναλυτής του CNN και ομότιμος καθηγητής Δημόσιας Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Μέισον, Ουίλιαμ (Μπιλ) Σνάιντερ, εξηγεί στην «Κ» τους βασικούς πυλώνες της πολιτικής ατζέντας του Τραμπ, ενώ δηλώνει σίγουρος ότι πολύ σύντομα θα δοκιμαστεί η σχέση Τραμπ – Μασκ.
– Τι περιμένετε να περιλαμβάνουν οι πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ;
– Η μετανάστευση και ο πληθωρισμός είναι τα δύο θέματα που οδήγησαν στην εκλογική του νίκη και έχει πει στους υποστηρικτές του ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που σκοπεύει να κάνει από τη στιγμή που θα αναλάβει τα καθήκοντά του, συμπεριλαμβανομένης της απέλασης των μεταναστών χωρίς «χαρτιά». Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 11 εκατομμύρια αδήλωτοι μετανάστες και η εκτίμησή μου είναι ότι τελικώς δεν θα το κάνει. Πιστεύω ότι θα επικεντρωθεί αρχικά στην απέλαση όσων έχουν καταδικαστεί για άλλα εγκλήματα.
Επίσης, μπορεί να επιβάλει δασμούς σε ορισμένα αγαθά, αλλά όχι υπό τη μορφή πλήρων και ευρέων δασμών σε πολλές χώρες, όπως έχει αναφέρει. Eνας δασμός είναι ένας εθνικός φόρος επί των πωλήσεων και θα μπορούσε να αυξήσει το κόστος πολλών τροφίμων και πολλών πραγμάτων που αγοράζουν οι Αμερικανοί και αυτό θα προκαλούσε αντιδράσεις.
Επομένως, πιθανότατα θα περιορίσει αυτούς τους δασμούς σε πράγματα που θέλει να παράγονται στην Αμερική, όπως αμυντικά και ιατρικά αγαθά. Αυτό σημαίνει ότι θα κάνει κάποια πράγματα που είναι αμφιλεγόμενα, αλλά όχι τόσο ριζοσπαστικά όσο φοβούνται πολλοί άνθρωποι.
– Πιστεύετε ότι θα προσπαθήσει να συσπειρώσει την αμερικανική κοινωνία ή θα διατηρήσει τον διχαστικό λόγο, που θα μετατραπεί σε αντιδραστικές πολιτικές;
– Νομίζω ότι θα συνεχίσει τον διχαστικό λόγο, άλλωστε γι’ αυτόν τον λόγο εξελέγη. Αυτός είναι ο χαρακτήρας του και εκπροσωπεί αυτό που ο ίδιος αποκαλεί εκλογική ομάδα MAGA (Κάντε την Αμερική Μεγάλη Ξανά). Πρέπει να καταλάβετε ότι σχεδόν όλα όσα πρεσβεύει είναι εξαιρετικά διχαστικά και νομίζω ότι θα συνεχίσει να είναι μια πολύ διχαστική φιγούρα και στο αξίωμά του. Αυτή είναι η ιδιοσυγκρασία του, η προσωπικότητα του και η πολιτική του βάση.
Ο Τραμπ θέλει να γίνει γνωστός ως «διαπραγματευτής» σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία. Αυτό έκανε σε όλη του τη ζωή στις επιχειρήσεις και σκοπεύει να το συνεχίσει.
Οι οπαδοί του θέλουν τώρα που ήρθαν στην εξουσία να αφήσουν το στίγμα τους στην αμερικανική πολιτική και στην αμερικανική κουλτούρα. Είναι ένα κίνημα αντιδράσεων ενάντια σε όλες τις φιλελεύθερες αλλαγές που έχουν συμβεί τα τελευταία 50 χρόνια. Ωστόσο, δεν πρόκειται να εξαλείψει τα πολιτικά δικαιώματα.
– Από τη μία πλευρά, ο Τραμπ επαγγέλλεται την απόσυρση της Αμερικής από τα διεθνή μέτωπα και τον απομονωτισμό, ενώ, αντίθετα, βλέπουμε τους υποψηφίους του υπουργικού του επιτελείου σαν τον Μασκ να παρεμβαίνουν στην εσωτερική πολιτική τρίτων χωρών. Πώς εξηγείτε αυτή την οξύμωρη κατάσταση;
– Ο Τραμπ είναι απομονωτιστής, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό και δεν πιστεύει ότι η Αμερική πρέπει να επιδιώκει τους «αιωνίους πολέμους», όπως ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, ο οποίος είναι ο πιο μακροχρόνιος πόλεμος στην αμερικανική ιστορία, ή αμφιλεγόμενες επεμβάσεις όπως στο Βιετνάμ και στο Ιράκ. Αυτού του είδους οι εμπλοκές είναι βαθιά αμφιλεγόμενες και αντιδημοφιλείς και ο Τραμπ δεν σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τον στρατό με αυτούς τους τρόπους, καθώς είναι από τη φύση του ένας διαπραγματευτής.
Νομίζω ότι πλέον ο στόχος του είναι να πάρει ένα Νομπέλ Ειρήνης, όπως πήρε ο Θίοντορ Ρούζβελτ το 1906 για την επίτευξη ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας. Ο Τραμπ θέλει να γίνει γνωστός ως «διαπραγματευτής» και «ειρηνοποιός» και θέλει να το κάνει αυτό στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία. Επίσης, θέλει οι ΗΠΑ να παίξουν αυτόν τον ρόλο σε όλο τον κόσμο, καθώς αυτό έκανε σε όλη του τη ζωή στις επιχειρήσεις και σκοπεύει να το συνεχίσει.
– Ωστόσο, βλέπουμε επιχειρηματίες σαν τον Μάσκ να παρεμβαίνουν στα πολιτικά πράγματα των ευρωπαϊκών χωρών.
– Αυτοί είναι σύμβουλοι του προέδρου και δεν είμαι σίγουρος ότι θα παραμείνουν στην κυβέρνησή του για πολύ καιρό, ίσως για ένα χρόνο. Πράγματι, του έδωσαν πολλά χρήματα και πρόκειται κυρίως για προσωπικότητες από τον κλάδο υψηλής τεχνολογίας, οπότε είναι πρόθυμος να τους ανεχθεί για κάποιο χρονικό διάστημα. Ηδη υπάρχει μια σύγκρουση για την πολιτική των θεωρήσεων στις βίζες (H1-Β), που αφορούν τους «εργαζομένους υψηλής ειδίκευσης».
Μέρα με τη μέρα αυτές οι συγκρούσεις συσσωρεύονται και δεν είμαι σίγουρος για πόσο καιρό αυτοί οι άνθρωποι θα διατηρήσουν την επιρροή τους στην κυβέρνησή του. Ηδη γίνονται αστεία σε όλη τη χώρα για τον «πρόεδρο Μασκ» και πώς πιστεύει ότι είναι πρόεδρος των ΗΠΑ. Είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο και οι άνθρωποι που δίνουν χρήματα στον Τραμπ τυγχάνουν κάποιας προσοχής, αλλά αμφιβάλλω αν αρέσει στον Τραμπ αυτή η κατάσταση.
