Μια ανοιξιάτικη μέρα του 1979 κι ενώ ο Τζίμι Κάρτερ ψάρευε κοντά στο σπίτι του στη Τζόρτζια, είχε μία αναπάντεχη συνάντηση με ένα… κουνέλι στο νερό. Ο τότε πρόεδρος, βλέποντας το πλάσμα «σε προφανή αγωνία ή και αμόκ… να βγάζει περίεργα γρυλίσματα και να τρίζει τα δόντια του», όπως περιέγραφε αργότερα o εκπρόσωπος Τύπου του, Τζόντι Πάουελ, χτύπησε το κουπί στο νερό για να το διώξει.
Και πράγματι, στη φωτογραφία της εποχής (που δόθηκε στη δημοσιότητα χρόνια αργότερα) το κουνέλι διακρίνεται όπως απομακρύνεται από τη μικρή βάρκα, με τις σταγόνες του νερού από τον παφλασμό της κουπιάς ακόμη στον αέρα.
Το συμβάν αυτό θα ήταν μία ασήμαντη… ανθυπολεπτομέρεια της θητείας Κάρτερ, αν δεν είχε διαρρεύσει στον Τύπο και γίνει πρωτοσέλιδη είδηση σε εφημερίδες της εποχής, προκαλώντας σοβαρούς κλυδωνισμούς στον Λευκό Οίκο.
Τέσσερις μήνες αργότερα, η γνωστοποίηση του περιστατικού το μετέτρεψε σε viral επωδό στα χείλη πολλών για μία προεδρία που παρέπαιε: Πώς θα μπορούσε να εμπιστευτεί κανείς τον Κάρτερ για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού και των τεράστιων ουρών στα βενζινάδικα, όταν ήταν ανήμπορος να διατηρήσει τη γαλήνη σε μια λίμνη;
Το κουνέλι άρχισε να κατατρύχει τον Κάρτερ.
Στις 30 Αυγούστου του 1979, η Washington Post δημοσίευε την είδηση στην πρώτη σελίδα της, με μία γελοιογραφία που έδειχνε ένα τεράστιο κουνέλι να βγαίνει από το νερό σαν άλλος καρχαρίας.
H ιστορία του «κουνελιού δολοφόνου» άρχισε να δημοσιεύεται απ’άκρη σε άκρη της χώρας, σε εφημερίδες από τους Los Angeles Times μέχρι τους Tulsa World και τους New York Times. Ενας από τους λόγους της τεράστιας απήχησής της, ήταν η χρονική συγκυρία: Τέλη Αυγούστου, σε μια περίοδο «νεκρή» σε όρους επικαιρότητας και ειδησεογραφίας.
«Η ιδέα ότι ο πρόεδρος δέχτηκε επίθεση από ένα κουνέλι ήταν κάτι στο οποίο ως δημοσιογράφοι… δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε», δήλωσε ο Μπρουκς Τζάκσον, ο ρεπόρτερ του Associated Press που δημοσίευσε την είδηση.
Σύμφωνα με τον Τζόναθαν Ολτερ, βιογράφο του Κάρτερ, το συμβάν αυτό έδωσε νέα επιχειρήματα στους επικριτές που θεωρούσαν τους Κάρτερ «άξεστους χωρικούς του αμερικανικού Νότου» – ασχέτως της βαθιάς τους γνώσης στην αμερικανική επαρχία. Οπως σημειώνει ο Πάουελ, το κουνέλι του βάλτου που συνάντησε ο Κάρτερ, είναι ένα διαφορετικό είδος από το «γνωστό χαριτωμένο πασχαλινό κουνελάκι». Πρόκειται για είδος που ενδημεί στο μεγαλύτερο μέρος του Νότου και των Μεσοδυτικών πολιτειών, έχει το μέγεθος ενός μπιγκλ και το βάρος ενός τσιουάουα.
Το κουνέλι έγινε έμπνευση για ένα νέο τραγούδι του Τομ Πάξτον, με τίτλο «I Don’t Want a Bunny Wunny».
Λάδι στη φωτιά έριξε και το… αιμοδιψές «killer rabbit» που είχε εμφανιστεί στους Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης των Monty Python λίγα χρόνια νωρίτερα. «Ο πρόεδρος κλήθηκε επανειλημμένα να εξηγήσει τη συμπεριφορά του σε συσκέψεις, συνεντεύξεις Τύπου και συναντήσεις με δημοσιογράφους», έγραψε ο Πάουελ.
Για τον Κάρτερ η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη: Οι ΗΠΑ βρίσκονταν αντιμέτωπες με τον υψηλό πληθωρισμό και τις τεράστιες ουρές για βενζίνη, ενώ μετρούσε ήδη κάποιους μήνες ζωής και η Ιρανική Επανάσταση.
Η διαρροή
«Ηταν εφιάλτης», θυμάται ο Πάουελ στο βιβλίο του «The Other Side of the Story» («Η άλλη πλευρά της ιστορίας») του 1984, παρότι ο ίδιος δήλωνε υπεύθυνος για τη διαρροή της είδησης.
Σύμφωνα με τον Πάουελ, ο Κάρτερ αναφέρθηκε στο συμβάν με το κουνέλι όταν επέστρεψε τον Απρίλιο από ένα ταξίδι στο σπίτι του στο Πλέινς της Τζόρτζια – το ίδιο σπίτι στο οποίο άφησε την τελευταία του πνοή την Κυριακή.
«Ακόμα ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι ότι υπήρξα τόσο ανόητος», έγραψε ο Πάουελ στην εφημερίδα The Atlanta Journal-Constitution το 1984, ανακαλώντας την περιγραφή της συνάντησης με τον Κάρτερ. «Νόμιζα ότι ήταν αστείο. Μπορείτε να το φανταστείτε κάτι τέτοιο; Παρότι η προεδρία Κάρτερ αντιμετώπιζε μια θανάσιμη απειλή, εγώ γελούσα» περιέγραφε ο τότε εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, ο οποίος πέθανε το 2009.
Υπάρχει, πάντως, και ακόμη μια εκδοχή για το πώς διέρρευσε η είδηση. Στο βιβλίο του «His Very Best: Jimmy Carter, a Life» του 2020, ο βιογράφος Τζόναθαν Ολτερ έγραψε ότι προήλθε από τη γραμματέα του Λευκού Οίκου, Σούζαν Κλόου.
Οποια και αν ήταν η αφετηρία της πληροφορίας, πάντως, η διαρροή προκάλεσε τριγμούς στην κυβέρνηση Κάρτερ, με το υπουργικό συμβούλιο και το ανώτερο προσωπικό του Λευκού Οίκου να προσφέρονται να υποβάλουν την παραίτησή τους σε μια προσπάθεια «αναζωογονητικού» ανασχηματισμού.
Η προεδρία του Κάρτερ έληξε το 1981 με την ορκωμοσία του Ρόναλντ Ρίγκαν, η κυβέρνηση του οποίου έδωσε αργότερα στη δημοσιότητα την περίφημη φωτογραφία που ο Λευκός Οίκος είχε αρνηθεί να δημοσιεύσει το 1979.
Ο ίδιος ο Τζίμι Κάρτερ φέρεται να αντιμετώπισε την αναπάντεχη αυτή κρίση, για την οποία είχε μιλήσει σε διάφορες συνεντεύξεις του στο παρελθόν, με ψυχραιμία.
Μιλώντας το 2011 στην Προεδρική Βιβλιοθήκη και Μουσείο Lyndon B. Johnson στο Όστιν του Τέξας, είπε γελώντας: «Εγινε νούμερο ένα θέμα σε ολόκληρο τον κόσμο, ότι “ο πρόεδρος Κάρτερ είναι ήδη πολιορκημένος, φοβάται ακόμη και τα κουνέλια”. Δεν ήταν αστείο για μένα. Ομως, είναι αστείο για όλους τους άλλους».
Πηγή: Washington Post, New York Times
