Η κατάσταση στη Γεωργία παραμένει έκρυθμη μετά τη δήλωση του φιλορώσου πρωθυπουργού Ιρακλι Κομπαχάτζε ότι αναστέλλει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Eνωση. Οι καθημερινές διαδηλώσεις στο κέντρο της πρωτεύουσας Τιφλίδας εξελίσσονται σε άγριες συγκρούσεις με την αστυνομία.
Η χώρα έχει διχαστεί, με την πρόεδρο της Δημοκρατίας Σαλομέ Ζουραμπισβίλι να ηγείται του φιλοευρωπαϊκού πόλου και τον πρωθυπουργό να κατηγορείται ότι μεθοδεύει την πρόσδεση της Γεωργίας στο άρμα της Ρωσίας.
Το αντιρωσικό αίσθημα είναι βαθιά ριζωμένο στον πληθυσμό, μολονότι πολλοί Γεωργιανοί εργάζονται στη Ρωσία και Ρώσοι τουρίστες παραθερίζουν στα παράλια.
Πολλοί άνθρωποι δεν ξεχνούν τη «ρωσική μπότα», που ιστορικά καταπίεζε τον τόπο τους και το μίσος πολλαπλασιάστηκε με τον ρωσογεωργιανό πόλεμο του 2003. Τότε η Ρωσία υποκίνησε σε απόσχιση τις ανήκουσες στην επικράτεια της Γεωργίας περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας και στη συνέχεια έστειλε στρατεύματα για να τις υποστηρίξει. Στη σύγκρουση που ακολούθησε με τον γεωργιανό στρατό οι Ρώσοι έφτασαν μέχρι το Γκόρι, γενέτειρα του Στάλιν, και έκτοτε η Μόσχα θεωρείται μεγάλη απειλή.
Iσως ο πόθος των ανθρώπων για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ να μην εκπορεύεται τόσο από την ελκτική δύναμη των δυτικών αξιών, όσο από την αίσθηση προστασίας από τη ρωσική επιθετικότητα.
Μια επιτόπια «γεύση» από την έκρηξη του αντιρωσικού αισθήματος στη Γεωργία πήρα τον Ιούνιο του 2019, όταν ως απεσταλμένος της «Κ» για την κάλυψη της συνόδου της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ορθοδοξίας, βρέθηκα στην Τιφλίδα.
Η αντιπροσωπεία, της οποίας ηγείτο ο πρόεδρος της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ορθοδοξίας, Ρώσος βουλευτής Σεργκέι Γαβρίλοφ, ήταν επίσημα προσκεκλημένη από το κοινοβούλιο της Γεωργίας, στο κτίριο του οποίου ξεκίνησαν οι εργασίες οι οποίες μεταδίδονταν απευθείας από την κρατική τηλεόραση της Γεωργίας.
Στη θέα του Ρώσου βουλευτή να κάθεται στη θέση του προέδρου της Βουλής και να εκφωνεί στα ρωσικά λόγο, η κοινωνία εξεγέρθηκε. Κατά χιλιάδες κατέφθαναν άνθρωποι στην πλατεία μπροστά στο κοινοβούλιο, το οποίο έθεσαν υπό πολιορκία, αξιώνοντας την απομάκρυνση και απέλαση του «εχθρού», του Γαβρίλοφ δηλαδή.
Από μια άποψη οι συμμετέχοντες στην αντιπροσωπεία τεθήκαμε σε καθεστώς ομηρίας, με τους διαδηλωτές να απειλούν να σπάσουν τις πόρτες και να σύρουν οι ίδιοι τον Ρώσο από μέσα. Κραύγαζαν εν χορώ αντιρωσικά συνθήματα, όπως «Πούτιν δολοφόνε», «Ρώσοι κατακτητές» κ.ά.
«Ηταν μια αυθόρμητη κινητοποίηση των απλών Γεωργιανών, δεν οργανώθηκε από κανένα κόμμα», μας είχε δηλώσει ο βουλευτής τής τότε αντιπολίτευσης Γκίγκα Μποκερία, που συμμετείχε στη διαδήλωση.
Επειτα από πολιορκία κάποιων ωρών, η αστυνομία κατάφερε να φυγαδεύσει στο ξενοδοχείο όπου είχε καταλύσει η αποστολή τον Γαβρίλοφ. Αλλά και εκεί τον αντιλήφθηκαν οι διαδηλωτές οι οποίοι πετούσαν πέτρες, μπογιές, αυγά κ.ά., απειλώντας να εισβάλουν.
Σε συνεννόηση με τη ρωσική πρεσβεία οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού οργάνωσαν, σε συνθήκες καταδίωξης από διαδηλωτές, επιχείρηση μεταφοράς του Ρώσου βουλευτή με θωρακισμένο όχημα στο αεροδρόμιο. Εκεί τον παρέλαβε αεροσκάφος που είχε φτάσει στην Τιφλίδα κατ’ εντολήν του Πούτιν και τον μετέφερε στη Μόσχα. Ακολούθησαν δηλώσεις από τη ρωσική πλευρά, στις οποίες «έβλεπαν» ουκρανικό δάκτυλο, αλλά οι αντιρωσικές διαδηλώσεις συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα.
Και μια λεπτομέρεια: Παρά τις άγριες συγκρούσεις δεν έσπασε ούτε ένα τζάμι, δεν ξηλώθηκε ούτε μια πλάκα από την πλατεία και τα πεζοδρόμια. Οταν ρωτήσαμε κάποιον εκ των πιο δυναμικών, η απάντηση ήταν ότι «διαδηλώνουμε κατά της Ρωσίας και δεν καταστρέφουμε την περιουσία του κράτους μας».
Την επομένη, με την ευκαιρία, επισκεφθήκαμε το χωριό του Στάλιν, όπου τον Αύγουστο το 2008 είχαν σταματήσει τα ρωσικά άρματα.
