Καθώς οι Σύροι γιορτάζουν σε ολόκληρη τη χώρα μετά την ανατροπή του καθεστώτος, πολλοί είναι εκείνοι που ξεκίνησαν μια πυρετώδη αναζήτηση δικών τους ανθρώπων οι οποίοι εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της εξουσίας του Μπασάρ Αλ Ασαντ.
Μεγάλος αριθμός ανθρώπων μετέβησαν στην περιβόητη φυλακή Σεντνάγια, μέρος που θεωρείτο συνώνυμο αυθαίρετων κρατήσεων, βασανιστηρίων και δολοφονιών. Κάτω από έναν εκτυφλωτικό ήλιο, αρκετοί έσπευσαν στις εν λόγω εγκαταστάσεις βόρεια της Δαμασκού, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια τεράστια ουρά από οχήματα. Πολλοί ήταν, μάλιστα, εκείνοι που βγήκαν από τα αυτοκίνητά τους και συνέχισαν με τα πόδια σε ένα ανηφορικό έδαφος, περνώντας δίπλα από φράχτες με αγκαθωτό σύρμα καθώς και πύργους παρακολούθησης.
Σύμφωνα με το CNN, όπως ακριβώς οι κατοικίες του Ασαντ αποκάλυψαν την έκταση του πλούτου της οικογένειάς του και τον πολυτελή τρόπο ζωής της, έτσι και οι φυλακές του καθεστώτος του έφεραν στο φως τη φρίκη που βίωσαν οι Σύροι κατά τις πέντε τελευταίες δεκαετίες.
Τα κέντρα κράτησης του καθεστώτος Ασαντ ήταν σαν «μαύρες τρύπες», όπου εξαφανίζονταν όσοι θεωρούνταν αντίπαλοι της εξουσίας ήδη από τη δεκαετία του 1970. Η Σεντνάγια ήταν μία από τις φυλακές με την πιο ζοφερή φήμη, γνωστή και ως το «σφαγείο» – όπου έως και 13.000 άνθρωποι κρεμάστηκαν μεταξύ του 2011 και του 2015, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.
Απεγνωσμένη αναζήτηση
Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι ήταν μία από τις πρώτες τοποθεσίες όπου εστίασαν οι αντάρτες, κατά την αστραπιαία τους προέλαση προς τη Δαμασκό. Αφότου ανέτρεψαν τον Ασαντ την περασμένη Κυριακή, αναγκάζοντάς τον να εγκαταλείψει τη χώρα και να μεταβεί στη Ρωσία, ήρθαν στο φως φωτογραφίες με κρατουμένους της Σεντνάγια να ελευθερώνονται, με αποτέλεσμα πολλοί Σύροι να κατακλύσουν τα social media, αναζητώντας βοήθεια για να εντοπίσουν τους δικούς τους ανθρώπους.
Μέχρι χθες, Δευτέρα, πολλοί ήταν εκείνοι που πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και μετέβησαν στη φυλακή, κινούμενοι από φήμες ότι χιλιάδες παρέμεναν φυλακισμένοι σε βαθύτερα επίπεδα των εγκαταστάσεων, σε μια υπόγεια περιοχή που είναι γνωστή και ως «Ο Κόκκινος Τομέας».
Οταν το CNN έφτασε στο σημείο χθες, Δευτέρα, ένα τεράστιο πλήθος ήταν συγκεντρωμένο τόσο έξω από τη φυλακή όσο και εντός της. Ανθρωποι φώναζαν “Allahu Akbar” (δηλ. «ο Θεός είναι μεγάλος»), ενώ ακούγονταν και εορταστικοί πυροβολισμοί στον αέρα.
Μια γυναίκα ονόματι Μαϊσούν Λαμπούτ μετέβη στην περιοχή από την πόλη Νταράα στα νότια, η οποία έγινε το επίκεντρο αντικαθεστωτικών διαμαρτυριών στο ξεκίνημα της Αραβικής Ανοιξης και βίωσε στον απόλυτο βαθμό τη σκληρή απάντηση των δυνάμεων του Ασαντ, οδηγώντας τη χώρα σε 13 χρόνια εμφυλίου πολέμου.
Η Λαμπούτ αναζητούσε τους τρεις αδελφούς της και τον γαμπρό της. Ηταν εμφανώς συγκινημένη και μιλούσε με κομμένη την ανάσα.
«Προσπαθούν εδώ και ημέρες να φτάσουν στον “κόκκινο τομέα” της φυλακής», δήλωσε στο CNN. «Δεν υπάρχει οξυγόνο, γιατί ο εξαερισμός έπαψε να λειτουργεί κι έτσι μπορεί να πεθάνουν όλοι στο τέλος. Για το όνομα του Θεού, βοηθήστε τους».
Φήμες για υπόγεια κελιά
Η φήμη που άρχισε να κυκλοφορεί χθες, Δευτέρα, ήταν ότι κάπου κάτω από τη Σεντνάγια, υπήρχε κρυμμένος ένας λαβύρινθος από κελιά γεμάτα από αγνοούμενους Σύρους.
Παραμένει ασαφές, ωστόσο, αν αυτό το μέρος όντως υπάρχει, με αποτέλεσμα να φουντώνει ο φόβος ότι τα εξαφανισμένα άτομα ίσως να μη βρεθούν ποτέ.
Η εθελοντική οργάνωση «Συριακή Πολιτική Αμυνα», γνωστή και ως τα Λευκά Κράνη, ανέπτυξε ειδικές ομάδες στη φυλακή οι οποίες έψαξαν πίσω από το τσιμέντο με τρυπάνια και σφυριά.
Οι αντάρτες φώναξαν στους παρευρισκομένους να κάνουν ησυχία, ώστε οι διασώστες να καταφέρουν να ακούσουν τυχόν φωνές εγκλωβισμένων κρατουμένων. Ακολούθησε σιωπή, ενώ κάποιοι γονάτισαν στο έδαφος καθώς περίμεναν νεότερα. Στις έρευνες βοήθησε και ένας σκύλος, αλλά δεν βρέθηκε καμία είσοδος.
Σε μια ανακοίνωση αργότερα χθες, τα Λευκά Κράνη δήλωσαν ότι δεν βρήκαν «κανένα στοιχείο για μυστικά κελιά ή υπόγεια» ή «μυστικά τμήματα εντός των εγκαταστάσεων». Είπαν ότι η αναζήτηση κρατουμένων έλαβε τέλος και παρότρυνε τους χρήστες των social media να αποφεύγουν να διαδίδουν ψευδείς πληροφορίες.
Η Ενωση Κρατουμένων και Αγνοουμένων στη Φυλακή Σεντνάγια (ADMSP) είπε ότι όλοι οι κρατούμενοι είχαν απελευθερωθεί μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής και πως οι ισχυρισμοί για κρατουμένους που είχαν παγιδευτεί σε υπόγεια τμήματα ήταν «αβάσιμοι» και «ανακριβείς».
Ο Μουνίρ Αλ Φακίρ, πρώην κρατούμενος της Σεντνάγια και ιδρυτικό μέλος της ADMSP, είπε στο CNN ότι η εγκατάσταση περιέχει ένα υπόγειο επίπεδο κελιών, αλλά δεν πιστεύει πως είναι πιθανό να υπάρχουν κρυμμένα επίπεδα κάτω από αυτό. Ο ίδιος εκτιμά ότι περίπου 3.000 κρατούμενοι είχαν απελευθερωθεί μετά την πτώση της Δαμασκού.
«Θέλουμε να μάθουμε»
Παρ’ όλα αυτά, η απόγνωση των οικογενειών που «χτένιζαν» τη φυλακή χθες –ψάχνοντας έναν τεράστιο όγκο έγγραφων που έμειναν πίσω, χρησιμοποιώντας τους φακούς των κινητών τους μέσα στο σκοτάδι– αντανακλά την αγωνία μιας πολυετούς αναμονής χωρίς κανένα σημάδι για το τι απέγιναν οι δικοί τους μέσα στα στενά και βρώμικα κελιά της Σεντνάγια.
Μια γυναίκα κρατούσε ψηλά μια φωτογραφία του αδελφού της, η τύχη του οποίου αγνοείται. Η φωτογραφία τραβήχτηκε πριν από 12 χρόνια. «Σήμερα θα ήταν 42», λέει. «Εχει δύο κόρες και έναν γιο που δεν γνώρισε ποτέ. Θέλουμε απλά να σιγουρευτούμε εάν είναι νεκρός ή ζωντανός. Ο Θεός ξέρει».
Κάποιοι από εκείνους που ελευθερώθηκαν επανενώθηκαν με τις οικογένειές τους σε κλίμα απόλυτης ευτυχίας. Ομως η γεύση είναι γλυκόπικρη ύστερα από τόσα χρόνια στη φυλακή.
Ο Σουχεΐλ Χαμαβί, 61 ετών, πέρασε πάνω από τρεις δεκαετίες σε αρκετές συριακές φυλακές και τελικά χθες, Δευτέρα, επέστρεψε στο σπίτι του στο χωριό του με όνομα Τσέκα στον βόρειο Λίβανο.
«Είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα, πραγματικά», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Είδα πως η αγάπη και η οικογένεια είναι ακόμα εδώ». Η επιστροφή του, όμως, τον έκανε και να συνειδητοποιήσει πόσα χρόνια από τη ζωή του έχασε.
«Εχω εγγόνια, αλλά δεν είχα αισθανθεί ποτέ την ηλικία μου μέχρι που η κόρη του γιου μου με είπε “παππού”», λέει ο 61χρονος. «Τότε κατάλαβα ότι έχασα μια μεγάλη περίοδο».
Πηγή: CNN
