Πρόκειται για σκαθάρια και κατσαρίδες, έντομα ταπεινά, αλλά όχι όπως τα ξέρουμε… Σε λίγο καιρό οι κατσαρίδες και τα σκαθάρια μπορεί να σώζουν ανθρώπινες ζωές χάρη σε τροποποιήσεις που θα τους επιφέρει η τεχνολογία, κάνοντάς τα χρήσιμους συμμάχους σε δύσκολες ώρες.
Οι υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης θα μπορούν στο μέλλον να υπολογίζουν στην πολύτιμη συμβολή των κατσαρίδων και των σκαθαριών που θα φέρουν στη ράχη τους εξοπλισμό που θα τα τηλεκατευθύνει σε πεδία όπου ο άνθρωπος μπορεί να μην έχει πρόσβαση για οποιονδήποτε λόγο, τόσο λόγω συνθηκών όσο και λόγω… μεγέθους.
Σε Ασία και Αυστραλία η έρευνα για τη μετεξέλιξη των εντόμων αυτών σε βιονικά, με την προσαρμογή μηχανισμών καθοδήγησης και έρευνας έχει προχωρήσει πολύ, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN και του New Scientist.
Μπορεί να μοιάζει με επιστημονική φαντασία, αλλά δεν είναι – αντιθέτως είναι πραγματικότητα, και εφαρμόζεται πειραματικά σε πανεπιστήμια. Οπως εξήγησε στο CNN ο Λάχλαν Φιτζέραλντ, φοιτητής του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία, προσαρμόζεται στην πλάτη της κατσαρίδας ή του σκαθαριού, εντόμων ανθεκτικών σε δύσκολες συνθήκες, μια μικροσκοπική πλακέτα κυκλώματος για να δημιουργήσει ένα βιοϋβριδικό έντομο.
Αρχικά το έντομε βυθίζεται σε πάγο ως αναισθητικό για την επικείμενη επέμβαση. Οταν επιτευχθεί αρκετό μούδιασμα, ξεκινά η διαδικασία, προσαρτώντας προσεκτικά την πλακέτα στη ράχη του εντόμου, μια συσκευή που μοιάζει με σακίδιο και στέλνει ηλεκτρικούς παλμούς στις κεραίες του, επιτρέποντας στον Φιτζέραλντ να ελέγχει τις κινήσεις του, εκμεταλλευόμενος τη φυσική του ευκινησία.
«Μόνο όταν φεύγει από το μονοπάτι που θέλουμε να ακολουθήσει, επεμβαίνουμε και του λέμε να πάει πραγματικά προς αυτόν τον δρόμο εκείνον που είχε επιλέξει», λέει ο Φιτζέραλντ, ο οποίος σπουδάζει μαθηματικά και μηχανική.
Γρήγορα και αποτελεσματικά
Ελπίζει να δημιουργήσει έναν στρατό πολύποδων εργατών έρευνας και διάσωσης με μηχανήματα για έντομα. «Βλέπουμε ένα μέλλον όπου μετά από μια αστική καταστροφή όπως ένας σεισμός ή ένας βομβαρδισμός, όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση με ασφάλεια στην τοποθεσία της καταστροφής, να μπορούν να στείλουν ένα σωρό σκαθάρια “cyborg” για να πλοηγηθούν στη ζώνη της καταστροφής γρήγορα και αποτελεσματικά», λέει.
Σύμφωνα με τον Χιροτάκα Σάτο, του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Nanyang στη Σιγκαπούρη, είναι εφικτό να τηλεκατευθύνει κανείς μια ομάδα έως και 20 κατσαρίδων της Μαδαγασκάρης (Gromphadorhina portentosa) σε πεδίο όπως μια έρημος, ωστόσο για να έχει πρακτικό αποτέλεσμα μια επιχείρηση έρευνας και διάσωσης στην πραγματικότητα απαιτούνται εκατοντάδες τέτοιες βιονικές κατσαρίδες.
Το εργαστήριο βιορομποτικής όπου εργάζεται ο Φιτζέραλντ τοποθετεί σακίδια ελέγχου σε γιγάντιες κατσαρίδες που τρώγονται, ένα είδος ιθαγενές στην Αυστραλία που μπορεί να φτάσει έως και οκτώ εκατοστά σε μήκος, και σε σκουρόχρωμα σκαθάρια. Είδη από την οικογένεια αυτή μπορούν να βρεθούν να τρέχουν σε περιβάλλοντα που κυμαίνονται από τροπικές σαβάνες έως άνυδρες ερήμους σε όλο τον κόσμο.
Τα βιονικά έντομα έχουν ένα πλεονέκτημα έναντι των παραδοσιακών ρομπότ, σύμφωνα με τον Φιτζέραλντ: «Τα έντομα είναι πιο προσαρμόσιμα σε σύγκριση με ένα τεχνητό ρομποτικό σύστημα, το οποίο πρέπει να εκτελέσει άπειρους υπολογισμούς για να μπορέσει να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα διαφορετικά σενάρια που μπορεί να αντιμετωπίσει στον πραγματικό κόσμο», εξηγεί.
Ο ίδιος λέει ότι τα σκαθάρια αναζήτησης και διάσωσης cyborg ή οι κατσαρίδες μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσουν σε καταστάσεις καταστροφής, βρίσκοντας και αναφέροντας τη θέση των επιζώντων και παραδίδοντάς τους φάρμακα που τους κρατούν εν ζωή προτού φτάσουν εκεί οι άνθρωποι διασώστες.
Αλλά πρώτα, οι Αυστραλοί ερευνητές πρέπει να κατακτήσουν την ικανότητα να κατευθύνουν τις κινήσεις των εντόμων, κάτι που θα μπορούσε να διαρκέσει λίγο. Ο Φιτζέραλντ λέει ότι αν και το έργο μπορεί να φαίνεται φουτουριστικό τώρα, αλλά σε μερικές δεκαετίες, τα έντομα cyborg θα μπορούσαν κυριολεκτικά να σώσουν ζωές.
Δεν είναι ο μόνος ρομποτικός επιστήμων που δημιουργεί ρομπότ από ζωντανούς οργανισμούς. Ακαδημαϊκοί στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech), για παράδειγμα, εμφυτεύουν ηλεκτρονικούς βηματοδότες στις μέδουσες για να ελέγχουν την ταχύτητα κολύμβησής τους. Ελπίζουν ότι τα βιονικά αυτά πλάσματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη συλλογή δεδομένων για τον ωκεανό πολύ κάτω από την επιφάνεια.
Τον Σεπτέμβριο, ερευνητές του Πανεπιστημίου Cornell, στη Νέα Υόρκη, κυκλοφόρησαν ρομπότ που ελέγχονται από ένα βασιλικό μανιτάρι στρειδιών. Τα ρομπότ, τα οποία αισθάνονται και ανταποκρίνονται στο περιβάλλον αξιοποιώντας ηλεκτρικά σήματα που παράγονται από τον μύκητα και την ευαισθησία του στο φως, θα μπορούσαν να έχουν χρήσεις όπως η αίσθηση της χημείας του εδάφους κοντά στις καλλιέργειες για να αποφασίσουν πότε θα προσθέσουν περισσότερο λίπασμα.
Η άνοδος των βιοϋβριδικών ρομπότ έχει πυροδοτήσει τη συζήτηση σχετικά με την ηθική της εργασίας και ορισμένοι ερευνητές έχουν υποστηρίξει για καλύτερη ρύθμιση και επίβλεψη. Οι ακαδημαϊκοί του Caltech είπαν στο CNN ότι συνεργάστηκαν με ειδικούς στη βιοηθική ώστε να διασφαλίσουν ότι οι παρεμβάσεις του δεν προκαλούν κανένα είδος άγχους στις μέδουσες με τις οποίες εργάζονται.
Ο Φιτζέραλντ λέει ότι τα σκαθάρια στα οποία έχει τοποθετήσει «σακίδια πλάτης» έχουν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής. «Οπότε δεν νομίζω ότι τους πειράζει», λέει. «Η επιστήμη ερευνά ακόμη κατά πόσον είναι πραγματικά συνειδητά όντα», προσθέτει.
Συμφωνεί ότι οι ανησυχίες για την ευημερία των πλασμάτων είναι βάσιμες, αλλά προτρέπει τους ανθρώπους να αναλογιστούν τα οφέλη: «Νομίζω ότι η δυνατότητα αυτής της τεχνολογίας να σώσει ζωές σε μια αστική καταστροφή, ξεπερνά πραγματικά κάθε είδους δισταγμό που μπορεί να έχει κανείς».
Πηγή: CNN, New Scientist
