Στη μακρά Ιστορία της, η αμερικανική δημοκρατία έχει ζήσει πολλές αμφίρροπες εκλογικές μάχες. Ορισμένες κρίθηκαν από μερικές εκατοντάδες ψήφους, ενώ για άλλες κυκλοφόρησαν φήμες που συζητιούνται μέχρι και σήμερα.
1800
Τόμας Τζέφερσον – Αρον Μπερ
Η πρώτη διαφιλονικούμενη εκλογική αναμέτρηση χρονολογείται στο μακρινό 1800, όπου ο Τόμας Τζέφερσον και ο Αρον Μπερ έλαβαν ίδιο αριθμό ψήφων από το Εκλεκτορικό Κολέγιο (73 ο καθένας). Κάθε πολιτεία δικαιούται έναν εκλέκτορα για κάθε γερουσιαστή (οπότε πάντοτε δύο) και έναν εκλέκτορα για κάθε βουλευτή στο Κογκρέσο (αριθμός που ποικίλλει ανάλογα με τον πληθυσμό, δίνοντας στις πιο κατοικημένες πολιτείες περισσότερους εκλέκτορες). Χρειάστηκε 36 ξεχωριστές ψηφοφορίες για να κερδίσει τελικά την προεδρία ο Τόμας Τζέφερσον και δημιουργήθηκαν βαθύτατοι διχασμοί μεταξύ των δύο στρατοπέδων αλλά και στο εσωτερικό των δύο κομμάτων. Ο φιλόδοξος Μπερ ένιωσε εξαπατημένος και κατηγόρησε για την ήττα του έναν από τους Ιδρυτές Πατέρες των ΗΠΑ, τον Αλεξάντερ Χάμιλτον, τον οποίο τέσσερα χρόνια αργότερα σκότωσε σε μονομαχία.
1824
Αντριου Τζάκσον – Τζον Κουίνσι Ανταμς
Ο Αντριου Τζάκσον, ήρωας πολέμου και «δυτικός» που προσπαθούσε να σπάσει το μονοπώλιο της ανατολικής ακτής στην αμερικανική προεδρία, κέρδισε το 1824 τόσο τη λαϊκή ψήφο όσο και τις περισσότερες ψήφους του Κολεγίου των Εκλεκτόρων. Καθώς όμως κανένας από τους δύο υποψηφίους δεν έλαβε την απόλυτη πλειοψηφία το βάρος της εκλογής έπεσε στους βουλευτές των (24 τότε) πολιτειών. Εξαιτίας και της πίεσης των υπόλοιπων υποψηφίων (που τερμάτισαν σε χαμηλότερες θέσεις και μισούσαν τον Τζάκσον) ο Ανταμς κατάφερε να εκλεγεί στην προεδρία της χώρας. Αγαπημένος του Ντόναλντ Τραμπ, ο Τζάκσον θεωρείται ο πρώτος «λαϊκιστής» υποψήφιος που προωθούσε τα συμφέροντα του «απλού ανθρώπου» σε πείσμα μιας «διεφθαρμένης ελίτ».
1860
Αβραάμ Λίνκολν- Τζον Μπρέκινριτζ
Η αυξανόμενη ένταση μεταξύ Βορείων και Νοτίων και η διαμάχη για τον θεσμό της δουλείας έστρωσαν τον δρόμο για αυτή που πολλοί ιστορικοί θεωρούν τη σημαντικότερη εκλογική αναμέτρηση στην Ιστορία των ΗΠΑ. Η νίκη του Λίνκολν με συμμετοχή μόλις 40% οδήγησε στην άμεση απόσχιση της Νότιας Καρολίνας και άλλων έξι πολιτειών προτού ακόμη ορκιστεί πρόεδρος. Αρχηγός του νεοπαγούς ρεπουμπλικανικού κόμματος, ο Λίνκολν αντιτίθετο στη δουλεία, ιδέα που τρόμαζε τους Νοτίους. Με την εκλογή του Λίνκολν οι Ηνωμένες Πολιτείες πήραν ουσιαστικά τον δρόμο προς τον εμφύλιο πόλεμο.
1876
Σάμουελ Τίλντεν – Ράδερφορντ Χέιζ
Λίγο μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, οι ηττημένοι Νότιοι είναι αντιμέτωποι με μία ομοσπονδιακή κυβέρνηση που κυριαρχείται από τους Ρεπουμπλικανούς και που προσπαθεί να τους επιβάλει ένα δικής της εμπνεύσεως μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Ο Δημοκρατικός Σάμουελ Τίλντεν από τη Νέα Υόρκη κέρδισε τις περισσότερες ψήφους στις εκλογές του 1876 όμως, εξαιτίας της άρνησης τεσσάρων πολιτειών του Νότου να επικυρώσουν το αποτέλεσμα, η χώρα οδηγήθηκε σε θεσμική κρίση διάρκειας σχεδόν ενός έτους, η οποία έληξε με τον συνασπισμό μιας πολυκομματικής επιτροπής. Οι κυβερνήτες των πολιτειών αυτών συμφώνησαν παρασκηνιακά να δώσουν την ψήφο τους στον Ρεπουμπλικανό Ράδερφορντ Χέιζ, ο οποίος το 1877 ανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας με αντάλλαγμα να αποσύρει τον ομοσπονδιακό στρατό από τα εδάφη των ηττημένων.
1960
Τζον Κένεντι – Ρίτσαρντ Νίξον
Αντίθετα με τη φήμη που απέκτησε μετά θάνατον, ο Τζον Κένεντι δεν ήταν καθόλου δεδομένο πως θα κερδίσει τον Νίξον στις εκλογές του 1960. Ελαβε το 49,9% των ψήφων και ο Νίξον το 49,8%. Ο Νίξον είχε περισσότερες πολιτείες, ο Κένεντι περισσότερες ψήφους από το Κολέγιο των Εκλεκτόρων. Ομως η νίκη του Κένεντι στις πολιτείες του Ιλινόι και του Τέξας στάθηκε καθοριστική. Φήμες κυκλοφόρησαν ότι ο εκατομμυριούχος πατέρας του πλήρωσε τη μαφία του Σικάγου για να εξασφαλίσει τη νίκη στο Ιλινόι και πως οι υπεύθυνοι για την καταμέτρηση των ψήφων στο Τέξας λειτουργούσαν συνειδητά προς όφελός του. Πάντως, και παρά τις σχετικές πιέσεις, ο Νίξον αρνήθηκε να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα σε μία εποχή αυξανόμενης έντασης με τη Σοβιετική Ενωση.
2000
Τζορτζ Μπους – Αλ Γκορ
Με τα αποτελέσματα της Φλόριντα να είναι τα μόνα που απομένουν, το Κολέγιο των Εκλεκτόρων έχει δώσει 267 ψήφους στον Δημοκρατικό Αλ Γκορ και 246 στον Ρεπουμπλικανό Τζορτζ Μπους. Ετσι, όποιος έπαιρνε τις 25 ψήφους της πολιτείας του νότου κέρδιζε τις εκλογές της νέας χιλιετίας. Ομως οι ψήφοι εκεί ήταν μοιρασμένες, ενώ είχαν αναφερθεί διάφορα εμπόδια κατά την εκλογική διαδικασία. Επειτα από εβδομάδες νομικών διαδικασιών και επανακαταμετρήσεων, ο κυβερνήτης της πολιτείας ανακοίνωσε ως νικητή τον Μπους στις 26 Νοεμβρίου, ενώ οι φωνές που απαιτούσαν νέα καταμέτρηση έπαυσαν στις 12 Δεκεμβρίου, όταν το ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε πως οι εκλογές είχαν οριστικά τελειώσει.
