Παστές πάπιες της Ναντζίνγκ στέλνονταν απευθείας στο διαμέρισμα μιας βοηθού των κυβερνητών της Νέας Υόρκης. Ακριβές τσάντες και δείπνα σε εστιατόρια σούσι με αστέρι Μισελέν επιφυλάσσονταν για πρώην εργαζομένους σε υπηρεσίες πληροφοριών της Ουάσιγκτον. Φιλοξενία σε μαρμάρινη σουίτα υπερπολυτελούς ξενοδοχείου στην Κωνσταντινούπολη για έναν φιλόδοξο πολιτικό της πόλης της Νέας Υόρκης.
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα δώρα που δέχθηκε μια σειρά από ανθρώπους σε διάφορα αξιώματα και οι οποίοι πλέον βρίσκονται στη λίστα του υπουργείου Δικαιοσύνης στο πλαίσιο μιας διευρυμένης προσπάθειας της αμερικανικής δικαιοσύνης να πατάξει τη διείσδυση ξένων δυνάμεων στα κέντρα εξουσίας των ΗΠΑ.
Σε μόλις 12 μήνες έχουν αποδοθεί κατηγορίες στον δημοκρατικό γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ, που καταδικάστηκε το καλοκαίρι για αποδοχή χρυσού και μετρητών με σκοπό να ασκήσει επιρροή προς όφελος της Αιγύπτου, στη Λίντα Σουν, πρώην σύμβουλο δύο κυβερνητών της πολιτείας της Νέας Υόρκης, η οποία φέρεται να έκανε λόμπινγκ υπέρ της Κίνας με αντάλλαγμα είδη πολυτελείας και προώθηση του εστιατορίου με θαλασσινά που διέθετε ο σύζυγός της. Ακόμη, η Σου Μι Τέρι, πρώην αναλύτρια της CIA και αξιωματούχος στον τομέα της εσωτερικής ασφάλειας, κατηγορείται ότι μάζευε απόρρητες πληροφορίες για λογαριασμό της Νότιας Κορέας, αποδεχόμενη «δωράκια» όπως ένα παλτό μάρκας Dolce & Gabbana κόστους 2.845 δολαρίων.
Και ύστερα από όλα αυτά, την περασμένη εβδομάδα, ομοσπονδιακοί εισαγγελείς στη Νέα Υόρκη συνέταξαν την πιο πολύκροτη υπόθεση δωροδοκίας των τελευταίων χρόνων, κατηγορώντας τον δήμαρχο Ερικ Ανταμς πως βοήθησε την τουρκική κυβέρνηση με αντάλλαγμα δωρεές για την προεκλογική του εκστρατεία, ταξίδια στην πρώτη θέση, ακριβά ξενοδοχεία και άλλα δώρα που σχετίζονται με ταξίδια.
Ο Μενέντεζ δηλώνει αθώος και είναι αποφασισμένος να ασκήσει έφεση, το ίδιο και όλοι οι προαναφερθέντες. Αν και οι κατηγορίες εις βάρος τους διαφέρουν σημαντικά ως προς τις λεπτομέρειες αλλά και σε σχέση με τη σοβαρότητα, εντούτοις υπογραμμίζουν το πόσο εύκολα –και μερικές φορές πόσο ανέξοδα– οι ξένες δυνάμεις καταφέρνουν να κερδίσουν τη συμπάθεια ανθρώπων που λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις και ασκούν επιρροή στους αμερικανικούς θεσμούς.
Η θολή φύση αυτών των εγκλημάτων τα καθιστά επίσης δύσκολα στην ανίχνευση. Οπως το έθεσε διαμαρτυρόμενος και ο δικηγόρος του Ανταμς, Αλεξ Σπίρο, οι αξιωματούχοι λαμβάνουν δώρα συνεχώς, όμως πρέπει να τα δεχτούν «με αντάλλαγμα μία συγκεκριμένη χάρη» για να θεωρηθεί ότι δωροδοκούνται.
Για να υποστηρίξει τη θέση του ανέφερε μια πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία έκρινε ότι οι δωροδοκίες είναι παράνομες μόνο όταν γίνονται δεκτές από τους πολιτικούς ως κίνητρο για επίσημες πράξεις.
«Τα δώρα ευγνωμοσύνης ή συμπάθειας δεν είναι ομοσπονδιακά εγκλήματα», είπε ο Σπίρο στους δημοσιογράφους αυτή την εβδομάδα. «Οι βουλευτές λαμβάνουν αναβαθμίσεις, παίρνουν σουίτες σε κεντρικούς δρόμους, παίρνουν καλύτερα τραπέζια στα εστιατόρια, παίρνουν δωρεάν ορεκτικά, τους γεμίζουν ξανά και ξανά το παγωμένο τσάι τους. Αυτό ακριβώς συμβαίνει».
Με εξαίρεση τον Ανταμς, οι πρόσφατες υποθέσεις βασίζονται επίσης σε ένα εν πολλοίς μη δοκιμασμένο καταστατικό: τον νόμο για την εγγραφή ξένων πρακτόρων (FARA), που έχει σχεδιαστεί για να ποινικοποιεί όσους αμελούν να δηλώσουν στις αρμόδιες αρχές πως βρίσκονται στη χώρα ή εμπλέκονται οικονομικά με κάποιον Αμερικανό πολίτη με απώτερο σκοπό την άσκηση πίεσης για λογαριασμό μιας ξένης δύναμης.
Αν και θεσπίστηκε για πρώτη φορά πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι ΗΠΑ φοβούνταν ένα πιθανό λόμπινγκ από αξιωματούχους που υποστηρίζονταν ή χρηματοδοτούνταν από τους ναζί, ο νόμος δεν επιβλήθηκε τελικά με μεγάλη αυστηρότητα. Ενδεικτικά μεταξύ 1966 και 2015 υπήρξαν μόνο επτά διώξεις βάσει των προβλέψεων του FARA.
