Στα βουνά της νοτιοανατολικής Σερβίας, στο μοναδικό σημείο που υπήρχε νερό για 1.200 γελάδια και 500 άλογα που βόσκουν εδώ, τα πάντα έχουν στεγνώσει. O Ντάνιελ Βελίκοβιτς, ένας από τους κτηνοτρόφους που έχει εδώ τα ζώα του, αναγκάζεται να μεταφέρει καθημερινά νερό με το βυτίο, συχνά πάνω από μία φορά.
«Είχαμε αρκετό νερό μέχρι πρότινος, αλλά μετά άρχισε το πρόβλημα. Είναι ένας καθημερινός αγώνας. Δεν μπορούμε να το αποθηκεύσουμε και να φύγουμε σίγουροι ότι οι αγελάδες θα επιβιώσουν. Είμαστε σε κατάσταση συναγερμού. Αν φύγουμε, οι αγελάδες θα πεθάνουν».
Η ξηρασία αποτελεί πια συχνό φαινόμενο, σε μια περιοχή που πριν από μερικά χρόνια δεν είχε τέτοιου είδους προβλήματα. Τώρα οι κάτοικοι την περιμένουν κάθε καλοκαίρι εξαιτίας της μακρόχρονης ανομβρίας.
«Οταν βιώνουμε ακραίους καύσωνες, όπως ήταν ο περσινός, τον Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο, οι υψηλές θερμοκρασίες ανεβάζουν τη ζήτηση για νερό. Μεγάλες ποσότητες εξατμίζονται και αυτό προκαλεί ελλείψεις. Οι περίοδοι ξηρασίας διαρκούν 10 ημέρες ή και δύο εβδομάδες, κάτι που είναι καινούργιο», εξηγεί η μετεωρολόγος Ανα Βούκοβις Βίμιτς.
«Χρειάζεται μια λύση επειγόντως»
Οι περίοδοι ανομβρίας διακόπτονται από έντονες καταιγίδες που ρίχνουν μεν άφθονο νερό, το οποίο δεν προλαβαίνει όμως να αποθηκευτεί. Ο Σλάβιτσα Ιβκοβιτς, πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας Γκατζίν Χαν, δηλώνει απογοητευμένος από την κυβέρνηση που δεν υλοποίησε την υπόσχεσή της για έργα γεώτρησης που θα έλυναν το πρόβλημα.
«Ηρθαν κάποιοι ειδικοί και έκαναν τεστ. Είπαν ότι υπάρχει αρκετό νερό. Αρκεί να κάνουν γεωτρήσεις και μετά θα έχουμε, είπαν. Χρειάζεται μια λύση επειγόντως, οι ντόπιοι πρέπει να κινητοποιηθούν και να ζητήσουν βοήθεια».
Με υδροφόρες του στρατού
Κάποιες φορές, βοήθεια έρχεται μόνο από τον στρατό, που ανεβάζει στην περιοχή υδροφόρα οχήματα. Ωστόσο, ένα φορτίο φτάνει μόνο για 50 ζώα, όχι για τα 1.700 περίπου που διαβιούν εκεί. Στο μεταξύ, οι ντόπιοι ελπίζουν ότι θα ξεκινήσει πάλι περίοδος βροχοπτώσεων. Για αυτούς είναι ζήτημα επιβίωσης, όπως εξηγεί ο κτηνοτρόφος.
«Εξαρτώμαστε από αυτές τις αγελάδες. Είναι το βιος μας. Χωρίς αυτές δεν έχουμε άλλο εισόδημα. Αν πεθάνουν, δεν θα έχουμε τίποτε άλλο, παρά κάποια επιδόματα για να ζήσουμε». Για κάποιους ανθρώπους η κλιματική αλλαγή δεν είναι μια ακατανόητη επιστημονική θεωρία που ίσως και να μη φτάσει ποτέ στα αυτιά τους, αλλά καθημερινό βίωμα, συχνά απειλητικό.
Πηγή: Deutsche Welle
