ΛΟΝΔΙΝΟ. «Η προηγούμενη γενιά από εμάς δεν χρειαζόταν να πληρώσει καθόλου για το πανεπιστήμιο και η επόμενη δεν θα μπορεί να πάει καν. Το βρίσκω άδικο», λέει η Εμι, μια δεκαοκτάχρονη Λονδρέζα που έχει μεταβεί στο Westminster για να συμμετάσχει στη διαδήλωση που διοργάνωσε η NUS (βρετανική ΕΦΕΕ) σε συνεργασία με την Ενωση Πανεπιστημιακών (UCU). Παρά το τσουχτερό κρύο, περνάει την ημέρα της μαζί με τους 50.000 και πλέον διαδηλωτές που έχουν έρθει από όλη τη χώρα, έξω από το Κοινοβούλιο, κρατώντας ένα πλακάτ που γράφει «Φτιάξτε σχολικές τάξεις, μην κάνετε ταξικό πόλεμο» (class rooms, no class war).
Την ίδια ώρα, μέσα στο Κοινοβούλιο Εργατικοί και Φιλελεύθεροι Δημοκρατικοί αντιπαρατίθενται σε μια γλώσσα που θυμίζει πολύ τα ελληνικά πολιτικά πράγματα και αποτελεί μια από τις αιτίες του έντονου θυμού των φοιτητών. «Εκλεχθήκατε υποσχόμενοι ότι δεν θα πειράξετε τα δίδακτρα και τώρα τα τριπλασιάζετε», κατηγορεί η Χάριετ Χάρμαν εκ μέρους των Εργατικών τον Νικ Κλεγκ, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης από την πλευρά των Φιλελεύθερων Δημοκρατικών. Αυτός τής αντιτείνει τρεις υποθέσεις της τελευταίας πενταετίας κατά τις οποίες οι Εργατικοί έπραξαν ακριβώς το ίδιο. Ο Κλεγκ πρέπει να έχει συνηθίσει πια να ακούει την κατηγορία, και όσο και αν προσπαθεί να πείσει ότι είναι προοδευτική, στην πραγματικότητα η μεταρρύθμιση της κυβέρνησής του μάλλον αποτυγχάνει.
Είναι χαρακτηριστικό πως περίπου οι μισοί βουλευτές του κόμματός του προσανατολίζονται σε αρνητική ψήφο. Ακόμα κι έτσι όμως, οι συντηρητικοί μαζί με τους μισούς Φιλελεύθερους θα καταφέρουν να περάσουν τις μεταρρυθμίσεις. Αυτοί που δεν είναι διατεθειμένοι να του χαριστούν πια είναι πολλοί από τους φοιτητές.
Πολύ μεγάλο κόστος
Οι προθέσεις της κυβέρνησης είναι να αυξήσει έως και τρεις φορές τα δίδακτρα και να κόψει κάθε χρηματοδότηση προς τις ανθρωπιστικές σπουδές. Κάτι που σημαίνει πως τα πανεπιστήμια θα πρέπει να αυξήσουν σημαντικά το κόστος των διδάκτρων τους, αν και έτσι ακόμα κινδυνεύουν με κλείσιμο. Ενας Βρετανός (ή Ευρωπαίος) φοιτητής πληρώνει σήμερα περίπου 4.000 ευρώ για προπτυχιακές σπουδές και από τέσσερις έως οκτώ χιλιάδες για μεταπτυχιακά. Από του χρόνου οι τιμές αυτές μπορεί να ξεπεράσουν και τις 12.000 ευρώ.
Υπολογίστε και τα έξοδα διαβίωσης σε μια από τις πιο ακριβές πόλεις του πλανήτη (τα 700 ευρώ τον μήνα για ένα δωμάτιο σε σπίτι κοντά στο κέντρο της πόλης είναι μάλλον κάτω από τον μέσο όρο) και έχετε την εικόνα. Στη συνάντηση που είχε την περασμένη βδομάδα ο υπουργός Πανεπιστημίων, David Willets, με εκπροσώπους των καθηγητών, των διοικήσεων και των φοιτητών των πανεπιστημίων της χώρας, τόσο οι ενώσεις καθηγητών όσο και η NUS δήλωσαν την εναντίωσή τους στις μεταρρυθμίσεις, σε αντίθεση με το μικρό γκρουπ των πανεπιστημίων «ελίτ», όπως αυτό της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ.
Σε αυτό το κλίμα εκδηλώθηκε την Τετάρτη μια ιδιαίτερα ζωηρή διαδήλωση. Ενα μικρό τμήμα της διαδήλωσης κατέληξε στα γραφεία των Συντηρητικών, όπου έσπασε τζαμαρίες και πραγματοποίησε συμβολική κατάληψη του κτιρίου. Οι εικόνες μπορεί να θυμίζουν Ελλάδα ή Γαλλία, όμως στην πραγματικότητα τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν με περισσή αμηχανία και από τις δυο πλευρές, ήταν απολύτως εντοπισμένα, ενώ η αμέλεια της αστυνομίας να φυλάξει το κτίριο, ακόμη και ώρες μετά την περικύκλωσή του από φοιτητές, μπορεί να θεωρηθεί παροιμιώδης.
