Eρευνα – Ανάλυση: καθ. Γιάννης Μανιάτης
Με τη συνεργασία των μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών: Ι. Βούλγαρη, Α. Μανώλη
Κίνα, Hνωμένες Πολιτείες, Ινδία και Ευρωπαϊκή Ενωση ευθύνονται για πάνω από το 60% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η Κίνα στοχεύει να κορυφώσει τις εκπομπές της πριν από το 2030 και να τις μηδενίσει έως το 2060. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, αντιθέτως, στοχεύουν στη μείωση των εκπομπών αερίου θερμοκηπίου κατά 50% έως το 2030, αλλά αποχωρώντας από τη Συμφωνία του Παρισιού το 2025, εγκαταλείπουν τον στόχο για μηδενικές εκπομπές. Η Ινδία δεσμεύεται να μειώσει τις εκπομπές της κατά 45% έως το 2030 και να φτάσει σε μηδενισμό τους το 2070. Ενώ η Ευρωπαϊκή Ενωση πρωταγωνιστεί με νομικά δεσμευτικούς στόχους για μείωση εκπομπών τουλάχιστον 55% έως το 2030 και μηδενισμό τους έως το 2050.
Η ενεργειακή «σκιά» του Ουκρανικού
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη εκτοξεύθηκαν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, λόγω της ευρωπαϊκής εξάρτησης από τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου. Παρότι οι ευρωπαϊκές τιμές έχουν υποχωρήσει σημαντικά από τα επίπεδα-ρεκόρ του 2022 ($70/MMBtu), εξακολουθούν σήμερα να είναι σχεδόν τετραπλάσιες από τις αμερικανικές ($11,1/MMBtu έναντι $3/MMBtu). Η σταθερότητα των τιμών στις ΗΠΑ αποδίδεται κυρίως στην ενεργειακή τους αυτάρκεια και στην ανάπτυξη του αμφιλεγόμενου σχιστολιθικού αερίου, ενώ η Ευρώπη αντιμετωπίζει ακόμη υψηλό κόστος λόγω περιορισμένων αποθεμάτων φυσικού αερίου, αυξημένης ζήτησης και μετάβασης σε εναλλακτικούς προμηθευτές.
