Μια φιλόδοξη συνεργασία με επίκεντρο την προστασία της άγριας πανίδας δημιούργησαν έντεκα μη κυβερνητικές οργανώσεις από όλη τη χώρα. Με κεντρικό σύνθημα «Η φύση μας θέλει όλους στην ίδια ομάδα», η «Συμμαχία για την Αγρια Ζωή» μετράει ήδη τρία χρόνια ζωής και αριθμεί πλήθος συνεργασιών στο πεδίο της επιστήμης και της προστασίας της φύσης.
Η πορεία της «συμμαχίας» παρουσιάστηκε χθες, με εκπροσώπους όλων των οργανώσεων που την καταρτίζουν. «Η ελληνική βιοποικιλότητα αριθμεί περισσότερα από 50.000 είδη ζώων, εκ των οποίων περίπου 4.000 είναι ενδημικά», ανέφερε χθες η Παναγιώτα Μαραγκού, υπεύθυνη προγραμμάτων προστασίας περιβάλλοντος στο WWF Ελλάς. «Εκτιμάται ότι η Ελλάδα φιλοξενεί το 18% της συνολικής πανίδας της Ευρώπης – το 2% της παγκόσμιας πανίδας.
Ζούμε σε μια μικρή χώρα με μεγάλο φυσικό πλούτο, λόγω της γεωγραφικής θέσης, του αναγλύφου τους και άλλων παραγόντων. Ομως ο μεγάλος αριθμός ειδών συνεπάγεται και μεγάλες υποχρεώσεις», υπογράμμισε.
Σύμφωνα με την τελευταία ανανέωση του «κόκκινου καταλόγου» από τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος (ΟΦΥΠΕΚΑ), ως απειλούμενα χαρακτηρίζονται στη χώρα μας 96 είδη πουλιών, 31 θηλαστικά, 95 ψάρια, 8 αμφίβια, 6 ερπετά και 639 ασπόνδυλα. «Γιατί; Κυρίως λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας, που οδήγησε σε καταστροφή των ενδιαιτημάτων, ρύπανση, υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Και βέβαια, την κλιματική αλλαγή», εξήγησε η κ. Μαραγκού.
Η «Συμμαχία για την Αγρια Ζωή» ιδρύθηκε το 2022 και έχει μέλη 11 οργανώσεις με μακρά θητεία σε θέματα προστασίας της φύσης. Πρόκειται για τις οργανώσεις ΑΝΙΜΑ, ΑΡΧΕΛΩΝ, «Καλλιστώ», Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, Ινστιτούτο Σπηλαιολογικών Ερευνών Ελλάδας, iSea, Medasset, Tethys Research Institute και WWF Ελλάς. Ανάμεσα στις δράσεις που υλοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, χάρη στη δημιουργία του δικτύου:
• Η ΑΝΙΜΑ ανέλυσε τη μεγαλύτερη βάση δεδομένων στην Ελλάδα με πάνω από 62.000 περιπτώσεις τραυματισμού, μόλυνσης ή θανάτωσης ειδών άγριας ζωής από ανθρωπογενείς δραστηριότητες, με στόχο την καλύτερη κατανόηση των παραγόντων που απειλούν την άγρια ζωή.
• Ο ΑΡΧΕΛΩΝ, από κοινού με το WWF, αξιολόγησε περισσότερες από 100 παραλίες ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας, καταγράφοντας τις συνθήκες και τα εμπόδια που επηρεάζουν τη φωλεοποίηση.
«Ζούμε σε μια μικρή χώρα με μεγάλο φυσικό πλούτο. Ομως ο μεγάλος αριθμός ειδών συνεπάγεται μεγάλες υποχρεώσεις», τόνισε η Παναγιώτα Μαραγκού, υπεύθυνη προγραμμάτων στο WWF Ελλάς.
• Η Ορνιθολογική Εταιρεία ολοκλήρωσε την εθνική απογραφή του μαυροπετρίτη, καταγράφοντας περισσότερα από 13.000 ζευγάρια σε πάνω από 1.000 νησιά και νησίδες Αιγαίου και Ιονίου.
• Το iSea δημιούργησε ένα εργαλείο ταχείας αναγνώρισης 16 προστατευόμενων ειδών καρχαριών και σαλαχιών στις ελληνικές θάλασσες, με στόχο την ευκολότερη ανίχνευσή τους στο εμπόριο από τις ελεγκτικές αρχές, αλλά και την ορθή ενημέρωση των επαγγελματιών.
• Η «Καλλιστώ» κατέγραψε πάνω από 1.400 λύκους στην Ελλάδα και παρείχε επιστημονικά δεδομένα για τον υβριδισμό λύκου – σκύλου. Επιπλέον, μαζί με ακόμη έξι οργανώσεις δημιούργησε το παρατηρητήριο μεγάλων σαρκοφάγων για την παρακολούθηση ζητημάτων για τη διατήρηση και διαχείριση μεγάλων σαρκοφάγων.
• Η Medasset πραγματοποίησε προγράμματα ενημέρωσης των αλιέων στη Ζάκυνθο για ορθές πρακτικές απελευθέρωσης των θαλάσσιων χελωνών από τα αλιευτικά εργαλεία.
• Το WWF προχώρησε σε χαρτογράφηση της συνδεσιμότητας των περιοχών του δικτύου Natura 2000 για τα μεγάλα θηλαστικά, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Επιπλέον, μαζί με τον ΕΛΓΟ «Δήμητρα» και την «Καλλιστώ» αξιολογήθηκαν πιθανοί οικολογικοί διάδρομοι για τον απομονωμένο πληθυσμό του κόκκινου ελαφιού στην Πάρνηθα και πλέον υλοποιούνται δράσεις για την καταγραφή των εμποδίων και την ενθάρρυνση της φυσικής εξάπλωσης του ελαφιού προς τη Βοιωτία.
• Η Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών εκπόνησε μελέτη σκοπιμότητας για την αποκατάσταση των οικολογικών λειτουργιών του ποταμού Αγίου Γερμανού Πρεσπών, με στόχο την προστασία εννέα ενδημικών ειδών ψαριών.
«Οι προκλήσεις είναι πολύ σημαντικές. Είμαστε αποφασισμένοι και γνωρίζουμε ότι για να προχωρήσουμε μπροστά χρειάζεται συντονισμένη δράση», επισήμανε η κ. Μαραγκού, «ενώνουμε δυνάμεις, δημιουργούμε λύσεις, διευρύνουμε τις δράσεις μας, ώστε στο τέλος να έχουμε τον μεγαλύτερο δυνατό θετικό αντίκτυπο στην προστασία της πανίδας».
