Eρευνα – Ανάλυση: καθ. Γιάννης Μανιάτης
Με τη συνεργασία των μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών: Ι. Βούλγαρη, Α. Μανώλη, Δ. Μιχοπούλου
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι παγκόσμιες εξαγωγές προϊόντων έχουν μετατοπιστεί από τη Δύση στην Ανατολή. Το 1948 οι ΗΠΑ, η Μεγάλη η Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία αντιπροσώπευαν το 45% των συνολικών παγκόσμιων εξαγωγών, ενώ σήμερα αντιπροσωπεύουν μόλις το 25%, δηλαδή το ίδιο ποσοστό με τις χώρες της Ανατολικής Ασίας (Κίνα, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Ταϊβάν, Χονγκ Κονγκ), κυρίως λόγω της βιομηχανικής ανόδου της Κίνας. Το 2024, η Κίνα προχώρησε σε κατασκευή νέων εργοστασίων άνθρακα (συνολικής ισχύος 98 GW), σπάζοντας ρεκόρ δεκαετίας. Με την αργή παύση λειτουργίας παλιών εργοστασίων άνθρακα και την προσθήκη νέων, ο άνθρακας θα συνεχίσει να είναι σημαντική πηγή ηλεκτρικής ενέργειας της Κίνας.
Στροφή της Ε.Ε. σε νέες ενεργειακές πηγές
Το 2024 η Ευρωπαϊκή Ενωση εισήγαγε ενεργειακά προϊόντα συνολικής αξίας 376 δισ. ευρώ (μείωση ύψους 16,2% έναντι του 2023). Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι ο κυριότερος και μεγαλύτερος ευρωπαϊκός προμηθευτής υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) με ποσοστό 45,3%, ακολουθούμενες από τη Ρωσία (17,5%) και την Αλγερία (10,7%). Ενώ, για το φυσικό αέριο μέσω αγωγών, η Νορβηγία κατέχει την πρωτιά με 45,6%. Ακολουθούν Αλγερία (19,3%) και Ρωσία (16,6%). Η προσπάθεια της Ε.Ε. για απεξάρτηση από τις ρωσικές εισαγωγές αερίου έχει επιτευχθεί ικανοποιητικά με αντικατάσταση των εισαγωγών της από άλλους προμηθευτές, όμως απαιτείται προσοχή, για να αποφευχθεί εκ νέου μονομερής εξάρτηση, π.χ. από τις ΗΠΑ.
