Eρευνα – Ανάλυση: καθ. Γιάννης Μανιάτης
Με τη συνεργασία των μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών: Ι. Βούλγαρη, Α. Μανώλη, Δ. Μιχοπούλου
Με βάση τις υφιστάμενες πολιτικές (οι οποίες αποτυπώνονται στο Σενάριο Οικονομικής Ανταγωνιστικότητας), η συνολική ζήτηση πετρελαίου αναμένεται να κορυφωθεί το 2032 και θα φτάσει στα 104 εκατ. βαρέλια/ημέρα. Στη συνέχεια, παρουσιάζοντας πτωτική πορεία, πέφτει στα 88 εκατ. βαρέλια/ημέρα έως το 2050. Παρά τη μείωση, εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ μακριά από το όριο για τις μηδενικές εκπομπές. Τη μεγαλύτερη αύξηση στη χρήση πετρελαίου έως το 2032, πλην της ενέργειας, αναμένεται να έχουν οι οδικές μεταφορές, η αεροπλοΐα, η ναυσιπλοΐα και η παραγωγή πετροχημικών. Το πετρέλαιο θα ακολουθήσει σταδιακά μικρή πτωτική πορεία μετά το 2032, κάτι που δεν εκτιμάται πως θα προκύψει για το φυσικό αέριο.
Αύξηση αντί για μείωση στο μισό
Για το φυσικό αέριο, σύμφωνα με τις υφιστάμενες πολιτικές (οι οποίες αποτυπώνονται στο Σενάριο Οικονομικής Ανταγωνιστικότητας), προβλέπεται αύξηση της ζήτησης 25% από το 2024 έως το 2050, φτάνοντας στα 5.449 δισ. κυβικά μέτρα. Η ευρεία χρήση του στον δευτερογενή τομέα (συγκεκριμένα στις βιομηχανίες τσιμέντου, χάλυβα, χημικών και αλουμινίου), καθώς και η πολύ υψηλότερη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας από τα κέντρα δεδομένων, κυρίως για χρήση τεχνητής νοημοσύνης, είναι οι κύριοι παράγοντες αυτής της αύξησης. Αυτή η προοπτική έρχεται σε έντονη αντίθεση με το Σενάριο Μηδενικών Εκπομπών, το οποίο βλέπει τη ζήτηση φυσικού αερίου να μειώνεται κατά 50% έως το 2050.
