ΒΙΒΛΙΑ

Η τοκογλυφία σκουριάζει τον άνθρωπο και τη σμίλη του / Καταστρέφει τον τεχνίτη, καταστρέφοντας την τέχνη… («Κάντο LI»). Το έργο του Εζρα Πάουντ σχετίζεται στενά με δύο βασικά ζητήματα.

Ενας σπαρακτικός μονόλογος για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την απώλεια των ονείρων και την ατολμία των ρηξικέλευθων αλλαγών εξαιτίας των έμφυλων διακρίσεων που υφίσταται μια γυναίκα είναι ο μονόλογος της Τασούλας, της νέας ηρωίδας του Μάκη Τσίτα στο βιβλίο του «Πέντε στάσεις», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

Η ιστορία χορεύει με τη λογοτεχνία. Σύμφωνα με όσα η ίδια η Λένα Διβάνη αναφέρει, αυτός ήταν ο στόχος όταν έγραφε τη μελέτη της για τα ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Οκτώ περιπτώσεις, όμοιες αλλά και διαφορετικές μεταξύ τους.

Ενώ η Βιγκάτα ζει στους ρυθμούς μιας σουηδικής παραγωγής με θέμα τη ζωή στην Ιταλία τη δεκαετία του 1950, και όλα μοιάζουν τυλιγμένα στο πέπλο της τηλεοπτικής μυθοπλασίας, ο Σάλβο Μονταλμπάνο αναλαμβάνει να παίξει όπως πάντα τον ρόλο που ξέρει καλύτερα: τον ρόλο του ερευνητή.
 

Αναδεικνύοντας τη διαχρονική αγάπη του κοινού για το καλό βιβλίο, ανακοινώθηκαν σήμερα τα αποτελέσματα των 7ων Βραβείων Βιβλίου Public. Φέτος η ανακοίνωση των νικητών πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά όπου το σύνολο της βιβλιοφιλικής κοινότητας είχε όλο αυτό το διάστημα τη δυνατότητα συμμετοχής στην ψηφοφορία.

Ολοι συμφωνούν ότι αυτό το καλοκαίρι είναι διαφορετικό. Οχι όμως με τον ίδιο τρόπο για όλους. Για μερικούς, η ανηφοριά είναι πιο απότομη, για άλλους ακόμα και ολισθηρή.

Στις 22 και 13 λεπτά της 29ης Οκτωβρίου 1942, το γερμανικό υποβρύχιο U-575 υπό τη διοίκηση του Γκίντερ Χάιντεμαν εξαπέλυσε τέσσερις τορπίλες εναντίον του βρετανικού εμπορικού πλοίου «Abosso» το οποίο ταξίδευε χωρίς στρατιωτική προστασία, μεταφέροντας κυρίως στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων, ταχυδρομικά δέματα αλλά και πολίτες στη διαδρομή ανάμεσα στη Μεγάλη Βρετανία, τη δυτική και τη νότια Αφρική.

Τον περασμένο Οκτώβριο ήμασταν από τους τυχερούς όταν περνούσαμε το κατώφλι του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΜοΜΑ) μετά τη μεγάλη του ανακαίνιση. To MoMA γιόρταζε τα 90 του χρόνια με μια αισθητική και χωρική αναβάθμιση αλλά και μια μεγάλη στροφή.

Δύο γεωγραφικές περιοχές: τα σύνορα της Αριζόνα με το Μεξικό και η ενδοχώρα της Αυστραλίας, που τις χωρίζουν πάνω από 7.500 μίλια. Δύο συγγραφείς που ποτέ δεν συναντήθηκαν: ο Βέλγος γαλλόφωνος Ζορζ Σιμενόν (1903-1989), που η εργογραφία του περιλαμβάνει εκατοντάδες τίτλους, και η Αγγλίδα Τζέιν Χάρπερ (1980), που ζει στην Αυστραλία και έχει γράψει έως τώρα τρία βιβλία – το τρίτο μόλις εκδόθηκε στην Ελλάδα.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το εν εξελίξει ανέκδοτο μυθιστόρημα «Το τελευταίο ποστάλι» (εναλλακτικός τίτλος «Προσάναμμα») του Φαίδωνα Ταμβακάκη (Αλεξάνδρεια, 1960), το οποίο, όπως και πολλά άλλα πεζογραφικά έργα του δεινού ιστιοπλόου Φ. Ταμβακάκη, διαδραματίζεται εν πλω. 

ΓΚΡΑΧΑΜ ΓΚΡΗΝ Ο ανθρώπινος παράγοντας Μετάφραση-Σημειώσεις: Αχιλλέας Κυριακίδης εκδ. Πόλις, 2020, σελ. 384 «Ο ανθρώπινος παράγοντας» του Γκράχαμ Γκρην είναι ένα ιδιότυπο κατασκοπικό μυθιστόρημα με φόντο τη Νότια Αφρική του απαρτχάιντ. Οι μυστικοί πράκτορες του Γκρην διακρίνονται για τις έντονες ψυχολογικές τους αμφιταλαντεύσεις. Εκτός από τις εντολές που λαμβάνουν, οι προσωπικές επιλογές, τα κίνητρα και […]

«Η αέναη περιέργεια είναι βασικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης κατάστασης… Πρόκειται απλώς για μια εγγενή ανάγκη της ανθρώπινης φαντασίας να ξέρει ή να προσπαθεί να ανακαλύψει ό,τι μας αφορά ή και ό,τι κανονικά δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει…