ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ

Από τα ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια στην Κύπρο μέχρι την εισβολή και από τις μεγάλες πίστες μέχρι τις μικρές μουσικές σκηνές της Αθήνας, ακολουθήσαμε τη γνωστή τραγουδίστρια σε ένα νοσταλγικό ταξίδι.

Επί 45 χρόνια συγκεντρώνει και αρχειοθετεί –ερασιτεχνικά, αλλά συστηματικά– το ελληνικό τραγούδι. Τι έχει μάθει από την καταγραφή 52.600 δίσκων.

Με αφορμή τα καινούργια της τραγούδια, τη συναντήσαμε και γνωρίσαμε έναν ζωντανό άνθρωπο, ένα κορίτσι της εποχής της.

Βγήκαμε για φαγητό μαζί της και μάς μίλησε για το σόλο άλμπουμ της, μάς εξήγησε γιατί είναι πάντα χαμογελαστή, πώς κατάφερε να ξεπεράσει τις ανασφάλειές της και γιατί η επιτυχία τής φαίνεται λίγο «σουρεάλ».

Το δυναμικό ποπ χιτ κόστισε στην Πριγκίπισσα της Ποπ τέσσερα ράμματα στο κεφάλι και έγινε νούμερο 1 σε 20 χώρες αλλά όχι στην Ελλάδα. Ούτε στην Αμερική.

Με εξομολογητική διάθεση, μιλά για τα παιδικά χρόνια και τις δυσκολίες, για τον κόσμο που του «χάρισε τα πάντα», για τη σημερινή Ελλάδα, το σημερινό τραγούδι, τα σημερινά του όνειρα.

Υπήρξε ένας ερμηνευτής χαμηλών τόνων, με φωνή βαθιά και αισθαντική που μπορούσε με άνεση να κινηθεί μεταξύ του λαϊκού τραγουδιού και της μπαλάντας.

Η Φλακ ήταν η πρώτη καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Grammy για την ηχογράφηση της χρονιάς δύο συνεχόμενα χρόνια: το «The First Time Ever I Saw Your Face» κέρδισε το 1973 και το «Killing Me Softly with His Song» το 1974.

Καθισμένη άνετα σε μια πολύχρωμη κουβέρτα, ανάμεσα σε φρούτα και ποιήματα του Ρίλκε, μας μίλησε για το ένστικτο του επιζώντος που κληρονόμησε από τους γονείς της, για τον Σταύρο Ξαρχάκο και τα παιδιά τους και για το ότι δεν αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί για τίποτα.

Διαβάζοντας την αυτοβιογραφία της, επιστρέφουμε στα αλλόκοτα παιδικά της χρόνια, στεκόμαστε στους «περίπλοκους» άνδρες της ζωής της και βλέπουμε το όνειρό της να γίνεται πραγματικότητα.

Η συμφωνία για την ταινία παραλίγο να χαλάσει από την επιμονή του πρωταγωνιστή να μην τραγουδήσει playback. Τώρα οι φίλοι του διακρίνουν ότι ο ρόλος ξέβαψε πάνω του.

Νέοι που έμαθαν τον Καζαντζίδη από τους γονείς τους συρρέουν στις κινηματογραφικές αίθουσες για το «Υπάρχω».