ΘΑΝΑΤΟΣ

Κρίθηκαν ένοχοι για τον θάνατο ενός 4χρονου προσφυγόπουλου, το οποίο καταπλακώθηκε από συρόμενη μεταλλική πόρτα σε συγκρότημα ενοικιαζόμενων δωματίων στα Βρασνά Θεσσαλονίκης.

Περίπου 100 άνθρωποι που διέμεναν σε μία περίμετρο 500 μέτρων γύρω από το σημείο, απομακρύνθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας, προκειμένου να μεταφερθεί η «μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών υλών και χημικών προϊόντων».

«Μαζί με την αξέχαστη και αγαπημένη του Ηρώ Σγουράκη, ο Γιώργος συνέλαβε και υλοποίησε μία από τις εμβληματικότερες παραγωγές όλων των εποχών, το θρυλικό πια Μονόγραμμα», αναφέρει μεταξύ άλλων η υπουργός Πολιτισμού.

Ο άτυχος άνδρας εντοπίστηκε χωρίς τις αισθήσεις του κοντά σε βραχώδη ακτή και ανασύρθηκε από ναυαγοσώστες.

Η γυναίκα διακομίστηκε με ασθενοφόρο στο Περιφερειακό Πολυδύναμο Ιατρείο Νισύρου, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός της.

Ο Δημήτρης Σφήκας, που έφυγε από τη ζωή αιφνίδια στις 16 Ιουνίου, ήταν από εκείνη τη στόφα του ευεργέτη που δεν εγκαταλείπει τη δωρεά του, αλλά παλεύει μέχρι την ύστατη στιγμή ώστε να έχει το έργο του μέλλον και αποτέλεσμα.

Υπήρξε συστηματικός μελετητής του έργου του Μαρσέλ Ντυσάν από το 1989. Καλλιτέχνης και ο ίδιος, γιατρός, διανοούμενος.

Ο άτυχος άνδρας ανασύρθηκε από ιδιώτη και στη συνέχεια του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, με διενέργεια ΚΑΡΠΑ, χωρίς αποτέλεσμα.

Τη σορό του άνδρα εντόπισαν αστυνομικοί μέσα στο σπίτι όπου διέμενε. Θα διενεργηθεί νεκροψία – νεκροτομή.

Ο άνδρας φέρεται να αυτοκτόνησε.

Υπήρξε μια μεγάλη μορφή, όχι μόνον της αρχιτεκτονικής αλλά και της ευρύτερης δημόσιας ζωής, καθώς το βλέμμα του ήταν απόσταγμα βαθιάς και ενδελεχούς παρατήρησης.

Το 2010 η 23η Ιουνίου καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα Χηρών. Στόχος του Οργανισμού ήταν «να επισημαίνεται η φτώχεια και η αδικία που βιώνουν εκατομμύρια χήρες και τα προστατευόμενα από αυτές μέλη σε όλο τον κόσμο».