ΣTAΣEIΣ

​Αν το επεισόδιο Νοβάρτις είναι «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» ή «η μεγαλύτερη σκευωρία όλων των εποχών» το ξέρουν μονάχα όσοι έχουν απόλυτη γνώμη δίχως να έχουν γνώση. 

Θα μπορούσε να το ακούσει κανείς σε κάποια από τις μακρόσυρτες τηλεοπτικές ρεκλάμες, που προπαγανδίζουν βότανα, κηραλοιφές και φασίζοντα σωβινισμό.

Κάμποσες δεκαετίες πριν, σχολιαρόπαιδα της επαρχίας, τρέχαμε να φιλήσουμε το χέρι του «παππούλη», του ιερέα δηλαδή, όταν τον βλέπαμε από μακριά. Δεν έλειπε και ο ανταγωνισμός, όταν βιαζόμασταν να παρατήσουμε στη μέση την μπάλα που παίζαμε στα χωματένια γηπεδάκια μας, ποιος θα προλάβει να ασπαστεί πρώτος.

Στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, παρ’ όλο τον φανατισμό, οι οπαδοί των μεγάλων ομάδων αντιμετωπίζουν με συγκατάβαση, ενίοτε και με συμπάθεια, όσους αποφασίζουν να ταυτιστούν με κάποια από τις θεωρούμενες μικρές ή μικρομεσαίες ομάδες.

Τι θα σκεφτόταν άραγε και τι θα έκανε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αν έβλεπε γραμμένο πάνω σε στενόμακρο πανί έναν βαρύ λόγο του, «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», και δίπλα ή πάνω του κάποια άγνωστά του σύμβολα; 

Κάθε τόπος έχει τις ανάγκες του. Τις πραγματικές και τις φαντασιακές ή ψευδαισθησιακές. Τις μόνιμες και τις περιστασιακές. 

Ιστορία χωρίς θρύλους είναι αδύνατο να υπάρξει. Μοιραίο, και όχι οπωσδήποτε κακό. Το κακό κερδίζει όταν οι θρύλοι, με μορφή κρατικοποιημένης Αλήθειας, εκτοπίζουν εντελώς την Ιστορία.

Η μέρα κατά του ρατσισμού η χθεσινή, εκτός από Ημέρα της ποίησης. Τα σημάδια πως οι ρατσιστικές ιδέες προελαύνουν, φορώντας ποικίλους μανδύες, ή μάλλον στολές μάχης, ενώ οι ιδέες που υπερασπίζονται τις ανοικτές, ανεκτικές κοινωνίες και την ισότητα των ανθρώπων βρίσκονται σε υποχώρηση και χλευάζονται, είναι πολλά.

Την κοινωνική μας ανευθυνότητα έχουμε χιλιάδες τρόπους να τη δείξουμε. Αν είμαστε μανάβηδες ή χασάπηδες, θα κλέψουμε στο ζύγι ή θα φυτέψουμε κάνα μισοχαλασμένο κομμάτι μαζί με τα καλά. 

«​​Γης Μαδιάμ» το ΟΑΚΑ, μετά το ημιτελές ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού; Ή μήπως «Κρανίου τόπος»; Βάζω το διαδικτυακό ψαχτήρι να κάνει μια δουλειά που μερικά χρόνια πριν θα ήταν απλώς αδύνατη, και με τα τεκμήρια που αποθησαυρίζει ταχύτατα αποδεικνύεται ότι η Παλαιά Διαθήκη νικάει άνετα την Καινή. 

Οσα χρόνια και αν πέρασαν από τις 5 Μαΐου 2010, όσα χρόνια και αν περάσουν, το έγκλημα της Σταδίου δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ. Αν πιστεύουμε ότι συγκροτούμε κοινωνία ανθρώπων και όχι αγέλη αλληλοκανιβαλιζόμενων θηρίων. 

Εχουν ακούσει ήδη πολλά οι όπου γης μαθητές που μετέχουν στο κίνημα «FridaysforFuture». Η κυριότερη κατηγορία που εκτοξεύουν εναντίον τους οι ενήλικοι (υπουργοί, δήμαρχοι, εκπαιδευτικοί, βιομήχανοι, γυάλινοι δημοσιογράφοι), οι πατέρες-παιδονόμοι δηλαδή, είναι ότι υποκρίνονται.