ΣΧΟΛΙΟ

Η τρομοκρατική επίθεση ισλαμιστών εξτρεμιστών στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών, από όπου καθημερινώς διακινείται το ευρωπαϊκό κατεστημένο, σε όλες του τις εκφάνσεις, και στον σταθμό Μάλμπεκ, περιοχή της βελγικής πρωτεύουσας όπου παρεμπιπτόντως κυριαρχεί το μουσουλμανικό στοιχείο, ήταν αδιαμφισβητήτως έγκλημα συμβολικής διαστάσεως.

Το μεγάλο πρόβλημα αυτές τις ώρες είναι πως η Δύση μοιάζει ανήμπορη απέναντι σε μεγάλες απειλές και προκλήσεις. Οχι πως θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος· έχει περάσει πολλά αυτή η ήπειρος για να την ξεγράψει ο βιαστικός μελλοντολόγος.

Σχεδόν όλες οι ημέρες του έτους είναι πια επίσημα αφιερωμένες σε θέματα είτε οικουμενικού ενδιαφέροντος, όπως ο αγώνας κατά των φυλετικών διακρίσεων ή η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, είτε στενότερου και ειδικότερα προσανατολισμένου.

​​Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 θυμάμαι να διαβάζω μια είδηση που μου είχε κάνει εντύπωση. 

Τι από τα δύο είναι η Ειδομένη; Σύγχρονο Νταχάου ή τιμητική εικόνα για την Ελλάδα; Οι δύο υπουργοί της κυβέρνησης, Π. Κουρουμπλής και Αρ. Μπαλτάς, δεν διαφωνούν, παρά την εμφανή απόκλιση.

Η κυβερνητική κρίση που ξέσπασε λόγω της χρήσης του ονόματος «Μακεδονία» για τη γειτονική χώρα από αναπληρωτή υπουργό ήταν προαναγγελθείσα, ετεροχρονισμένη και το πιο καθαρό σύμπτωμα της εθνικής μας αδυναμίας να λύνουμε προβλήματα, προτιμώντας τα πασαλείμματα, τον αυτοσχεδιασμό, την αυθαιρεσία και την προχειρότητα.

Το πατριωτικό ολίσθημα του αναπληρωτού υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννη Μουζάλα, οι αντιδράσεις του προέδρου των ΑΝΕΛ, Πάνου Καμμένου, όπως και του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκου Μητσοτάκη, που αμφότεροι εζήτησαν την αποπομπή του από την κυβέρνηση, έχουν τη σημασία τους στην εσωτερική πολιτική σκηνή.

Αυτό που συμβαίνει στο Twitter και σε άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πρωτοφανές. Ο δημόσιος διάλογος έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά πολέμου, ολοκληρωτικού μάλιστα.

Ο​​ Κώστας Καραμανλής και ο «καραμανλισμός» γενικότερα αποτελούν ένα σημείο αναφοράς για τη Ν.Δ. και την Κεντροδεξιά. 

Παρ’ όλες τις δυσκολίες, ο τουρισμός συνέχισε να αναπτύσσεται μέσα στα χρόνια της κρίσης, με τις αφίξεις και εισπράξεις να αυξάνονται συνεχώς, από 15,5 εκατ. άτομα και 10,4 δισ. ευρώ το 2012 έως 23,5 εκατ. άτομα και 14,2 δισ. ευρώ πέρυσι.

Ανεδείχθη τελικώς η Τουρκία σε καταλύτη της εσωτερικής σταθερότητος των ευρωπαϊκών κρατών και η προσφυγική κρίση φαίνεται να προσδίδει σημαντική δυναμική στις σχέσεις αυτής της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Δεν είμαι εξ αυτών που αναμασούν το γνωστό κλισέ, σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι πάντοτε κερδίζουν στη διαπραγμάτευση και η διπλωματία τους θριαμβεύει.