ΣΧΟΛΙΟ

Η ​χώρα έχει ορισμένα βαρίδια στα πόδια της, που θα τη δυσκολέψουν πολύ να σταθεί ξανά στο ύψος των δυνατοτήτων της. 

Οι υποκλίσεις του κάθε κόμματος στην εκλογική πελατεία του δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Παραμένει όμως εντυπωσιακό όχι μόνο για την αντοχή του, αλλά και για τη μη ανανεούμενη λογική του.

Ουδείς πιστεύει ότι η επίλυση του Κυπριακού είναι εύκολη υπόθεση. Ουδείς, πλην των ίδιων των Κυπρίων, δικαιούται να θέτει όρους και πιθανά εμπόδια σε ενδεχόμενη λύση.

Η Ελλάδα για να σταθεί στα πόδια της και να πάρει τον δρόμο της ανάπτυξης χρειάζεται άμεσα ζεστά, ξένα κεφάλαια με τη μορφή μεγάλων επενδύσεων. Χωρίς αυτά, θα σερνόμαστε επί πολλά χρόνια ακόμη.

Και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από την Ασία και την Αφρική που διαχειμάζουν στην Ελλάδα ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα ξεπαγώσει το όνειρό τους και θα μετακινηθούν στην Κεντρική και τη Βόρεια Ευρώπη, που η ανάγκη τους την πλάθει φιλόξενη, σε πραγματική χώρα ζουν, και όχι σε ιδεατή.

Η ​​συζήτηση για το εάν η «δραχμή» αποτελεί μια διέξοδο για τη χώρα θα φουντώσει κάποια στιγμή πάλι, είτε το θέλουμε είτε όχι

Η Τουρκία βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα σε προβλήματα εντός και εκτός συνόρων. Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει δεν αφορούν μόνο τον δικό της λαό καθώς και την κοινωνική και γεωγραφική συνοχή της, αλλά προσφέρουν διδάγματα για τον υπόλοιπο κόσμο.

Εάν οι παραδόσεις μας ήσαν ακόμη ζώσες, τότε τα «δύσμορφα δαιμόνια», οι «καλικάντζαροι» εις την δημώδη, θα επέστρεφαν στον Αδη σήμερα.

Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μην εύχεται την 31η Δεκεμβρίου ή την 1η Ιανουαρίου η νέα χρονιά να είναι καλύτερη από την προηγούμενη. 

Σχεδόν από την πρώτη στιγμή τα μέσα ενημέρωσης χαρακτήρισαν «Μπατακλάν της Κωνσταντινούπολης» το μακελειό στο νάιτ κλαμπ «Ρέινα», επί του Βοσπόρου, υπενθυμίζοντας το μακελειό στο παρισινό κέντρο διασκέδασης τον Νοέμβριο του 2015. 

Τα δύο πρόσωπα που ξεχώρισαν τη χρονιά που τελειώνει είναι χωρίς αμφιβολία ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο ένας έφερε τα πάνω κάτω στην αμερικανική αλλά και στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Ο άλλος ξανάβαλε τη Ρωσία στον χάρτη ως μεγάλη δύναμη χρησιμοποιώντας ανορθόδοξες μεθόδους.

Η φασαρία γύρω από κάθε διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές έχει γίνει θεσμός. Και όμως, όλοι –από την εσωτερική πολιτική σκηνή έως τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον– συμπεριφέρονται κάθε φορά σαν να ζούμε ένα πρωτοφανές θρίλερ με άγνωστο τέλος.