ΣΧΟΛΙΟ

Κανείς δεν κάθεται να σκεφθεί τι ακριβώς επιδιώκει με τόσο πάθος και κανείς δεν κάθεται να σχεδιάσει πραγματικά, και όχι με γενικότητες, το πώς θα χειρισθεί τα δύσκολα που έρχονται.

Η διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση δίνει αφορμή για παρατηρήσεις. Κατ’ αρχάς, η προκληθείσα ψηφοφορία τελείται όχι τόσο για άντληση εμπιστοσύνης όσο για άντληση πολιτικού χρόνου και για βολιδοσκόπηση προθέσεων των πολυπληθών ανεξαρτήτων ενόψει εκλογής Προέδρου.

Μακριά από τα υγρά, πυκνά δάση που τον γέννησαν, ο ιός Εμπολα ίσως μας φαινόταν πολύ ξένος για να μας ανησυχεί. Και όσο έπληττε λίγους χωρικούς στη Δυτική Αφρική, μόνο κάποιοι ιεραπόστολοι και μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων παρατηρούσαν τι συνέβαινε.

Οι έρευνες του τουρκικού σεισμογραφικού σκάφους «Μπαρμπαρόσα» στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου…

Δεν ξέρω πώς τα έχει καταφέρει έτσι η Αγκυρα, αλλά από το δόγμα που βασιζόταν στην αρχή «κανένα μέτωπο ανοικτό» έχει φτάσει στην πραγματικότητα των πολλών και ανοικτών μετώπων. Το δόγμα ανήκει στον νυν πρωθυπουργό, ο οποίος καλείται τώρα να διαχειρισθεί τα συντρίμμια της πολιτικής που ο ίδιος χάραξε.

Είναι δυο-τρία πράγματα που μας εμποδίζουν να πιστέψουμε πως είναι πιθανό να καλλιεργηθεί κάποια στιγμή μετρημένος και ακριβοδίκαιος πολιτικός λόγος και ταυτόχρονα να αναπτυχθεί υπεύθυνος διάλογος με συγκεκριμένο περιεχόμενο.

Την περασμένη Δευτέρα είχαμε την τύχη να έχουμε μαζί μας τον Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο, τον δάσκαλο και σοφό αυτόν άνθρωπο στην εκδήλωση που έκανε η «Κ» για τη νέα της σειρά με τίτλο «Ηγέτες».

H αποσαφήνιση των σχεδίων της Ευρωζώνης για την Ελλάδα δεν ήρθε διά της πολιτικής οδού, από τις Βρυξέλλες ή κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, αλλά από την κεφαλή του Ευρωσυστήματος, τον Μάριο Ντράγκι.

«Δεν θα ζητηθεί περαιτέρω προσπάθεια από τους Γάλλους, επειδή η κυβέρνηση –ενώ αναλαμβάνει τη δημοσιονομική ευθύνη που απαιτείται για να βρεθεί η χώρα στον σωστό δρόμο– απορρίπτει τη λιτότητα». Τα λόγια αυτά δεν έχουν την αμεσότητα και το συμβολικό βάρος του επαναστατικού συνθήματος «Ελευθερία, Ισότης, Αδελφότης», αλλά είναι μια βαρυσήμαντη επιβεβαίωση του ρήγματος στην καρδιά της Ευρώπης.

Η απόφαση των κ. Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου να ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, στις 6 Οκτωβρίου, αποτελεί μία ύστατη προσπάθεια να επιβληθεί η σοβαρώς διασαλευθείσα τάξη στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων που συγκροτούν την ισχνή πλειοψηφία του κυβερνητικού συνασπισμού.

Η κυβέρνηση έχει χάσει την πυξίδα της εδώ και μερικούς μήνες. Δεν έχει μεγάλη σημασία το τι ακριβώς έφταιξε και τι έχει πάει λάθος. Αν όμως συνεχίσει τον ανταγωνισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ στο ποιος είναι περισσότερο φιλολαϊκός η ποιος θα διώξει την τρόικα μια ώρα αρχύτερα, το παιχνίδι θα είναι χαμένο.

Το συνηθίζουν οι κυβερνήσεις της χώρας μας, μονοκομματικές ή εξαναγκαστικά συνεργατικές…