ΠΡΟΣΩΠΑ + ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Ναπολέων Ζέρβας – Ο πολέμαρχος της Εθνικής Αντίστασης στην Ηπειρο
Ανδρέας Συγγρός – Ο μεγιστάνας, ο πολιτικός, ο ευεργέτης
Τιμολέων Φιλήμων – Ο προοδευτικός διανοούμενος και ιδεαλιστής πολιτικός
ΙΣΤΟΡΙΑ
Δημήτριος Υψηλάντης – Ευγενής ευπατρίδης στην υπηρεσία του επαναστατημένου Ελληνισμού
«Άφοβος, καρτερικός, εντελώς αδιάφορος για οτιδήποτε έχει σχέση με ανθρώπινα πάθη, ο Υψηλάντης δεν έχει άλλη σκέψη, άλλη επιθυμία, από τη δόξα και την ευτυχία της Ελλάδας». Edward Blaquières
Αλέξανδρος Παπάγος – Ο στρατάρχης με τη σημαντική κληρονομιά
«Έχων επίγνωσιν της σοβαρότητος των στιγμών τας οποίας διέρχεται η πατρίς […] αποφασίζω να κατέλθω εις τον εκλογικόν αγώνα. […] Υπόσχομαι ότι θα […] επιτύχωμεν την πραγματικήν αλλαγήν, την οποίαν ζητεί το έθνος».
Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή – Ο εκλεκτικιστής επιστήμονας
«Ήταν και Φαναριώτης και Έλληνας εθνικιστής, και Έλληνας και Γερμανός, και Ορθόδοξος και Καθολικός, και φιλελεύθερος και συντηρητικός, και πολιτικός και απολιτικός, και εθνικιστής και διεθνιστής, και όλα αυτά ταυτόχρονα. Θεωρούσε λοιπόν ότι ήταν σε θέση να μεσολαβεί ανάμεσα σε πολιτισμούς, νοοτροπίες, κράτη, θεσμούς». Μαρία Γεωργιάδου
Στυλιανός Γονατάς – Από τα πεδία των μαχών στην πολιτική κονίστρα
«Εκείνοι εις ους έλαχεν ο κλήρος να αναλάβωσι το βαρύ έργον της ανασυγκροτήσεως της διαλελυμένης τότε Κυβερνητικής μηχανής, επετέλεσαν το καθήκον των μετ’ απολύτου ευθύτητος». Στ. Γονατάς προς τον Ελευθ. Βενιζέλο (12.12.1929)
Θάλεια Φλωρά Καραβία – Ζωγραφίζοντας τους αγώνες του Ελληνισμού
«Μιλούσε εκείνη τη γλώσσα που μόνο οι ζωγράφοι μπορούν να μιλούν και να την καταλαβαίνουν όταν την μιλούν άλλοι». Γιάννης Τσαρούχης
Στέφανος Σαράφης – Στρατιωτικός ηγέτης του βενιζελισμού και της Αριστεράς
«Η Ελλάς διά των σημερινών της αγώνων, συνεχίζουσα τον επικό αγώνα του αλβανικού μετώπου και των οχυρών, δημιουργεί νέους τίτλους τιμής». (Στ. Σαράφης, «Ο ανταρτοπόλεμος και ο εθνικοαπελευθερωτικός αγών», εφημ. Ελεύθερη Ελλάδα, φ. 20, 19 Μαΐου 1943)
Νικηταράς ο Τουρκοφάγος – Ατρόμητος αγωνιστής το 1821, μεγάλος αγνοημένος μετά
«Επολέμησεν όλας τας φυλάς των Τουρκομάνων· επολέμησε και τους ιθαγενείς της Πελοποννήσου, και τους από Βαβυλώνος ελθόντας και τους απ’ Αιγύπτου και τους από του Ίστρου, και τους από του Αχέρωνος, και τους απ’ Ανατολών και δυσμών, και τους από νότου και βορρά, και τους από γης και θαλάσσης. Επολέμησεν εν παντί καιρώ, και ότε ο ήλιος έβαινεν εις εξουσίαν της ημέρας, και ότε η Σελήνη έβαινεν εις εξουσίαν της νυκτός». (Από τον επιτάφιο λόγο του Π. Σούτσου στην ταφή του Νικηταρά, εφ. Αιών, 28 Σεπτεμβρίου 1849)
Αλέξανδρος Οθωναίος – Στις επάλξεις του βενιζελισμού και της Αβασίλευτης Δημοκρατίας
«Αναφέρω ότι το σύνολο περίπου Αξιωματικών Στρατεύματος υπέγραψε κατά μονάδα ψήφισμα δι’ ου αποφαίνονται ότι η έκπτωση της Δυναστείας των Γλύστβουργ (sic) είναι εθνική ανάγκη…». (τηλεγράφημα Οθωναίου σε Γονατά, 17ης Δεκεμβρίου 1923)
Πηνελόπη Δέλτα – Παιδαγωγός γενεών
«Εγώ είμαι ένας, θα περάσω και θα ξεχαστώ. Η πατρίδα όμως θα μείνει». (Πηνελόπη Δέλτα, Για την πατρίδα)
Φωτεινή Μαυρομιχάλη – Η νεράιδα εγγονή του Πετρόμπεη
Bρανδεμβούργο, 6 Ιουνίου 1849: «Βεβαιωθείτε Σεβαστέ μου ότι μήτε αι Μεγάλαι πόλεις μήτε αι Αυλαί τας οποίας διήλθομεν, μήτε τα περιεργώτερα πράγματα τα οποία ηξιώθην με την δύναμιν του Θεού να ειδώ, ηδυνήθησαν να εξαλείψουν ουδεμίαν στιγμήν από την ενθύμησίν μου την ακριβήν μου Πατρίδα και τους γλυκυτάτους μου συγγενείς και φίλους». Απαντητική επιστολή προς τον δάσκαλό της κ. Χιλλ (Ιστορικό Αρχείο Σχολής Χιλλ, μεταγραφή: Χ. Ζερίτης).
Απόστολος Αρσάκης – Eνας σπουδαίος ευεργέτης της ελληνικής παιδείας
Ο Απόστολος Αρσάκης γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1792 στη Χοταχόβα της Αλβανίας. Ενας σημαντικός «ιατροφιλόσοφος» που μιλούσε επτά γλώσσες και αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο σημαντικούς ευεργέτες της χώρας. Εφυγε από τη ζωή στις 16 Ιουλίου του 1874 στο Βουκουρέστι.
Κωνσταντίνος Κανάρης – Ο πάντοτε τολμηρός
«Κάποιοι δαιμόνοι τον είχαν στείλει. Έγινε αχείλι κόσμου που επόνει. (Ήρωες χρόνοι!) Και πώς εμίλει, με το φιτίλι, με το τρομπόνι! Το πέρασμά του, μήνυμα κρύο, μαύρου θανάτου. Κι είχε το θείο χέρι που φλόγα κράταε κι ευλόγα». Κ. Γ. Καρυωτάκης, «Κανάρης» (Ελεγεία και Σάτιρες, Ηρωική Τριλογία)
