ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Ο τριήμερος εορτασμός θα ξεκινήσει την προσεχή Κυριακή και θα γίνει συμβολικά και διαδικτυακά.

Φέτος δεν θα διεξαχθεί πορεία στο πλαίσιο της επετείου του Πολυτεχνείου, όπως ανέφερε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου μετά από κυβερνητική σύσκεψη. «Το 2020, δεν γιορτάσαμε την 25η Μαρτίου, την 28η Οκτωβρίου, δεν γιορτάσαμε το Πάσχα, δεν γιορτάσαμε τίποτα από αυτά που μας ενώνουν. Το ίδιο θα συμβεί και […]

Εφόσον έχουμε απαγόρευση δεν νοείται να γίνει καμία πορεία δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας αναφορικά με το αν θα πραγματοποιηθεί η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου. 

Ο ελεύθερος ραδιοσταθμός του Πολυτεχνείου της Θεσσαλονίκης άρχισε να εκπέμπει μέσα από το κτίριο γύρω στις επτά το απόγευμα, μεταδίδοντας συνθήματα, που εμψύχωναν τους φοιτητές και καλούσαν το λαό σε συμπαράσταση και αγώνα για την ανατροπή της δικτατορίας. Η Κλεοπάτρα Παπαγεωργίου, φοιτήτρια αρχιτεκτονικής τότε, μόλις είκοσι δύο χρόνων, ήταν η μοναδική γυναίκα εκφωνήτρια του ραδιοσταθμού και έμεινε στη θέση της από την ώρα που ξεκίνησε να εκπέμπει ο σταθμός, μέχρι και την ώρα που σίγησε.

Στις 14 Νοεμβρίου του 1973 στο Πολυτεχνείο μπαίνουν φοιτητές και οι πρώτες γραμμές των ιστορικών εκείνων ημερών αρχίζουν να γράφονται. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα οι πόρτες του Πολυτεχνείου κλείνουν. Δημιουργούνται επιτροπές περιφρούρησης, καθώς οι φοιτητές φοβούνται ότι μπορεί να παρεισφρήσουν στον χώρο προβοκάτορες, συγκροτείται η Συντονιστική Επιτροπή και αρχίζει η προετοιμασία του ραδιοφωνικού σταθμού.

Στην Υπηρεσία Λογοκρισίας δούλευαν ως λογοκριτές αξιωματικοί, δημοσιογράφοι και υπάλληλοι της Προεδρίας. Επίσης συστάθηκαν υπηρεσίες λογοκρισίας για το βιβλίο, το σινεμά, το θέατρο χωριστά.

Ο ιστορικός Ιάσονας Χανδρινός καταγράφει ογδόντα τέσσερις μαρτυρίες από την εξέγερση.

Το 1973 αποτελεί χρονιά κομβικής σημασίας για την εξέλιξη του δικτατορικού καθεστώτος που είχε επιβληθεί στη χώρα. Κομβικής, τόσο για τις εσωτερικές αντιφάσεις του όσο και για τους εξωτερικούς παράγοντες της αμφισβήτησής του που είχαν αρχίσει εφεξής να ξεπροβάλλουν πιο ευδιάκριτοι. Ηδη αρκετά νωρίτερα, η συλλογική καθοδήγηση της «επανάστασης» από τους απριλιανούς χουντικούς είχε υποχωρήσει έναντι της αρχής του ενός, που ήταν εκείνη του Γεώργιου Παπαδόπουλου.

«Το καθεστώς είχε καλέσει τους ξένους δημοσιογράφους στο Πολυτεχνείο για να διαπιστώσουν με τα ίδια τους τα μάτια ότι όλα έβαιναν καλώς αλλά η επίσκεψη δεν έπεισε τους ανταποκριτές. Τα πάντα έμοιαζαν με καλοστημένο θέατρο…» έγραφε η Le Monde στις 21 Νοεμβρίου 1973.