Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΚΡΙ
Τι δουλειά έχουν πέντε σύγχρονοι βάρδοι στη Σκανδιναβία;
Από το καλοκαίρι στον χειμώνα
«Είτε τον καλέσεις είτε όχι, ο Θεός θα είναι παρών»
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Μ. Ρ. Τζέιμς: οι σκιές που «μετέχουν του ορατού»
Οταν ήταν έφηβος ο κύριος Γκρι, μόνος στο σπίτι ένα βράδυ, άκουσε –ή νόμιζε ότι άκουσε– μια ανάσα να έρχεται από τις εσωτερικές σκάλες που οδηγούσαν στο σκοτεινό δώμα του πέμπτου ορόφου.
Η επιστήμη των ερωτικών φαινομένων
Στο «Συμπόσιο» ο Πλάτων βάζει τον Ερυξίμαχο να συγκρίνει την επιστήμη του, την ιατρική, με τη μουσική, λέγοντας πως η μεν ιατρική είναι «η επιστήμη των ερωτικών τάσεων του σώματος για πλήρωση και κένωση», ενώ η μουσική, ως προς την αρμονία και τον ρυθμό, δεν είναι παρά «επιστήμη των ερωτικών φαινομένων». Ο κύριος Γκρι σκέφτεται […]
Αρβο Παρτ: Η ζωή μου είναι ένας ποταμός
Στο The New Yorker, στις 2 Δεκεμβρίου του 2002, ο μουσικοκριτικός του περιοδικού, ο Αλεξ Ρος, συναντά τον Εσθονό συνθέτη Αρβο Παρτ, ο οποίος φέτος κλείνει τα 90 του χρόνια και η πατρίδα του, Εσθονία, γιορτάζει.
Πότε είδες για πρώτη σου φορά τη θάλασσα;
Ο 12χρονος Χαλίντ ζει σε ένα παλαιστινιακό χωριό έξω από τη Ραμάλα. Οταν το σχολείο του πηγαίνει εκδρομή ώστε τα παιδιά να δουν για πρώτη φορά τη θάλασσα, Ισραηλινοί στρατιώτες, που επιθεωρούν τα ταξιδιωτικά έγγραφα, απορρίπτουν τα χαρτιά του Χαλίντ, ο οποίος επιστρέφει σπίτι μόνος, θλιμμένος.
Τι έκρυβε στα συρτάρια του από τον Στάλιν ο Σοστακόβιτς;
Ενα από τα ωραιότερα κείμενα που έχουν γραφεί για τον Ντμίτρι Σοστακόβιτς είναι μυθιστόρημα, όχι μελέτη ή βιογραφία. Πρόκειται βέβαια για τον «Αχό της εποχής» (μτφρ.: Θωμάς Σκάσσης, εκδ. Μεταίχμιο, 2016) από τον Τζούλιαν Μπαρνς.
Το «φασματικό» 5ο Κοντσέρτο για πιάνο του Ραχμάνινοφ
Ο Ραχμάνινοφ είναι αντιφατική περίπτωση, λέει ο κύριος Γκρι. Μπορεί να σε κουράσει, μπορεί όμως και να σε καθηλώσει.
Η θρησκευτική λατρεία μέσα από τρεις διαφορετικές ματιές
Τρεις συνθέτες του 20ού αιώνα πάνω σε θρησκευτικά μουσικά σχήματα αλλοτινών εποχών – ποιο το αποτέλεσμα;
Μουσική ως παράσταση του ανθρώπου
Μια νόστιμη ιστορία συνοδεύει το περίφημο Miserere του Γκρεγκόριο Αλέγκρι (1582-1652): Ο μελοποιημένος Ψαλμός 51 που ακουγόταν τη Μεγάλη Εβδομάδα στην Καπέλα Σιστίνα υποτίθεται ότι απαγορευόταν από το Βατικανό να κυκλοφορήσει σε αντίγραφα. Σε επιστολή του, ο Λεοπόλδος Μότσαρτ, πατέρας του μεγάλου μουσουργού, ανέφερε ότι σε ένα ταξίδι τους στη Ρώμη, ο μικρός Βόλφγκανγκ το […]
Ποιος συνθέτης έχει γράψει τις περισσότερες συμφωνίες;
Ο κύριος Γκρι με παρενοχλεί και στις διακοπές στέλνοντάς μου διάφορα, όπως ένα άρθρο στην ωραία ιστοσελίδα Interlude.hk, στο οποίο η μουσικός Εμιλι Ε. Χόγκσταντ αναρωτιέται: Ποιος συνθέτης έγραψε τις περισσότερες συμφωνίες;
Ο Τσάρλι Πάρκερ στη Νέα Υόρκη το 1945-48
Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’40, η χρυσή εποχή των Big Bands και του σουίνγκ άρχισε σιγά σιγά να φθίνει στην Αμερική. Τα πιο μικρά μουσικά σχήματα ξεχώρισαν. Αυτό που έπαιζαν, βέβαια, δεν ήταν ακριβώς αυτό στο οποίο είχε συνηθίσει ο κόσμος να ακούει κατά τις δεκαετίες του ’30 και του ’40.
Ο έξοχος «Ελικών» στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μ. Θεοδωράκη
Ο Μίκης Θεοδωράκης στα πρώτα χρόνια της δημιουργικής του πορείας ήταν αφοσιωμένος στη «λόγια» μουσική. Η κλίση του σε αυτή την πρώτη φάση είναι σαφώς προς τη μετουσίωση του δυτικού «κλασικού» ήχου σε ελληνικό, μεσογειακό.
Ο Κριστόφ Εσενμπαχ προτού γίνει σπουδαίος μαέστρος
Από τις πρώτες ορμητικές συγχορδίες της σονάτας «Χαμερκλαβίερ» του Μπετόβεν, ο ακροατής ηλεκτρίζεται. Το έργο είναι βέβαια μνημειώδες, η κορύφωση μιας μακράς, κοπιαστικής πορείας για τον Λούντβιχ βαν ώσπου να συγχωνεύσει πλήρως τη φόρμα της σονάτας με το περιεχόμενο της μουσικής του. Ενα τέτοιο μνημείο, όμως, αξιώνει τον ιδανικό του ερμηνευτή. Και ο Κριστόφ Εσενμπαχ […]
