[Μιλά ο γιος του, Σεργκέι] «Κατά τας τελευταίας του στιγμάς ήτο γαλήνιος, συμφιλιωθείς, εν τελεία ειρήνη με την συνείδησίν του, με τους ανθρώπους, με την ζωήν, θυμούμαι μ’ εκύτταξε, μ’ ανεγνώρισε και μου εκίνησε το κεφάλι ολίγον πριν εκπνεύση. Επειτα είπε: “Γιατί ασχολείσθε τόσον με τον Λέοντα Τολστόϋ;” Μόλις ετελείωσε την φράσιν αυτήν εξέπνευσε».
