Ν.Δ.

Είναι κοινώς παραδεκτό πως τα τελευταία πέντε χρόνια της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης είναι μία από τις ιστορίες επιτυχίας (success stories) της κυβέρνησης. Η ΕΡΤ και το gov.gr φιλοτέχνησαν την εικόνα της εκσυγχρονιστικής Ν.Δ. κι αυτό διότι το έργο τους έφτασε στο σπίτι μας, στην τηλεοπτική συσκευή ή στο κινητό μας.

Αναλαμβάνουν να «τρέξουν» άμεσα σημαντικά ζητήματα σε τομείς που κρίνουν την καθημερινότητα των πολιτών.

Η «έλλειψη» αντιπολίτευσης λειτουργεί αποσυσπειρωτικά για τη Ν.Δ., σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στο Μαξίμου.

Το τοπίο στον ΣΥΡΙΖΑ παραμένει θολό ενόψει της συνεδρίασης της Κ.Ε. το επόμενο Σαββατοκύριακο, αλλά κάποια δεδομένα έχουν αρχίσει να αποκρυσταλλώνονται: Η συμμαχία των Στ. Κασσελάκη και Ν. Παππά θα βρίσκεται σταθερά σε αντιθετική τροχιά προς την εσωκομματική αντιπολίτευση των «87» –και προς τον Αλ. Τσίπρα– ενώ μένει να απαντηθεί το «αίνιγμα» Πολάκη.

Ενα παρελκόμενο από τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ που δεν μπορεί να αγνοηθεί, είναι ότι κανένας από τους υποψήφιους αρχηγούς του κόμματος δεν αφήνει το παραμικρό παράθυρο συνεργασίας με τη Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα πει κάποιος πως δεν θα μπορούσαν να κάνουν και διαφορετικά.

Ο χρησμός εκπληρώθηκε. Ηταν πριν από το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν ακόμη στην τροχιά της μετεωρικής του ανόδου, που ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε πει ότι το ανερχόμενο κόμμα «δεν είναι παράταξη, αλλά όχημα διαμαρτυρίας». Λιγότερο από μια δεκαετία μετά ο ΣΥΡΙΖΑ σκορπίζει, χωρίς κανείς να μπορεί καν να διακρίνει ίχνη πολιτικής διαφωνίας.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους πολιτικούς –και ιδιαίτερα για τους εκάστοτε κυβερνώντες– είναι να χάσουν την επαφή τους με την πραγματικότητα. Η κοινωνία να βοά και να διαμαρτύρεται κι εκείνοι να είναι απομονωμένοι στον πύργο τους και να ακούν μόνον όσα τους λέει ο βολεμένος περίγυρός τους.

Η αρχιτεκτονική του ανατρέπεται. Βασικές δομές του καταρρέουν. Οι διαδικασίες ρευστοποίησής του επιταχύνονται. Η κρίση του κομματικού συστήματος οδηγείται στην κορύφωση. Δεν είναι φρέσκια. Αντί για ένα βραχείας διάρκειας βίαιο φαινόμενο, η κρίση του κομματικού συστήματος αποτελεί αργόσυρτη και βασανιστική κανονικότητα μετά το 2012.

Μετά πέντε χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ., έχουμε, ευτυχώς, ξεφύγει από τη συζήτηση που κυριαρχούσε τα χρόνια της κρίσης στη χώρα, η οποία συμπυκνωνόταν στη φράση «σε ποια χώρα θα μεταναστεύσουμε για να βρούμε δουλειά». Η εικόνα αυτή έχει, πλέον, αντιστραφεί.

Αν συγκρίνει κανείς τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα και τα χαρακτηριστικά της συγκυρίας, αναμφίβολα θα θεωρήσει υπερβολική την αναζήτησή αναλογιών ανάμεσα στον θρίαμβο της «Αλλαγής» το 1981 και στη ρεαλιστική δυνατότητα επιστροφής του ΠΑΣΟΚ στην αρένα διεκδίκησης της εξουσίας λόγω της αποσύνθεσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Το πρόταγμα, για να μπορεί στο τέλος της τετραετίας να πει «το είπαμε, το κάναμε», αναζητεί ο πρωθυπουργός.

Ενα κρίσιμο δίμηνο κατά το οποίο η Νέα Δημοκρατία καλείται να «απορροφήσει» το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του Ιουνίου, να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και να επαναβεβαιώσει την ηγεμονία της στην πολιτική σκηνή, αναμένοντας και το διαφαινόμενο νέο σκηνικό στον χώρο της αντιπολίτευσης, εκκινεί άμεσα με πρώτο μεγάλο ορόσημο την παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης.