ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΝΤΑΣ

Κορυφαίος πιανίστας, μαέστρος και αναμορφωτής της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής μουσικής, ο Λάλο Σίφριν πέθανε στις 26 Ιουνίου στο Λος Αντζελες, σε ηλικία 93 ετών. Γεννήθηκε στο Μπουένος Αϊρες το 1932 και μεγάλωσε σε μουσική οικογένεια, με πατέρα αρχιμουσικό, πρώτο βιολί στο Teatro Colón, την εντυπωσιακή κεντρική Λυρική Σκηνή της πόλης και μια από τις κορυφαίες […]

Στο πάνθεον της μουσικής, ανάμεσα στις μεγάλες φωνές της τζαζ και στους σπουδαίους συνθέτες, στέκεται ντροπαλά ένας 23χρονος σέρφερ από την Καλιφόρνια. Λέγεται Μπράιαν Γουίλσον, φοράει ριγέ μπλουζάκι και θυμίζει περισσότερο κάποιον συμπαθητικό, γκαφατζή χαρακτήρα από εφηβικά κόμικς, παρά έναν κορυφαίο συνθέτη. Εφυγε από τη ζωή στα 83 του χρόνια, πριν από λίγες ημέρες, αλλά […]

O Γεώργιος Δαΐκος (1918-2025) δίδασκε τους φοιτητές του, «με ταπεινότητα και με συναίσθηση του μέτρου και της ευθύνης, να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για τον πάσχοντα συνάνθρωπο».

Ο Αλαστνταιρ Μακιντάιρ (1929-2025) θεωρούσε την ηθική κουλτούρα της φιλελεύθερης νεωτερικότητας προβληματική. Ναι, είναι πολυφωνική, αλλά ρηχή· η πολυφωνία της είναι ασυνάρτητη, και, τελικά, αδιέξοδη. Οι ηθικές διαφωνίες μας είναι ανεπίλυτες.

Η απώλεια του Μπράιαν Γουίλσον κλείνει ένα τεράστιο κεφάλαιο στον σύγχρονο ήχο. Γράφοντας τραγούδια όπως το «Surfin’ Safari», το «Help Me, Rhonda», το «Surfin’ USA» έδειξε πώς πρέπει να ακούγεται η Καλιφόρνια, και έγινε με το σχήμα του η ηχητική επιτομή της.

Ο αρχηγός των Sly and the Family Stone, που πέθανε στα 82 του χρόνια, είναι μία από τις μορφές στις οποίες χρωστάμε τον μαύρο ήχο των τελευταίων 50 ετών.

Ο Γιώργος Μισεγιάννης (1965-2025) ήταν η «ψυχή» του ιστορικού καφεκοπτείου το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί στο Κολωνάκι το 1914. Υπήρχαν μέρες που θύμιζε λογοτεχνικό καφενείο, με πελάτες όπως ο Κώστας Βάρναλης, ο Ηλίας Βενέζης και ο Μ. Καραγάτσης.

O Σεμπαστιάο Σαλγκάδο (1944-2025) αφήνει πίσω του μια εμβληματική διαδρομή μισού αιώνα και μια παγκόσμια αναζήτηση της «στιγμής» σε 120 χώρες.

Η Μαρίλια Αϊζενστάιν- Αβέρωφ (1946-2025), φιλόσοφος, ψυχαναλύτρια, δασκάλα, συγγραφέας, νοιαζόταν για τους πάσχοντες, τον πλανήτη, τους αδικημένους, βαριόταν αφόρητα την ανθρώπινη βλακεία, θύμωνε με την καταστροφικότητα του ανθρώπου, κεκαλυμμένη ή μη.

Ο Πάνος Βαλαβάνης (1954-2025) έκανε την πρώτη του σημαντική ανακάλυψη ως φοιτητής σε ένα πρωτοκυκλαδικό νεκροταφείο, όπου η ανάγκη προστασίας ενός τάφου από αρχαιοκαπήλους τον οδήγησε στην πρωτόγνωρη εμπειρία να κοιμηθεί μέσα σε αυτό.

Ο Τόμας Νάιλς (1939-2025) αγάπησε βαθιά την Ελλάδα, πραγματικός φιλέλληνας. Κάθε Σαββατοκύριακο ταξίδευε στην επαρχία, πεζοπορούσε, εξερευνούσε. «Για να καταλάβεις ένα λαό πρέπει να περπατήσεις τη γη του», έλεγε.

Ο πολυτάλαντος Γιώργος Χαρωνίτης (1955-2025) ήταν πιονέρος της διάδοσης στην Ελλάδα αυτής της μουσικής κουλτούρας-«δώρου της Αμερικής στον κόσμο». Ο ίδιος στα κείμενά του κατάφερνε να συνδυάζει τη βαθύτητα με το αιχμηρό χιούμορ.