ΜΑΣΚΕΣ

Ε​​να ελικόπτερο προσγειώνεται στο γρασίδι του Εθνικού Σταδίου Βόλου.

Τ​​ελικά, είμαστε όλοι μακρονιστές – από τον Τραμπ μέχρι τον Καμμένο και από τη Μέι μέχρι τη Γεννηματά.

Νίκος Αλιβιζάτος: Οι σαμάνοι των θεσμών – Παύλος Πολάκης: Σέλφι, δηλητήριο και χειρουργεία

Στο Μπουένος Αϊρες δεν είναι δύσκολο να νιώσει οικεία ο Ελληνας επισκέπτης. Βοηθάει το κλίμα. Βοηθάει η εξωστρέφεια των ντόπιων. 

Η «κριτική»  στον Τσίπρα ήταν επαναδιατύπωση του δικού του αφηγήματος.

Τι έχει η Ν.Δ. να αποκομίσει από τους ξέμπαρκους βουλευτές;

Πολλοί γράφουν βιβλίο επειδή έγιναν υπουργοί. Ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι (και σε αυτό) η εξαίρεση. Εγινε υπουργός ακριβώς για να γράψει μετά το βιβλίο. Και κάποτε –γιατί όχι;– να γράψει και το σενάριο.

Εμανουέλ Μακρόν: Πότε (δεν) χάνει ο λαϊκισμός – Φώφη Γεννηματά: Ανακυκλώνοντας το εμφύλιο έπος

Ο Μακρόν δεν έχει κόμμα. Δεν υποχρεούται να ακολουθεί καμία νόρμα ή να προσαρμοστεί σε κανέναν προϋπάρχοντα συσχετισμό ισχύος. Ούτε η αντίπαλός του έχει προλάβει να γίνει καθεστώς.

Για να επιτρέψει στον εαυτό του να αψηφήσει τα γκάλοπ, ο Τσίπρας καταφεύγει στις άδειες πλατείες και στη γεμάτη Πατρών – Κορίνθου. Και καταλήγει να αγνοεί μέχρι και τους δείκτες που μετρούν τη δική του εικόνα.

Γιατί μια φαινομενικά ανώδυνη πρόταση για «άνοιγμα» του συνεδρίου προκάλεσε τόσο σφοδρή αντίδραση από τη Χαριλάου Τρικούπη; Το βέβαιο είναι ότι η καχυποψία προϋπήρχε
της Κεντρικής Επιτροπής.

Υπάρχουν κάλπες που δεν είναι γκαστρωμένες. Κάλπες άγονες. Είναι οι κάλπες των δημοψηφισμάτων, τα αποτελέσματα των οποίων είναι πέρα από το καλό και το κακό. Είναι απλώς ανέφικτα.