ΜΑΣΚΕΣ

Η κατάργηση του ασύλου ήταν επείγουσα για την κυβέρνηση όχι τόσο για λόγους επιχειρησιακούς. Η προτεραιότητα είχε χαρακτήρα πρωτίστως συμβολικό.

Δεν έχουμε βέβαια συναίνεση. Εχουμε όμως μη πόλωση. Οποιος είδε την πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση της Τρίτης στην Ολομέλεια της Βουλής θα διέγνωσε τους νέους όρους του παιχνιδιού.

Ποτέ μη λες ότι απέτυχες στην πολιτική. Γιατί, ακόμη κι αν αποτύχεις, μπορεί στο τέλος να αποδειχτεί ότι είχες αποτύχει επιτυχώς.

Η επιλογή δεν ήταν «σωστό ή λάθος». Το δίλημμα για την κυβέρνηση στην περίπτωση της Επιτροπής Ανταγωνισμού ήταν «μικρό λάθος ή μεγάλο λάθος»: Να ανατρέψει με μια οριακή, φωτογραφική ρύθμιση μια προηγούμενη θεσμική ανορθογραφία ή να τη διατηρήσει;

Τι είναι πιο σημαντικό; Οτι ο Μητσοτάκης έβαλε τον Βορίδη στην κυβέρνηση – αψηφώντας τις προβλέψιμες αντιδράσεις που προκαλεί κάθε φορά η υπουργοποίησή του; Ή ότι φρόντισε να τον αποθέσει σε ένα χαρτοφυλάκιο χαμηλού προφίλ – χαρτοφυλάκιο από το οποίο δεν χρωματίζεται η πολιτική ταυτότητα της κυβέρνησης;

Θέλουν να είναι σοβαροί. Δεν θέλουν, λένε, να «εκμεταλλευθούν πολιτικά» τη θεομηνία. Ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ολγα Γεροβασίλη, που εμφανίστηκε στην τηλεόραση ως πρώην αρμόδια· όλοι σεμνύνονται για την αυτοσυγκράτησή τους να μην «εκμεταλλευθούν» τη Χαλικιδική.

Τι είναι, μπαμπά, ο ρεβανσιστής; Είναι εκείνος που νομίζει ότι μπορεί να ξεδιορίσει όσους διόρισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο υπουργός που αποπέμπει τον αρχηγό της αστυνομίας, ο οποίος είχε αυτοακυρωθεί δύο μήνες πρoτού συντελεστεί και τυπικά η αποπομπή του. Είχε ο ίδιος απεκδυθεί τη στολή του, για να ντυθεί κλακαδόρος στις εκδηλώσεις εκείνων που τον προήγαγαν.

Πόσων κομμάτων είναι αυτή η κυβέρνηση; Πόσων κομμάτων και πόσων χρόνων; Πρώην ΠΑΣΟΚ, πρώην Ποτάμι και πρώην Δράση, σταυροθήρες του βαθέος κόμματος και σαραντάρηδες τεχνοκράτες της αγοράς, βετεράνοι που ανακαλούνται στα οικεία τους χαρτοφυλάκια και εντελώς αδοκίμαστοι σε δημόσιο ρόλο παράγοντες.

Ο,τι δεν σε σκοτώνει, αν δεν το σκοτώσεις, μπορεί να ξαναδοκιμάσει. Σε αυτή τη ζώνη, όπου η ζωή δεν ξεχωρίζει από τη σκέτη επιβίωση, μοιάζει να κινείται το Κίνημα Αλλαγής.

Περισσότερη σημασία από τη νίκη έχει ο τρόπος της. Η μέθοδος με την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφτασε από αουτσάιντερ της εσωκομματικής αναμέτρησης στη χθεσινή επικράτησή του, έχει ίσως μεγαλύτερη σημασία από το ποσοστό του.

Δεν είχε ακόμη καλά καλά ξημερώσει. Η πλατεία ήταν έρημη. Αλλά όταν η πλατεία είναι η πλατεία Εξαρχείων, πρέπει κανείς να φοβάται και τον ίσκιο του κενού. 

Μάλλον ο Τσίπρας πήρε αυτό που ήθελε. Ηθελε να βρει ξανά το πεδίο στο οποίο έχουν αποδειχθεί αποδοτικές οι πολιτικές του δεξιότητες. Ηθελε μια αρένα. Εξ ου και η δραματοποίηση κάτι τόσο τετριμμένου όσο μια προεκλογική συνέντευξη.