ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Ακούγεται συχνά ο ισχυρισμός ότι σήμερα η χώρα βρίσκεται σε ιστορική ακινησία, ακόμη και σε κατάσταση προϊούσας παρακμής.

Ακτιβιστής; Ε, όχι και ακτιβιστής! Στα αγγλικά, έλεγαν οι συνάδελφοι, θα μπορούσαν να δεχτούν ότι ο όρος μπορούσε να περιγράψει τον Τσάρλι Κερκ. Στα ελληνικά, όμως, επέμεναν, η λέξη είχε μόνο θετικές συνδηλώσεις.

Δύο νεαροί άνδρες συνελήφθησαν χθες στα Εξάρχεια για παράβαση του νόμου περί όπλων, καθώς είχαν στην κατοχή τους δύο πτυσσόμενα γκλοπ.  Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για τους γιους πρώην υπουργού της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη της ΟΠΚΕ σταμάτησαν για έλεγχο τους δύο νεαρούς, περίπου στις 6 το απόγευμα, στην οδό Χαρ. Τρικούπη. Κατά την έρευνα […]

«Κάποιος τον επέλεξε τον Καμμένο ως συγκυβερνήτη, όπως και πολλούς άλλους», σχολίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Η χώρα βιώνει μια βαθιά θεσμική παρακμή που φέρει φαρδιάπλατιά την υπογραφή του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ηταν η εποχή που οι παραφυάδες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυνηγούσαν ακόμη τον Ανδρέα Γεωργίου –τον επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας– επειδή τάχα είχε διογκώσει το έλλειμμα.

Ιούλιος 2015. Η χώρα κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα: ένα συντριπτικό «Oχι» στο δημοψήφισμα, μια συμφωνία για νέο μνημόνιο λίγες ημέρες μετά, και στο μεσοδιάστημα, το κλειστό συμβούλιο πολιτικών αρχηγών. Αποσπάσματα από τα πρακτικά εκείνης της δραματικής σύσκεψης διέρρευσαν δέκα ολόκληρα χρόνια μετά.

Πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από τους άλλους και ότι αξίζουν ειδικής μεταχείρισης. Σε όσους θεωρούν κατώτερους μιλούν με αγένεια. Πιστεύουν ότι οι κανόνες δεν ισχύουν γι’ αυτούς. Στην αρχή θα προσπαθήσουν να ευχαριστήσουν και να εντυπωσιάσουν τους άλλους, αλλά –μην ξεγελιέστε– οι δικές τους ανάγκες έρχονται πάντα πρώτες.

Την επέτειο των δέκα χρόνων από το δημοψήφισμα – παρωδία με την παρουσία της Μέρκελ στην Αθήνα είναι επόμενο να αναρωτηθεί κανείς, πήραμε τελικά κάποιο μάθημα από την περίοδο των μνημονίων;

Μια επέτειος, εξ ορισμού, προκαλεί εκ των υστέρων κρίσεις και αξιολογήσεις. Η ίδια η έννοια της επετείου παραπέμπει στην αναδρομικότητα.

Πώς φτάσαμε στο δημοψήφισμα του Ιουλίου; Από σχέδιο ή από ατύχημα; Τι είχαν στο μυαλό τους οι πρωταγωνιστές στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες; Υπήρχε όντως «σχέδιο Β’»; Και τι αποτύπωμα έχει αφήσει, δέκα χρόνια μετά, στην πολιτική ζωή του τόπου εκείνη η περιπέτεια;

Ο θρίαμβος των ηττημένων, που ακόμη διαρκεί, η χαμένη ευκαιρία των νικητών και η αδυναμία να μελετηθεί εκ των υστέρων ο βίαιος τρόπος διαχείρισης της ελληνικής υπόθεσης.