ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ

Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ενώ σε μια υπηρεσία του κράτους –όπως η επίλεκτη ΕΜΑΚ– ο μη εμβολιασμός έχει συνέπειες, σε άλλες, εξίσου νευραλγικές, δεν έχει.

Για να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα, η συντεταγμένη πολιτεία πρέπει να φανεί καλύτερα «οργανωμένη» από εκείνο.

Εχει αποδειχθεί πια ότι ο στόχος της προστασίας του περιβάλλοντος είναι κάθε άλλο παρά ασύμβατος με την ανάπτυξη.

Η Ελλάδα πέρυσι στον Εβρο δεν δέχθηκε πίεση από προσφυγικές ροές.

Προσδοκούσαμε ότι η «επιστροφή στην κανονικότητα» δεν θα έμοιαζε με υποτροπή – ότι μετά την πανδημία η χώρα θα μπορούσε να διαμορφώσει μια νέα κανονικότητα.

Πέρυσι το άνοιγμα του τουρισμού είχε υγειονομικό κόστος. Φέτος έχουν καταστρωθεί συστήματα ελέγχου που ενσωματώνουν και την περυσινή εμπειρία.

Η απόφαση του υπουργείου Παιδείας να εξαλείψει από τον ακαδημαϊκό χάρτη τμήματα που έχουν αποδειχθεί εκτός εκπαιδευτικής λογικής θα έχει πολιτικό κόστος.

Σε ένα νομοθετικό πλαίσιο που κατά μεγάλο μέρος ισχύει απαράλλακτο τα τελευταία 40 χρόνια, η κυβέρνηση παρουσίασε χθες δέσμη συγκεκριμένων αλλαγών – ανάμεσά τους και πολλές με αναμφίβολα φιλεργατικό χαρακτήρα.

Η ολοκλήρωση της ανάκρισης για το Μάτι σηματοδοτεί μια ιστορική στιγμή για την ελληνική Δικαιοσύνη.

Η συζήτηση για την εσωτερική χρήση του πιστοποιητικού εμβολιασμού δεν πρέπει να δαιμονοποιηθεί προτού καν ανοίξει.

Δεν είναι εύκολο να πάρει κανείς έπαινο για μια καταστροφή που απέτρεψε.

Οποια πολιτική ταυτότητα και αν επικαλείται κανείς, ένα δεν μπορεί να ισχυριστεί: ότι η αγορά εργασίας μπορεί να λειτουργεί με κανόνες τεσσαρακονταετίας.