ΚΟΥΖΙΝΑ

Το αηδόνι του Θερμαϊκού επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη για τον Γαστρονόμο και μας μιλάει για την πόλη όπου μεγάλωσε, για το ελληνικό τραγούδι και για τη σχέση της με την κουζίνα

Πώς ο Αναστάσιος Στοφόρος κατάφερε να κερδίσει μια θέση στην πολλά υποσχόμενη αγορά των υγιεινών σνακ.

Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστιν αμαρτία, οπότε να πω ότι φέτος παρακολουθώ φανατικά το «ΜasterChef», το γνωστό τηλεπαιχνίδι (στο οποίο διαγωνίζονται είκοσι μάγειρες και στο τέλος κερδίζουν οι Κύπριοι). Εντάξει, δεν πρόκειται για καμιά σπουδαία αμαρτία, έτσι κι αλλιώς ακολουθούν παρακάτω άλλες, σοβαρότερες.

Η τεχνητή νοημοσύνη έχει μπει στον χώρο της γαστρονομίας και την επηρεάζει με πολλούς τρόπους. Και δεν αφορά μόνο τη βιομηχανία τροφίμων, όπως φαντάζονται οι περισσότεροι. Σταδιακά η χρήση της διευρύνεται.

Δεν θα μπορούσε να το διατυπώσει κανείς πιο εύγλωττα απ’ ό,τι ο πολύπειρος μελετητής της ελληνικής κουζίνας, των τοπικών προϊόντων και παραδόσεων, Γιώργος Πίττας.

Βελούδινος κρόκος που μπορεί να απλωθεί στο ψωμί σαν βούτυρο και το ασπράδι είναι συμπαγές. Χρειάζεστε άπλετο χρόνο αλλά η επιτυχία είναι εγγυημένη.

Ο Δημήτρης Ρουσουνέλος επιστρέφει σε ένα βιβλίο για την κουζίνα λαών με συνδετικό κρίκο τη θάλασσα και το ταξίδι. Που βάζει στο ίδιο πιάτο πατρίδα, λιμάνια εξωτικά, μια κονσέρβα corned beef και μια γαλέτα.

Σε έναν κεντρικό δρόμο της Φλώρινας, ένα περιποιημένο οικογενειακό μαγαζί φτιάχνει φλωρινέλα σαγανάκι, κεμπάπια, σουτ μακάλο, και άλλα φαγητά με πρώτες ύλες από την περιοχή.

Από το Νησί των θησαυρών και τον Μόμπι Ντικ στα Λόγια της Πλώρης του Καρκαβίτσα και στα ποιήματα του Καββαδία, το καράβι βρίσκει απάγκιο στο λιμάνι του και το πλήρωμα στον μάγειρά του.

Συγκατηγορούμενοί του η μητέρα και ο γαμπρός του.

Ακολουθεί αληθινή ιστορία. Ο Νίκος ονειρευόταν να γίνει μάγειρας. Οχι ένας απλός μάγειρας.

Ζητήσαμε από τους σεφ να ανοίξουν τις κουζίνες τους, για να δούμε από κοντά πώς αυτές μετατρέπονται σε εργαστήρια και εκείνοι σε μάστορες των πρώτων υλών.