ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Σε εξέλιξη βρίσκεται η πρώτη ψηφοφορία της δεύτερης ημέρας σύγκλησης του κονκλαβίου στο Βατικανό. Τα 133 μέλη του κονκλαβίου, μετά την πρώτη άκαρπη ψηφοφορίας της Τρίτης, συνεδριάζουν εκ νέου στην Καπέλα Σιξτίνα για την εκλογή του νέου Ποντίφικα. Ολα τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία και δίκτυα του κόσμου μεταδίδουν ζωντανά την εικόνα της καμινάδας που σε […]

Σύμφωνα με τους αναλυτές, κατά τη σημερινή ημέρα αυξημένες είναι οι πιθανότητες εκλογής του νέου Πάπα, δεδομένου ότι το 2005 ο Πάπας Βενέδικτος είχε εκλεγεί κατά την τέταρτη ψηφοφορία και ο πάπας Φραγκίσκος, το 2013, στην πέμπτη.

Η αλλαγή του ονόματος του εκάστοτε νέου Πάπα, μία από τις πρώτες ενέργειες υψηλού συμβολισμού του επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, έχει πολυεπίπεδη σημασία, αφού αποτελεί όχι μόνο μέρος μιας μακραίωνης παράδοσης, αλλά και προάγγελο του ύφους της παποσύνης του. Το θρησκευτικό αυτό προηγούμενο καθιερώθηκε κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα και, ενώ δεν υπήρχε θεωρητικός λόγος για […]

Τον Ιούλιο 2013, ο μακαριστός Πάπας Φραγκίσκος είχε την πρώτη εκτενή συζήτηση με δημοσιογράφους, στην πτήση της επιστροφής του από τη Βραζιλία.

Στις 7 Μαΐου 2025 ξεκινούν οι εργασίες του νέου κονκλαβίου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, μετά την προς Κύριον εκδημία του μακαριστού Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου. Ολόκληρος ο δυτικός χριστιανικός κόσμος θα στραφεί προς την Καπέλα Σιστίνα, αναμένοντας με αγωνία τον λευκό καπνό που θα αναγγείλει την εκλογή του νέου επισκόπου Ρώμης.

Το να εμφανίζεται η φιγούρα του εκάστοτε Πάπα σε εξώφυλλα δίσκων ήταν κάτι το συνηθισμένο από τη δεκαετία του ’60, ακριβώς λόγω της δημοτικότητας που απολάμβαναν διαχρονικά οι εκλεκτοί του Βατικανού.

Η αυτοβιογραφία του Πάπα Φραγκίσκου.

Από έναν Πάπα θα περίμενε κανείς περισσότερο… «κονκλάβιο» και λιγότερο «street work». Περισσότερη διπλωματία, πολιτική και σιωπή και λιγότερο κοινωνικές παρεμβάσεις, αγάπη για την τέχνη και τον πολιτισμό.

«Μιλώντας στους Εφέσιους, ένα μείγμα από Εβραίους και αλλοθρήσκους, ο απόστολος Παύλος, μας υπενθυμίζει ότι το δώρο του Θεού προς την Εκκλησία είναι η ποικιλομορφία της. Η διαφορετικότητα ανθρώπων και απόψεων χαρίζει στην Εκκλησία μας τη δύναμή της. Υπάρχει μια αμαρτία την οποία φοβάμαι περισσότερο από όλες τις άλλες: η βεβαιότητα.

Λέγεται πως οι ψηφιακοί θρήνοι δεν είναι πολύ αντιπροσωπευτικοί των αληθινών συναισθημάτων των θρηνούντων. Τα δημόσια δάκρυα για ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε συμβολίζουν λιγότερο τον πόνο και περισσότερο την ανάγκη μιας κοινωνικής δήλωσης: αυτός που έφυγε ήταν σημαντικός·

Στους «Νόμους», τον τελευταίο διάλογό του και τον μοναδικό με απόντα τον Σωκράτη, ο Πλάτων εισάγει κανόνες που ρυθμίζουν την ιδιωτική και τη δημόσια σφαίρα, δίχως να παραλείψει το ταφικό τελετουργικό. Για να μην πληγεί το ηρωικό ήθος στην ιδεώδη πολιτεία που φαντάζεται, απαγορεύει τον δημόσιο θρήνο των συγγενών του νεκρού.

Η εκδημία του Πάπα Φραγκίσκου άφησε ένα κενό στον παγκόσμιο ανθρωπισμό και την αγάπη για την ειρήνη. Ο μακαριστός ιερέας των φτωχών δεν ενέκρινε τον συναλλακτικό πλανητάρχη, που ζήτησε από τους Ουκρανούς την εκμετάλλευση των σπανίων γαιών τους για να τους προσφέρει τις ειρηνευτικές του υπηρεσίες.