ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Πόσο διαφορετική είναι η δική μας ζωή από αυτήν της γιαγιάς μας; Κατακτήσαμε ήδη την ισότητα; Αρκούν οι νόμοι ισότητας των φύλων;

Η λίστα με τα ψώνια, τα ραντεβού με τον παιδίατρο, τα δώρα των παιδικών πάρτι: το φορτίο της οργάνωσης της οικογενειακής καθημερινότητας συχνά πέφτει στις γυναίκες – και δεν τους αφήνει χρόνο για τίποτα «δικό τους».

Το πρότζεκτ που άρχισε στην πανδημία.

Νεαρά κορίτσια ενθαρρύνονται να ηγηθούν, καταρρίπτοντας τα κοινωνικά στερεότυπα.

Πέρσι 11.534 άτομα σε όλη τη χώρα πέρασαν το κατώφλι των γραφείων αντιμετώπισης ενδοοικογενειακής βίας.

Πολύ χαμηλή συμμετοχή των γυναικών στη διεκδίκηση του δημαρχιακού θώκου και υπερπληθώρα υποψηφιοτήτων για την εκλογή σε δημοτικά για περιφερειακά συμβούλια.

Οι αγώνες της Μοχαμαντί είχαν τεράστιο προσωπικό κόστος. Συνελήφθη 13 φορές από το ιρανικό καθεστώς και καταδικάστηκε πέντε φορές σε συνολικά 31 χρόνια κάθειρξη και 154 μαστιγώματα. Η 51χρονη Ιρανή ακτιβίστρια παραμένει στη φυλακή. 

Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές καταγγέλλουν πως η 16χρονη έπεσε θύμα ξυλοδαρμού της διαβόητης αστυνομίας ηθών.

Μόνο το 47% των γυναικών είναι ενεργό, μιλώντας για αμειβόμενη εργασία, εν συγκρίσει με το 72% των ανδρών.

«Την έλεγαν “Η κυρία Πι και Φι”, γιατί είχε πάντοτε κέφι για δουλειά, για ταξίδια, για διασκέδαση», λέει η Ξένια Καλογεροπούλου για τη μητέρα της, Ιρα Οικονομίδου (1909-1997).

Θυμάμαι μια περίοδο της ζωής μου που κομμωτές και γυμναστές μπορούσαν να ασκήσουν πραγματική εξουσία πάνω μου.

Η ανάλυση διαπιστώνει ότι από τα 2,3 εκατ. γυναίκες που πεθαίνουν πρόωρα από καρκίνο κάθε χρόνο, 1,5 εκατ. θα μπορούσαν να σωθούν μέσω της έγκαιρης διάγνωσης.