Δεν ήταν «fake news»· δεν ήταν «τρολιά»· δεν ήταν καν αστείο με την κλασική έννοια. Η «Ψίμυθος» ήταν ένα σατιρικό σχόλιο, εντελώς διάφανο ως προς την πρόθεσή του, για την υποκρισία και την ανασφάλεια των «εναλλακτικών» παραθεριστών, των «φασαίων» του καλοκαιριού, που πάντα ξέρουν κάτι που οι άλλοι αγνοούν – μια ταβέρνα, μια παραλία, ένα ολόκληρο νησί.