ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Ο Χρήστος Γιανναράς δεν σε άφηνε ποτέ αδιάφορο με τα γραπτά του, τις Επιφυλλίδες του, δεν άφηνε περιθώρια για ήπια συναισθήματα απέναντι σε αυτά που έγραφε. Υπήρχαν αναγνώστες της «Κ» που του ήταν αφοσιωμένοι και αναγνώστες που δεν τον άντεχαν. Εκείνοι που τον θεωρούσαν πρωτεργάτη ενός ιδιότυπου ελληνοκεντρικού διαφωτισμού και όσοι πίστευαν ότι ήταν εκφραστής του σκοταδισμού.

Το έργο του σπουδαίου στοχαστή και καθηγητή – Γράφουν στην «Κ» οι Σταύρος Ζουμπουλάκης και Δημήτρης Αγγελής.

Μερικά πτυχία πανεπιστημίου έχουν υποβαθμιστεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια στην αντίληψη των μαθητών που πρέπει να επιλέξουν τι θα σπουδάσουν. Συζητώντας πρόσφατα με καθηγητές, έμαθα ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις φιλοσοφικές σχολές.

Η Ψυχολογία αναγνωρίζει την ασυγκράτητη παρόρμηση του Είναι, όταν φθάνει σε αδιέξοδο, να παράγει αυτοστιγμεί έναν Μύθο, προς «παρα-Μυθίαν» του. Πρόκειται για μια σχεδόν ανενσυνείδητη δράση. Ετσι και στον φόβο του θανάτου, το κάθε άτομο ενδέχεται να παραγάγει παραμυθίες ποικίλες, όπως κυρίως το «άλλο» εκείνο εξωλογικό συστατικό του Είναι, που βαφτίσθηκε «ψυχή».

Χριστιανοί λόγιοι, στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες, επιχείρησαν να εναρμονίσουν την ελληνική φιλοσοφική παράδοση με τη χριστιανική, διευκολύνοντας την αποδοχή της νέας θρησκείας. Ενα από τα στρατηγήματά τους ήταν να εντοπίσουν σε ελληνικά κείμενα αναφορές που προέλεγαν την ενσάρκωση του Κυρίου.

Η διαδρομή και οι αναζητήσεις ενός μεγάλου διανοητή.

Δεν είναι εύκολο να συμφωνήσουμε για το τι εννοούμε με τον όρο ανθρωπιστικές σπουδές. Υποθέτω ότι μάλλον δεν αφορά τον ανθρωπισμό ως φιλοσοφία της κεντρικής Αξίας του Ανθρώπου. Κατά τα λοιπά, ποιο από τα ακόλουθα δύο ενδεχόμενα εννοούμε: α) τη διδασκαλία και ενασχόληση με τις ανθρωπιστικές επιστήμες (ιστορία, ψυχολογία, φιλοσοφία, κοινωνιολογία, βιολογία) που σκοπεύουν και […]

Σε ένα ασυνήθιστα εύγλωττο, ειλικρινές και ουσιαστικό κείμενο («Αιχμάλωτα ακροατήρια και ιδιωτικά πανεπιστήμια»), η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης Αγγέλα Καστρινάκη αναλύει τις προοπτικές των φιλολογικών σπουδών.

Ο Ούγκο Γκρότιους ήταν ο ιδρυτής της νεότερης παράδοσης του φυσικού δικαίου που υποστηρίζει ότι το φυσικό δίκαιο δεν πηγάζει από τον Θεό, ούτε σχετίζεται με το θεϊκό δίκαιο.

Ο καθηγητής Γενετικής Χρήστος Γιαπιτζάκης αναλύει στην «Κ» πώς η επικούρεια φιλοσοφία μπορεί να αποτελέσει στρατηγική για τη διαχείριση του άγχους.

Τι θα έλεγε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν εάν ζούσε στη σημερινή εποχή, με τους ανθρώπους να ζουν μέσα από τα social media;

Στην κατάμεστη αίθουσα της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής πραγματοποιήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου μια ιδιαίτερα συγκινητική εκδήλωση στη μνήμη του κριτικού λογοτεχνίας, φιλοσόφου και συγγραφέα, Νούτσιο Ορντινε, που «έφυγε» αναπάντεχα τον περασμένο Ιούνιο.