ΦAΛHPEYΣ

Αντιγράφω σκοπίμως τον τίτλο του ιστορικού δοκιμίου του Ευαγγέλου Λεμπέση περί ισχύος των βλακών, όχι ασφαλώς επειδή έχω την έπαρση να συγκρίνω τον εαυτό μου μαζί του, αλλά επειδή έχω την πεποίθηση ότι, καλώς ή κακώς, βρισκόμαστε ενώπιον μιας μεγάλης αλήθειας, αντίστοιχης σε μέγεθος εκείνης που ανέπτυξε ο Λεμπέσης στο περίφημο δοκίμιό του.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν είναι πια Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά ο εθνικός ρόλος του συνεχίζεται και μετά το τέλος των αξιωμάτων. Ισως έχετε παρατηρήσει ότι ο τέως πρόεδρος, αφού για ένα μικρό διάστημα ξεκουράστηκε, παρεμβαίνει τακτικά διά του δημοσίου λόγου του, με αφορμή είτε την επικαιρότητα είτε τις επετείους, σαν να είναι ακόμη ο κορυφαίος πολιτειακός παράγων, σαν να είναι μια ιδιότυπη περίπτωση «σκιώδους προέδρου».

Το μυστικό της ηγεσίας σε μία δημοκρατία, λέει ένας συγγραφέας που έχει μελετήσει πολύ το θέμα, είναι πόση από την αλήθεια, που μόνο ο ίδιος ο ηγέτης μπορεί να γνωρίζει εκ της θέσεώς του, μοιράζεται με τον κόσμο που του έχει δώσει την ηγεσία.

Λίγες ημέρες πρωτύτερα, ήταν μία άλλη εκκλησία που είχε υψώσει το λάβαρο της αντίστασης στα περιοριστικά μέτρα λόγω κορωνοϊού. Συγκεκριμένα, ήταν το ΚΚΕ –μια πολύ νεότερη εκκλησία εν σχέσει με τη χριστιανική, με λίγους αλλά φανατικούς πιστούς– που είχε τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας με συγκέντρωση έξω από τον «Ευαγγελισμό», η οποία προκάλεσε την επέμβαση της αστυνομίας. 

Στην ευρωπαϊκή επιχείρηση επιτήρησης του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, που ξεκίνησε στα τέλη Μαρτίου κατ’ εφαρμογήν των αποφάσεων της διάσκεψης του Βερολίνου, δόθηκε ελληνικό όνομα: «Operation Irini». Ισως ο σκοπός της χειρονομίας ήταν να εξευμενισθεί η Αθήνα, που είχε πολύ θυμώσει για τον αποκλεισμό της από τη διάσκεψη. 

Οτι ζούμε μια μορφή πολέμου είναι πια κοινός τόπος: από τη βασίλισσα Ελισάβετ, που έκλεισε το μήνυμά της με αναφορά στο τραγούδι «We’ll meet again», τη μεγάλη επιτυχία που ήταν στα χείλη όλων το καλοκαίρι του 1940, μέχρι τον πρόεδρο Μακρόν, που ξεθάβει τη ρητορική του Κλεμανσό, όλοι αναγνωρίζουν σε αυτή τη δοκιμασία της ανθρωπότητας τον χαρακτήρα του πολέμου. 

Πρόκειται για υπόθεση δική μου, η οποία δεν βασίζεται σε πληροφόρηση. Σας το λέω ευθέως, για να αποφύγουμε παρεξηγήσεις, ότι είναι αποκύημα του μυαλού μου – όχι τελείως αυθαίρετο βέβαια, αφού βασίζεται στην όποια γνώση και αντίληψη συμβαίνει να έχω για την κατάσταση. 

Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις εκείνες που είμαι σε θέση να σας πω ένα καλό νέο και, σήμερα, χαίρομαι που είναι μία από αυτές.

Οσο το ζω, μέρα με τη μέρα, και όσο το σκέπτομαι, τόσο περισσότερο αυτή η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε μοιάζει με «ολοκληρωτικό πόλεμο», κατά την τεχνική ορολογία που εισήγαγαν (ποιοι άλλοι;) οι Γερμανοί και, συγκεκριμένα, ο Λούντεντορφ. 

Η Λιάνα (Γαρυφαλλιά) Κανέλλη, η ισόβια βουλευτίνα του ΚΚΕ, κρίνει ότι «πρέπει να σταματήσει το αστειάκι» με τη δωρεά μέρους του μισθού των βουλευτών υπέρ του ΕΣΥ. Οι βουλευτές, πιστεύει, «δεν πρέπει να γίνονται χορηγοί των ψηφοφόρων». 

Ο χαρακτήρας της πρότασης του πρωθυπουργού για την «προαιρετική» μείωση των αποδοχών των βουλευτών της Ν.Δ. ήταν συμβολικός. 

Αθόρυβα δεν το λες με τις βαριές κουβέντες που λέγονται. Πάντως, χωρίς τυμπανοκρουσίες και επισημότητες, ξεκίνησαν οι επετειακές εκδηλώσεις, οι οποίες θα κλιμακώνονται μέσα στους δώδεκα μήνες που ανοίγονται μπροστά μας μέχρι την 25η Μαρτίου του 2021.