ΦAΛHPEYΣ

Η​​ λύση, εφόσον χρησιμοποιούμε τη λέξη μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης πολιτικής, είναι μια έννοια σχετική.

Είπαμε να μιλήσει ή, έστω, να γράψει μερικές λέξεις, αλλά αυτός το παράκανε! Η δήλωση του Κώστα Καραμανλή είναι ένα κείμενο, κρατηθείτε, 134 λέξεων.

​Η λογική επικράτησε, όπως φαίνεται, και η Ν.Δ. τελικά δεν θα προχωρήσει σε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών. Ευτυχώς.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι αυτή της αγανάκτησης. Αγανάκτηση, που μας προκαλεί η χυδαιότητα των συναλλαγών που κρύβονται πίσω από πολλές –ίσως τις περισσότερες– από τις μεταπηδήσεις βουλευτών, καθώς τα μικρά κόμματα διαλύονται. 

Το μεγαλύτερο λάθος του Τσίπρα, όσον αφορά τον χειρισμό του Μακεδονικού, έγινε στην αρχή αυτής της ιστορίας. Δεν διορθώθηκε και ούτε ήταν δυνατό να διορθωθεί από την ώρα που είχε γίνει. 

Είχα την τύχη στη ζωή μου –ή την πρόνοια, αν το δούμε αλλιώς– να μη χρειάστηκε ποτέ να περάσω την επώδυνη εμπειρία του διαζυγίου, δηλαδή της νόμιμης διαδικασίας για τη διάλυση ενός γάμου.

Ε​​ίναι σαν να παρακολουθείς την παράσταση μιας σπουδαίας και περίφημης τραγωδίας από έναν θίασο ερασιτεχνών ατάλαντων, οι οποίοι διαθέτουν επιπλέον και ένα ανεπίγνωστο πλην έμφυτο χάρισμα για την κωμωδία.

Οι ευχές είναι πάντα δωρεάν. Δεν κοστίζουν τίποτε σε εκείνον που τις προσφέρει και, βεβαίως, δεν αποδίδουν τίποτε ούτε στον άλλον που τις δέχεται. Οι ευχές είναι μια επικοινωνιακή τελετουργία, της οποίας το νόημα δεν βρίσκεται στο γλωσσικό περιεχόμενό της, αλλά στην κοινωνική σκοπιμότητά της. 

Μ​​ε διάθεση αυτοκριτική, θα ήθελα να παραδεχθώ ότι, κοιτάζοντας προς τα πίσω, αναγνωρίζω τον Ντίκενς ως τον συγγραφέα που με επηρέασε περισσότερο στον τρόπο με τον οποίο βλέπω ανθρώπους και πράγματα.

Τον παππού της Ν. δεν τον γνώρισα ποτέ. Αγνοούσα και την ύπαρξή του, για να είμαι ειλικρινής – την οποία φυσικά υπέθετα, διότι ο καθένας μας έχει προγόνους. Θέλω να πω, όμως, ότι η φίλη μου δεν τον είχε αναφέρει ποτέ μέχρι την ώρα που βρεθήκαμε να κουβεντιάζουμε τους Γάλλους. 

Θα μπορούσε να ήταν το έξτρα χριστουγεννιάτικο επεισόδιο μιας επιτυχημένης σαπουνόπερας, για το οποίο η παραγωγή έδωσε τον καλύτερο εαυτό της. 

Ο σοφός δόκτωρ από τον 18ο αιώνα είπε το υπέροχο ότι ο πατριωτισμός είναι το καταφύγιο του τελευταίου καθάρματος. (Παρεξηγημένο απόφθεγμα, διότι ο σκοπός του σοφού δόκτορος ήταν να αναδείξει την ιερότητα του πατριωτισμού, όχι την απόλυτη απόρριψή του, όπως χρησιμοποιείται σήμερα από πολλούς.)