ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ

«Αυτό που διαχωρίζει τη μυθοπλασία από την κοινή εμπειρία δεν είναι ένα έλλειμμα πραγματικότητας αλλά ένα πλεόνασμα ορθολογικότητας», γράφει ο Ζακ Ρανσιέρ. Η γραφή του Λάσλο Κρασναχορκάι είναι βαθιά ελλειμματική σε ορθολογικότητα. Κατά Ρανσιέρ, επομένως, η μυθοπλασία του Μαγυάρου βρίθει πραγματικότητας.

Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που αυτοκτόνησε η Σαντάλ Ακερμάν. Αυτοκτόνησε στα εξήντα πέντε της χρόνια. Αυτοκτόνησε στο Παρίσι. Δεν ξέρω πώς αυτοκτόνησε. Ξέρω ότι αυτοκτόνησε επειδή δεν άντεξε τον χαμό της μητέρας της.

Μια διαδικτυακή φίλη ανέβασε ένα βίντεο από ένα καταφύγιο ζώων στην Ουκρανία, στο Κίεβο, από κάμερα που κατέγραφε τις αντιδράσεις τους: τον τεράστιο φόβο, τις απεγνωσμένες κινήσεις τους να βρουν κάπου να κρυφτούν στους συνεχιζόμενους βομβαρδισμούς.

Η πρώτη φορά πού έμαθα ότι ο Μπουνιουέλ (1900-1983) είχε γυρίσει ταινία με τίτλο «Ο Σίμων της ερήμου» ήταν από το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους του «Σύγχρονου Κινηματογράφου» (Σεπτέμβριος 1969), του περιοδικού που μας έμαθε σινεμά στα εφηβικά και πρώτα νεανικά μας χρόνια.

«Ο πυρήνας της κριτικής είναι η αξιολόγηση, κάτι που φυσικά δεν συνεπάγεται τη χονδροειδή απλούστευση ενός “ναι” ή “όχι”. Οι κριτικοί βιώνουν ιδιαίτερη ευχαρίστηση όταν ακούν αναγνώστες που δεν είναι βέβαιοι αν πρέπει να εκλάβουν μια συγκεκριμένη κριτική ως θετική ή αρνητική».

Την πρώτη φορά που άκουσα Big Thief ήταν το πρώτο καλοκαίρι της πανδημίας. Ημουν στην Ερμούπολη, είχα βγει για ψώνια και έπαιζε μια τυχαία λίστα στο κινητό μου, όταν μπήκε το «Cattails», που εξακολουθώ να πιστεύω πως είναι το καλύτερο τραγούδι που έχουν γράψει έως τώρα.

Πολλοί άνθρωποι –ανάμεσά τους και πολλοί Ελληνες– αισθάνονται την ανάγκη να σταθούν στο πλευρό των Παλαιστινίων, διαμαρτυρόμενοι για την πολιτική του Ισραήλ στη Γάζα.

Ο «Πετρίτης» (Δώμα, 2025/1967) του Τζον Αλεκ Μπέικερ συνίσταται στην παρατήρηση των γερακιών στο αγγλικό τοπίο. Η ματιά είναι σχεδόν μυστικιστική. Ο πετρίτης, με το θηρευτικό μένος του, ανάγεται σε αντικείμενο θαυμασμού. Κάθε επίθεση, κάθε θάνατος –μιλάμε για σχεδόν σελίδα και φόνο– παρουσιάζεται ως στιγμή απόλυτης διαύγειας.

Τέλος καλοκαιριού. Πιθανότατα αρκετοί από εμάς θα αναγκάστηκαν κάποια στιγμή να απαντήσουν στο κατεξοχήν τουριστικό ερώτημα: Do you speak English? Και είναι εξίσου πιθανό οι περισσότεροι να απάντησαν καταφατικά.

Νομίζω πως η πρώτη ταινία του Βέντερς που είδα ήταν ο «Αμερικανός φίλος» σε κάποιο θερινό στου Ζωγράφου. Δεν είχα πιάσει ακριβώς την πλοκή, εμπνευσμένη από τη Χάισμιθ, αλλά όταν βγήκα στον δρόμο για να επιστρέψω σπίτι, σκεφτόμουν πως είχα δει κάτι πολύ κόκκινο. Λες κι ένα κομμάτι κόκκινο ύφασμα είχε καλύψει τα μάτια μου.

Την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου κυκλοφόρησε διεθνώς η φωτογραφία ενός αδύναμου, σκελετωμένου βρέφους από τη Γάζα στην αγκαλιά της μητέρας του, του Μοχάμεντ αλ Ματούκ.

Η μεγάλη σημασία του έργου του Κ. Θ. Δημαρά (1904-1992) δεν χρειάζεται επιχειρήματα για όσους ασχολούνται με τα νεοελληνικά γράμματα.