EUROVISION

Ο 68ος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision ξεκίνησε με την επίσημη παρουσίαση των εκπροσώπων των 37 χωρών που συμμετέχουν.

Εν αναμονή της απάντησης της Χαμάς συνεδρίασε το πολεμικό συμβούλιο του Ισραήλ – Xωρίς συμφωνία έφυγε από τη Μέση Ανατολή ο Αντονι Μπλίνκεν.

Τη χρονιά που η Ντάνα Ιντερνάσιοναλ έγραψε ιστορία στον διαγωνισμό, η Ελλάδα σημείωσε ένα αρνητικό ρεκόρ. Ένα ντοκιμαντέρ δίνει φως στα παρασκήνια και στην ένταση γύρω από την ελληνική συμμετοχή.

Tη συναντήσαμε λίγο πριν τον διαγωνισμό της Eurovision και μιλήσαμε μαζί της για το «Ζάρι», το πιο πολυσυζητημένο ελληνικό τραγούδι των τελευταίων ετών.

Η πρώτη τεχνική πρόβα της ελληνικής αποστολής ολοκληρώθηκε το μεσημέρι της Μεγάλης Δευτέρας, με επιτυχία.

Η ερώτηση αν ο μισοτελειωμένος φραπές και η πλαστική καρέκλα αντιπροσωπεύουν την Ελλάδα είναι παραπλανητική και εσκεμμένα περιοριστική, γιατί στοχεύει σε μία μονοδιάστατη απάντηση που είτε θα ενοχοποιήσει είτε θα εξυψώσει τον ερωτώμενο. Πάντως, την αλήθεια δεν τη φωτίζει.

Άφησε τη Νομική για το πάθος της για τον χορό, εξηγεί τι είναι το waacking και ομολογεί ότι τη διασκεδάζει να βλέπει ανθρώπους να προσπαθούν να μιμηθούν τον χορό της Μαρίνας Σάττι.

Ο Αμερικανός πρωταγωνιστής στο βιντεοκλίπ του «Ζαριού» μιλά για τη γνωριμία του με τη Μαρίνα Σάττι, τα γυρίσματα και για το μήνυμα του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στη Eurovision.

Ξεκίνησε από το λυρικό τραγούδι, «ψάχτηκε» με την τζαζ και τα μικρασιάτικα και κατέληξε στο ηχητικό μείγμα που έχει αναστατώσει το ελληνικό Ιντερνετ. Ποια είναι η Μαρίνα Σάττι;

Γάτες που νιαουρίζουν, αισθαντικές μπαλάντες, rave bangers και Καυκάσια έθνικ απαρτίζουν μερικές συμμετοχές που διεκδικούν μια θέση στη δεκάδα της φετινής Eurovision.

Λευκή κάλτσα, Ζορμπάς και μαγνητάκια – Ο καθηγητής Βασίλης Βαμβακάς και η συγγραφέας Βασιλική Πέτσα σχολιάζουν την απεικόνιση της Ελλάδας στο «Ζάρι» της Μαρίνας Σάττι.

Ακούν ότι το τραγούδι «εκπροσωπεί» τη χώρα στον διεθνή διαγωνισμό και το παίρνουν τοις μετρητοίς. Κάποιο πρόσωπο της χώρας πρέπει να αποτυπώνεται σε αυτή την «εκπροσώπηση». Αλλιώς γιατί να τη λέμε έτσι; Κι όμως, το κλισέ είναι κούφιο. Δεν θα έπρεπε να σημαίνει αυτό που λέει. Ο «διεθνής διαγωνισμός» είναι –ήταν πάντα– ένα πάρτι όπου […]